موضوعات اصلي
روشهای درمان میگرن و سردرد
1- کنترل استرس:بسیاری از افرادی از طریق کنترل استرس می توانند سردرد و میگرن خود را درمان کنند.اگرچه نمی توان وقایع پراسترس زندگی را حذف نمود ، اما امکان تغییر در نحوه برخورد با این وقایع وجود دارد. تکنیک هایی مثل مدیتیشن، ماساژ و طب سوزنی از جمله روش هایی هستند که می توانند به کنترل استرس کمک موثری کنند.
میگرن با همه‌ی اعصابی که از شما با درد سرهای سخت خود خورد می کند ولی به آسانی با روشهائی آسان و کنترلهائی ساده قابل درمان است.
2- ورزش:ورزش های ملایم بهترین روش برای رهایی از استرس و سردردهای عصبی است. پیاده روی بهترین انتخاب می باشد، زیرا روش فوق العاده ای برای رهایی از سردردهای عصبی می باشد. زمانی که شما راه می روید، حرکت آونگی دستان باعث رلکس شدن ماهیچه های گردن و شانه می شود.باز کردن این گره ها ، ریشه سردردهای عصبی را از بین می برد.
3- تغذیه مناسب و عدم حذف وعده های غذایی: تغذیه مناسب و در فواصل زمانی نه چندان زیاد باعث حفظ تعادل قند خون می شود. بنابراین لااقل سردرد ناشی از گرسنگی بروز نمی کند.خوردن مایعات کافی نیز شرط لازم است زیرا یکی دیگر از دلایل بروز سردرد کم آبی است.
4- درمان فیزیکی: درمان فیزیکی به همراه ورزش و آموزش باعث بهبود سردرد و احساس می شود. در افراد مبتلا به سردرد عصبی ، این روش می تواند بسیار موثر واقع شود. در چنین متدی انجام حرکات کششی گردن و آموزش روش درست نشستن ، آموزش داده می شود.
5- داروها: داروهای غیر استروئیدی و ضد التهابی ، مثل آسپرین و ایبوبروفن برای درمان بسیاری از سردردها مفید است. اما از مصرف بیش از حد و طولانی مدت این داروها باید اجتناب کرد. زیرا استفاده دراز مدت آنها نتیجه عکس دارد. برای درمان سردردهای میگرنی متوالی بهتر است به پزشک مراجعه نموده تا داروی مناسبی تجویز شود.
هر نوع سردرد غیر معمولی و شدید که بیش از دو سه روز ادامه دارد باید توسط پزشک متخصص بررسی شود. همچنین اگر الگوی سردرد دچار تغییر شده و یا محرک جدیدی برای سردرد ایجاد شده به پزشک اطلاع دهید. چنانچه به همراه سردرد علائمی نظیر دوبینی ، گیجی و منگی، سفتی گردن و تب بروز کرده سریعا به پزشک مراجعه کنید.
این روزها با تغییر روند آداب غذایی و محبوبیت غذاهای اسپایسی درمیان عموم مردم، مصرف فلفل قرمز نیز رشد چشمگیری پیدا کرده است. به دلیل افزایش وزن و چاقی بسیاری از شرکت های تولید کننده ی مواد غذایی چربی را از محصولات خود حذف کرده اند. زمانیکه چربی از غذایی حذف می شود، مزه و بوی آن از بین می رود و فلفل جایگزین مناسبی برای بازگرداندن طعم و عطر طبیعی به خوارک ها محسوب می شود. هر چقدر مردم بیشتر غذاهای تند مصرف کنند، حرارت و گرمای بیشتری نیز در وجود خود احساس خواهند کرد. دیده شده که وقتی سن افراد بالا می رود، فلفل بیشتری به غذاهای خود اضافه می کنند. از نظر فیزیولوژیک با افزایش سن حس چشایی تحلیل می رود و باید نسبت به دوران جوانی چاشنی بیشتری مصرف کرد تا همان طعم قبلی احساس شود.
تندی فلفل قرمز معمولاً بر اساس مقیاسی که داروشناس معروف "ویبور اسکاول" در سال 1912 اختراع کرد، محاسبه می گردد. به عنوان مثال فلفل شیرین دارای اسکاول 0 می باشد، فلفل دلمه ای دارای اسکاول 5000 و اسکاول پودر فلفل قرمز یا سیاه چیزی در حدود 25000 تا 300000 تخمین زده می شود. قسمت تند فلفل قرمز را کپساسین (Capsaicin) تشکیل می دهد که دارای فواید بیشماری برای سلامتی است. Capsaicin شامل ماده خام طبیعی vanillylamides می باشد که حاوی اسیدهای monocarboxylic از زنجیزه های مختلف C-8 تا C-11 می باشد. لازم به ذکر است که این ماده دارای قابلیت چربی زدایی بوده و در برخی از میوه ها یافت می شود که در این میان فلفل قرمز بیشترین میزان آن را به خود اختصاص می دهد.
کاهش لخته شدن خون
اگر از فلفل قرمز به طور مداوم در رژیم غذایی خود استفاده کنید، نه تنها به هضم غذاها کمک کرده اید بلکه ریسک ابتلا به بیماری های قلبی را نیز کاهش داده اید. پیش از این تصور می شد که فلفل قرمز سبب وخیم تر کردن زخم معده می شود، اما این ترس با توجه به تحقیقات گسترده ای که انجام پذیرفت از میان رفت و پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که فلفل به دلیل دارا بودن کپسیکم (capsicum) می تواند از ایجاد لخته های خونی خطرناک نیز جلوگیری بعمل آورد. همچنین محققان در حال بررسی خواص ضد درد آن به منظور ساخت داروهای مسکن نیز هستند.
آخرین تحقیقاتی که در تایلند انجام گرفت نشان می داد افرادی که از مقادیر زیادی فلفل قرمز در رژیم غذایی روزانه خود استفاده می کنند، کمتر به بیماری انسداد شریان های خونی مبتلا می شوند. محققان سپس تاریخچه پزشکی ساکنان کشورهایی را که معمولاًً از غذاهای تند مصرف می کردند را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که ریسک ابتلا به بیماری انسداد رگهایی خونی در افرادی که به طور مداوم از فلفل استفاده می کنند به مراتب کمتر از سایرین می باشد.
تسکین درد
علاوه بر توانایی جلوگیری از انسداد شریانهای خونی، محققان به این نتیجه رسیدند که کرم های موضعی که شامل capsicum هستند می توانند بسیاری از دردهای مزمن پوستی را التیام دهند. در حال حاضر این ماده به شکل پماد و کرم تجویز شده و برای تسکین درد تبخال، دردهای پس از عمل جراحی قطع عضو، و بهبود زخم ها از آن استفاده می شود. عملکرد capsicum به این شکل است که میزان ماده P را کاهش می دهد. وظیفه ماده P انتقال حس درد از پوست به سلول های عصبی مهره هاست. با مسدود کردن ماده P پمادهای حاوی capsicum مانند یک بی حس کننده قوی و طولانی مدت عمل کرده و تقریباً 75% از بیماران پوستی رضایت خود را از این نوع کرم ها و پمادها اعلام کرده اند. لازم به ذکر است که این کرم ها به هیچ وجه نباید با چشم تماس برقرار کنند چراکه سوزش شدیدی را ایجاد می کنند.
کاهش ریسک ابتلا به سرطان
بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی در کشورهایی که به طور سنتی مصرف فلفل بالاست، میزان مرگ و میز به دلیل ابتلا به سرطان چه در زنان و چه در مردان به طور چشمگیری پایین تر از کشورهایی است که در رژیم غذایی خود از فلفل استفاده نمی کنند. محققان زمانیکه به موشهایی که دارای سلولهای سرطانی بودند، مقداری capsicum تزریق کردند متوجه توقف رشد بسیاری از سرطان ها در آنها شدند. در تحقیقات آزمایشگاهی دانشمندان به این نتیجه دست پیدا کردند که capsicum رشد سلول های سرطانی را متوقف می کند.
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنکه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میکند،تحرک و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتربت،استئوپروز و فشار خون بالا کمک کند. آیا فعالیت بدنی فقط برای کشورهای صنعتی لازم است و کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند که باید به آن برسند؟ عدم فعالیت بدنی علت زمینه ای عمده ای برای مرگ و میر،بیماریها و ناتوانایی هاست. اطلاعات اولیه ای که از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد حاکی از اینست که عدم فعالیت یا زندگی بی تحرک،یکی از 10 علت اصلی مرگ و میر ناتوانی در کل جهان است.در کشورهای مختلف بین 60 تا 85 درصد از بالغین تحرک کافی برای بهبود سلامتی شان ندارند.زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل مرگ و میر میشود.خطر بیماریهای قلب و عروق،دیابت و چاقی را دوبرابر میکند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا،استئوپروز،افسردگی و اضطراب میشود. در شهرهایی که به سرعت رشد میکند،در کشورهای در حال توسعه،شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،کیفیت بد هوا،فقدان پارک،پیاده رو،ورزش و تفریحات و سایر مکانهای سالم،فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میکند.برای مثال در سائوپائولوی برزیل70 درصد مردم بی تحرک هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی،دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی است. کشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این ها و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند.77 درصد کل مرگ و میر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد.این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزاینده ای در سیستم های مراقبت بهداشتی،منابع و اقتصاد در کشورهای جهان می گذراند. کشورها در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستم های بهداشتی هستند.فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و عدم مصرف سیگار به عنوان راهی موثر و با صرفه جویی برای ترفیع بهداشت عمومی در کشورهای با درآمد کم یا متوسط میباشد.
پندارهای غلط در مورد فعالیت بدنی
1- داشتن فعالیت بدنی هزینه بالایی دارد.نیاز به وسیله،کفش و لباس مخصوص دارد. گاهی باید هزینه پرداخت تا ورزش کرد.فعالیت بدنی را میتوان هر جا و بدون هیچ وسیله ای انجام داد.جا به جا نمودن وسایل،چوب،کتابها و کودکان به عنوان فعالیت بدنی تکمیلی معادل بالا رفتن از پله ها میباشند.پیاده روی به عنوان فعالیتی که بیشتر از همه انحام میشود و بیش از همه توصیه میشود کاملاً بی نیاز از این موارد است.بیشتر مناطق شهری دارای پارک،آب نما یا پیاده روهایی ایده آل برای پیاده روی،دویدن یا ورزش و بازی هستند.نیازی نیست برای این کارها باشگاه،استخر یا سایر مکانهای ورزشی مراجعه کرد. 2- سرم خیلی شلوغ است فعالیت بدنی وقت زیادی میگیرد. حداقل30 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هر روز برای بهبود و حفظ سلامتی توصیه میشود.البته این به معنای قطع فعالیت بدنی پس از نیم ساعت نمی باشد.بیشتر فعالیتها را میتوانید با کارهای روزمره مثل محل کار،مدرسه،خانه یا بازی و تفریح ممزوج کنید.بیشتر فعالیتها را میتوانید با امور روزانه خود انجام دهید.10 دقیقه پیاده روی سریع،3بار در روز یا 20 دقیقه در ابتدای صبح و 10 دقیقه در طول روز.حتی اگر مشغله شما زیاد باشد باز هم میتوانید 30 دقیقه فعالیت در روز را به برنامه هایتان اضافه کنید. کودکان طبیعتاً دارای تحرک بالایی هستند و به ندرت یک جا مینشینند.نیازی به صرف وقت و انرژی برای آموختن چیزهایی در مورد فعالیت بدنی به آنها نیست.به اندازه کافی فعال هستند.مطالعات اخیر در مورد کودکان سراسر جهان نشان داده که آنها در مناطق شهری فقیر در حال غیرفعال شدنند.وقت و منابع مصروف برای آموختن ورزش به آنها قطع میشود و بازیهای کامپیوتری و تلویزیون جای تفریحات فعال آنها را میگیرد.تخمین زده شده که در بسیاری از کشورها چه توسعه یافته و در حال توسعه بیش از جوانان از تحرک بدنی ناکافی برخوردارند.فعالیت بدنی ناکافی در کودکان می تواند عواقب طولانی مدتی روی سلامتی به جای بگذارد.فعالیت بدنی منظم باعث فواید جسمی،روحی و اجتماعی بسیارس برای جوانان میشود.فعال بودن بصورت بالقوه باعث کمک به جوانان و کودکان در داشتن استخوان ها،عضلات و مفاصل سالم میشود.وزن بدن را تنظیم کرده و چربی را کاهش میدهد و عملکرد موثر قلب و شش ها را فراهم میکند.بازی،ورزش و سایر فعالیتهای بدنی این فرصت را به جوانان میدهد که ابراز وجود کنند،خودشان را باور کنند و موفقیت و همکاری جمعی را تجربه کنند.همچنین این ها کمک میکنند تا از اضطراب و افسردگی پیشگیری شود.انجام ورزش و فعالیت های بدنی هدایت شده و منظم میتواند پذیرش سایر رفتارهای بهداشتی نظیر پرهیز از سیگار،الکل و مواد مخدر و رفتارهای خشن را تسریع کند.الگوهای فعالیت بدنی که در کودکی و دوران بلوغی کسب میشوند بیشتر در طول زندگی باقی میمانند و پایه ای برای زندگی فعال و سالم هستند.از طرف دیگر،زندگی غیر سالم مثل غیر فعال بودن،تغذیه نامناسب و سوءمصرف مواد که در دوران جوانی پذیرفته شوند بیشتر در دوران بزرگسالی باقی میمانند. . 
فعالیت بدنی میتواند کیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد.شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند،در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد.بهبود انعطاف پذیری،تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن که دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است کمک میکند.مشخص شده است که شیوع بیماریهای مغزی در افرادی که از نظر بدنی فعال هستند کمتر است.فعالیت بدنی میتواند کمک شایانی به درمان برخی اختلالات فکری مثل افسردگی بنماید.جلسات ورزشی برنامه ریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد یا پیاده روی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و کاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتکایی و اطمینان به خود را که معیارهایی مبنایی در سلامت روح است افزایش دهد.