رو به روی قلعه دختر، در پایین كوه، در سمت راست رودخانه تنگاب به سوی فیروزآباد، در كوه نقش برجسته ای به ابعاد 5×3 متر و به بلندای چهار متر از كف رودخانه كنده شده كه در بین مردم منطقه به نقش رستم مشهور است. در این نقش، مراسم تاج گذاری اردشیر بابكان دیده می شود و مظهر میترا (مهر) حلقه قدرت را به اردشیر ارزانی می دارد. پشت سر اردشیر كودكی وجود دارد كه احتمالاً ولیعهد یعنی شاپور اول است و سه نفر از بزرگان در كنار این كودك به حالت احترام ایستاده اند. در این اثر، كتیبه ای بین اردشیر بابكان و مظهر میترا وجود دارد كه حروف آن محو شده است.

اين بناي باستاني در شمال غربي فيروزآباد واقع شده است. مصالح اين كاخ ساروج و سنگ لاشه مي باشد كه با روكشي از گچ پوشيده شده است. بناي اين كاخ مربوط به اردشير اول بنيانگذار سلسله ساساني (سده 3م) است. به علت قرار گرفتن اين كاخ در كنار چشمه «قمپ آتشكده» آن را آتشكده فیروزآباد نيز مي نامند .

اين نقش برجسته يادبود نبرد و پيروزي اردشير بنيان گذار سلسله ساساني(سده 2م) بر آخرين پادشاه اشكاني (اردوان 5) است كه بر فراز صخره‌اي در سمت راست رودخانه فيروزآباد حجاري شده است. اين اثر اولين نقش برجسته ساساني و بزرگترين نقش برجسته ايران است.


 

بناي اوليه مسجد سنگي داراب، مربوط به دوره ساسانيان بوده و در دوره اتابكان فارس، با تغييراتي به مسجد تبديل شده است. به گزارش خبرگزاری شبستان، مسجد سنگی داراب، در جنوب کوه پهنا و نزدیک شهرستان داراب در 111 کیلومتری جنوب شرقی فسا واقع شده و به صورت کامل در دل صخره کوه، کنده شده است. محققان بر این عقیده اند که بنای اولیه مسجد سنگی داراب، مربوط به دوره ساسانیان بوده و در دوره اتابکان فارس – 652 هجری قمری – با تعبیه محراب و تغییراتی، به مسجد تبدیل شده است. نقشه بنای مسجد، عبارت از محوطه صلیبی شکلی است که در اطراف آن، دورتادور، رواقی با جرز، ستون و دهانه های طاقدار قرار گرفته است. پوشش چهار بازوی محوطه صلیبی شکل، به صورت طاق گهواره ای ساخته شده اما پوشش بخش میانی را به صورت مربع بریده و فضای روبازی تهیه دیده اند و در زیر آن و وسط تالار، حوض چهار گوش کم عمقی ساخته اند

این برج در جنوب بخش رستاق و در پشت کوه قلات قرار دارد.در پشت این کوه آثار برج بزرگی دیده می شود که این برج به نام شاه نشین معروف است در نزدیکی این برج آثار آسیابی دیده می شود که با باد کار می کرده و اکنون به آسیاب بادی شهرت دارد . این قلعه یا برج در در بلند تربن نقطه کوه قرار گرفته و راهی سخت و طولانی دارد . در قله کوه و دامنه های آن آثار خانه های بسیار زیادی دییده می شود که نشانه زندگی انسانها در آنجاست در یک کیلومتری قلعه شاه نشین هشت عدد آب انبار بوده که علاوه بر اینکه از آب باران پر می شده آب آنها از چاهی که در دامنه کوه دیده می شود تامین می گردیده است .

یکی ازآثارتاریخی ارزشمند شهرستان داراب بقایای شهرقدیمی "رمبه" میباشد که درفاصله ۸کیلومتری شهرداراب ودرمیان رشته کوههای زاگرس جنوبی که ازشمال شرقی شهرستان داراب می گذرد قرارگرفته است این قلعه ازآثارتاریخی دوران سلجوقیان محسوب می گردد ومنطقه ایست که اهالی شهرقدیم دارابگرد پس ازحمله سپاه سلجوقی به این ناحیه و ویرانی شهرباستانی دارابگرد درقرن ششم هجری قمری درآن اقامت می نمایند این قلعه بسیار مستحکم وغیرقابل دسترسی بوده و مدت زیادی محل سکونت اهالی دارابگرد بوده است قلعه رمبه به طول چندکیلومتر دربالای کوه قرارگرفته وبه وسیله دیوارهای بسیارمستحکم که به شکل خارق العاده ای دردامنه های مرتفع کوه ساخته شده حفاظت می شده است . دراین قلعه امکانات زندگی برای مدت نسبتا طولانی وجود داشته است درهنگام حمله ومحاصره قلعه رمبه توسط سپاه الب ارسلان سلجوقی اهالی مدت زیادی مقاومت می نمایند به گونه ای که سپاهیان سلجوقی ازفتح قلعه نومید میشوند وعقب نشینی می نمایند فتح قلعه رمبه توسط سپاه سلجوقیان تنها باخدعه ونیرنگ صورت می گیرد واهالی آن پس تصرف قلعه به محل شهر فعلی عزیمت می نمایند