اگر انسان بخواهد خطوطي را به عنوان دايره ، زاويه و مثلث رسم كند و نظم و حساب فواصل اين خطوط را رعايت كند بايد اولاً مقدار قابل توجهي هندسه و حساب بياموزد و ثانياً در ترسيم اينها به آلات و ابزاري از قبيل پرگار و نقاله محتاج است ولي اين مهندس ماهر مثلث هاي منظمي كه در ساختن خانه ي خود به كار مي برد ، هيچگونه ابزاري به كار نمي برد . حتي با چشم خود هم نگاه نمي كند و و فقط با پاهاي خود مي تند و خانه ي خود را كه يكي از دقيقترين شاهكارهاي عالم خلقت است بوجود مي آورد !

اين مهندس هنگام خانه سازي ابتدا نقطه اي را در وسط به عنوان مركز در نظر مي گيرد و سپس تارهايي را با فواصل منظم و دقيق ، دور آن مركز به صورت « شعاعهاي دايره » مي تند و به اين ترتيب « مثلث هاي متساوي الساقين » را كه همه ي آنها داراي « زواياي تند » هستند بوجود مي آورد . اندازه ي اين تارها و فاصله هاي آنها با هم آنقدر حساب شد ه به نظر مي رسد كه باعث تحسين است . سپس تارهاي ديگري بر عرض تارهاي اول مي تند و آنها را در محل تلاقي و تقاطع با هم پيوند مي دهد و به اين وسيله دايره هاي بزرگ و كوچك كه همه « متحدالمركز » هستند تشكيل مي شود كه اين دايره ها هر قدر به مركز نزديكتر باشند ، كوچكتر و هر اندازه كه از مركز دورتر باشند بزرگتر هستند . 

« نقل از مجله جنگ رياضي »