شهيد محمد جهان آرا در سال 1359 واقعه ي مقرر مدرسه را چنين باز گفته بود: یک شنبه 19 مهر 1388 نوشته شده توسط :نیکبخت شهيد محمد جهان آرا در سال 1359 واقعه ي مقرر مدرسه را چنين باز گفته بود : «... و خاطره ي مهمي كه مي توانم اينجا مطرح كنم همون شبي بود كه بچه ها تو مقر خوابيده بودند نزديك ساعت دو، من خودم اتاق جنگ بودم. به من خبر دادند كه يه توپ 135 ميليمتري تو مقر خورده و عده اي از بچه ها شهيد شدن. وقتي وارد مقر شدمف هيچ كس نبود. بچه ها بيش ترشون زخمي شده بودند و برده بودنشون بيمارستان. وقتي چراغ قوه اي كه دستم بود رو روشن كردم، مواجه شدم با بدن پاره پاره ي هشت تا از بچه هاي پاسدار خرمشهري و آغاجاري و ماهشهري كه واقعاً از يه طرف آدم صحنه ي کربلا يادش مياد با اون تيکه تيکه شدن بچه ها در خواب خوش و بعد، چراغ قوه رو که اطراف انداختم ديدم تيکه تيکه دست و پاي بچه ها و تن پاره ي اونا بود که وقتي من اومدم بيرون، يکي از بچه هاي سر گروه اومد طرفم. گريه مي کرد، مي گفت: «محمد ما چي کار کنيم، ما هيچ کس رو نداريم، بچه ها دارن از بين ميرن.» من بغلش کردم، گفتم: «نه، ما خدا رو داريم، ما امام و داريم. مطمئن باشيد که ما پيروزيم. مسئله اين نيست که بچه ها از بين برن، مسئله اينه که مکتب باقي بمونه. اگه مکتب باقي موند، همه چيز ما باقي مي مونه، ولي اگه مکتب ضربه اي ببينه، اون وقته که ما هيچ چي نداريم.» اينو که گفتمش راحت شد. گريه مي کرد، گرفتمش بغل و آوردمش. گفتمش بيا بريم. بايستي خودمونو آماده کنيم براي فردا.» بازديدها [] - نظرات [0]