تماشای دوقسمت اول سریال مختار نامه قبل از چیز این حس به بیننده آشنا به فیلمسازی می دهد که ایکاش مانند داوودمیرباقری در سیمای ما زیاد بود و ای کاش درهای صداوسیما به روی میرباقریهای جوان و مستعد بسته نبود و چه جفایی کرد علی لاریجانی در حق حضرت مجتبی و حضرت رضا علیهما السلام که سریال زندگی آن بزرگواران را به اهلش نسپرد.

دو قسمت اول مختارنامه، فضای فتنه صدر اسلام را روایت می کند. جایی که تشخیص حق و باطل بسیار مشکل شده و جریان باطل با ایجاد جنگ روانی و تولید و انتشار پی در پی شایعات، تلاش دارد افکارعمومی شهرمدائن را نسبت به جریان حق بد بین و بد گمان کند. داوود میرباقری چه زیبا توانسته عملیات فتنه گران را در ایجاد تردید و دودلی در میان مردم و حتی خواص نشان دهد.

در فضای فتنه، مردم چند دسته می شوند. اقلیت کوچکی که سعی می کنند دروغ را از باطل تشخیص داده و جریان حق را انتخاب و معرفی کنند. اقلیت دیگری که با تولید مستمر شایعات دروغ و پمپاژ آن به جامعه، فضا را غبار آلود و تشخیص حق از باطل را مشکل می کنند و دسته سوم که اکثریت جامعه را تشکیل می دهند، حیران و سرگردان میان دو راهی حق و باطل گیر می کنند و دائم از خود می پرسند اگر فلانی برحق است پس فلان جریان چیست؟ اگر فلانی بر حق است، پس چرا فلان بزرگان و پیشکسوتان به راه دیگری می روند؟ اگر فلانی برحق است و… واین اگرها و مگرها که بخاطر انتشار پی در پی شایعات و جنک روانی، تمامی ندارند. تجربه ای که سال گذشته بارها و بارها در فضای فتنه سال۸۸ در کشورمان تکرار شد. یعنی مخلوط کردن دروغ با حق و سوئ استفاده از گرد و غبار ایجاد شده برای ایجاد شک و تردید و کنار کشاندن افکار عمومی از حمایت از طرف حق.

مثالی بزنم: کشته شدن ندا آقا سلطان قتلی کثیف بود اما جنجال خبری و داستان سرایی های عجیب و غریب و مخلوط کردن داستان دروغ «ترانه موسوی» با آن، راست را با دروغ مخلوط کرد و حتی ردگیری قاتل واقعی ندای بیچاره را هم برای ماموران تجسس آگاهی مشکل کرد.

مثالی دیگر: ضرب و شتم ناجوانمردانه دانشجویان در جریان حمله مشکوک به کوی دانشگاه، خبری واقعی و درست بود. ضرب و شتم عده ای از بازداشت شدگان ۱۸ تیر۸۸ در بازداشتگاه کهریزک و قتل فجیع ۳نفر از آن جوانان، خبر واقعی دیگری بود که همگی وظیفه داریم تا مجازات عاملان اصلی و خشکاندن ریشه آن فجایع، موضوع را پیگیری و مطالبه کنیم اما داستان سرایی درباره تجاوز به زندانیان یا ربودن و هتک حرمت عاطفه امام یا سعیده پور آقایی، دروغ های کثیفی بود که فضا را غبار آلود کرد، مطالبه مجازات عاملان کهریزک را به تاخیر انداخت و تشخیص حق و باطل در آن هیاهوی وحشتناک را برای عده ای مشکل کرد.

این دو مثال، از مصادیق مشهور فتنه ۸۸ هستند. فتنه ای که قبل از روز رای گیری ۲۲خرداد زمینه های آن فراهم شد، با ادعای دروغ نفر دوم انتخابات در ساعات پایانی روز۲۲ خرداد کلید زده شد و تا ۸ ماه بعد از آن، جامعه ایران را با شدتی بیسابقه تحت تاثیر قرار داد و آبروی بین المللی ایران را برد.

متن مختارنامه با وجودی که سالها پیش از وقوع حوادث سال۸۸ نوشته شده باشد، تصویری ملموس از یک فتنه ناجوانمردانه به دست می دهد و برای اهل نظر، فضای فتنه سال ۸۸ را بخاطر می آورد. پیش از این سریال زیبای امام علی هم تصویری دقیق و عبرت آموز از فتنه صدر اسلام و تلاش یاران وفادار امام علی (ع) برای شفاف سازی و زدودن غبار از مسیر حق را به تصویر کشیده بود.

اتفاقا سال گذشته در همین روزها که جامعه ما درگیر تلاش ناجوانمردانه فتنه گران برای ایجاد شایعه و مخلوط کردن دروغ و راست برای ایجاد شک و تردید و سستی در افکار عمومی بود، نزد یکی از مدیران ارشد سیما رفتم و برای ایشان استدلال کردم که چرا پخش مجدد سریال امام علی و به ویژه دیالوگها و محاجه عمار، عبدالله بن عباس، مالک اشتر، ابوذر، و دیگر علویان اصیل با عمرو عاص و دیگر امویان در آن روزها ضرورت دارد. اما متوجه شدم آن مدیر بلند پایه سیما [...]!

امروز مختارنامه به میان ما آمده است. با روایتی دلنشین و البته جگرخراش از فتنه ناجوانمردانه و سهمگین امویان شام علیه راه حق علوی در صدر اسلام. شاید اگر مختارنامه یکسال زودتر به پخش می رسید، می توانست در روشنگری ماهیت و سازوکارهای فتنه ۸۸ موثر باشد اما باز هم این اثر هنری درخشان آنقدر جذابیت و قدرت دارد که بگوییم یکسال دیرآمد ولی خوش آمد.

عملیات روانی