شما طاغوتهاى قُلدر و سرمایهداران بزرگ و صاحبان علم و صنعت و تكنولوژى را مىشناسید، ولى آیا از آنها آرامش هم سراغ دارید؟
آیا جوامع غربى امروز در آرامش روحى و روانى بسر مىبرند؟
آیا قدرت و صنعت و ثروت براى بشر امروز، صلح و دوستى و اطمینان خاطر و آرامش به ارمغان آورده است؟
اما عبادت و اطاعت خدا، براى اولیاى خدا چنان حالتى بوجود مىآورد كه در هیچ شرایطى دچار اضطراب نمىگردند. در اینجا مناسب است دو خاطره از رهبر كبیر انقلاب اسلامى امام خمینىقدس سره نقل كنم:
بدنبال فرار شاه از ایران، با آنكه هنوز نوكر بى اختیارش شاپور بختیار حكومت مىكرد، امام خمینى تصمیم گرفت بعد از پانزده سال تبعید به كشورش باز گردد. خبرنگار در هواپیما از ایشان سؤال مىكند: اكنون چه احساسى دارید؟ مىفرماید: هیچ!
در حالى كه در آن زمان میلیونها ایرانىِ عاشق، نگرانِ جان امام بودند، امام با آرامش خاطر در هواپیما مشغول نماز شب و ذكر خدا بودند. این آرامش تنها بخاطر یاد اوست.
خاطره دیگر كه از فرزند امام مرحوم حاج سیّد احمد آقا شنیدم آنست كه روز فرار شاه از ایران، دهها خبرنگار و عكاس از سراسر دنیا در منزل امام در پاریس اجتماع كرده بودند تا سخنان امام را به دنیا مخابره كنند. امام روى صندلى ایستاد، چند كلمهاى سخن گفت، سپس رو به من كرد و پرسید: احمد، آیا ظهر شده است؟ گفتم بله، امام بدون معطّلى سخن خود را قطع كرد و براى نماز اوّل وقت از صندلى پایین آمد. همه گیج شدند كه چه خبر شده است، گفتم: امام نمازش را اوّل وقت مىخواند.
آنچه امام در پاریس انجام داد درسى بود كه از پیشوایش امام رضاعلیه السلام آموخته بود. در تاریخ آمده، رهبر گروه صابئین كه نامشان در قرآن آمده است، دانشمندى مغرور و متعصّب بود. هر بار كه با امام رضاعلیه السلام به گفتگو مىنشست زیر بار نمىرفت، تا آنكه در جلسهاى چنان تار و پود افكارش در هم ریخت كه گفت: اكنون قلبم نرم شد و منطق شما را پذیرفتم. در این هنگام صداى اذان بلند شد، امام رضاعلیه السلام به قصد نماز جلسه را ترك كردند، دوستان امام هر چه اصرار كردند كه اگر لحظاتى جلسه را ادامه دهید او و تمام پیروانش مسلمان مىشوند، فرمودند: نماز اوّل وقت مهمتر از بحث است، او اگر لایق باشد بعد از نماز هم مىتواند حق را بپذیرد. دانشمندِ صابئى كه این صلابت و قاطعیت و تعبّد و عشق به حق را در امام دید بیشتر علاقمند شد.(21)
21) بحار، ج 49، ص 175.
:: ادامه مطلب
عبادت، وسیله دریافت امدادها و الطاف الهى است.
«وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى یَأْتِیَكَ الْیَقِینُ»(22)
آن قدر عبادت كن تا به درجه یقین برسى.
حضرت موسى براى دریافت كتاب آسمانى تورات، چهل شبانه روز در كوه طور به عبادت و مناجات پرداخت و پیامبر گرامى اسلام براى دریافت وحى مدّتهاى طولانى در غار حرا به عبادت مشغول بود. در روایات آمده است: «مَنْ اَخْلَصَ الْعِبادَة لِلّهِ اَرْبَعینَ صَباحاً ظَهَرتْ یَنابیعُ الْحِكْمةَ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ»(23) هر كس چهل شبانه روز تمام كارهایش رنگ عبادت و خلوص داشته باشد، خداوند چشمههاى حكمت را از قلبش بر زبانش جارى مىسازد.
آرى عبادتِ خالصانه، دانشكدهاى است كه چهل روزه فارغ التحصیلانى حكیم پرورش مىدهد كه حكمت را از سرچشمه الهى دریافت و به دیگران تحویل مىدهند.
22) سوره حجر، آیه 99 .
23) بحار، ج 53، ص 326 .
:: ادامه مطلب
هر كس در هر لحظه و در هر شرایطى بدون هیچ وقت قبلى و واسطهاى مىتواند با خدا ارتباط برقرار كند. هر چند اوقاتى مخصوص از قبیل هنگام سحر، غروب جمعه، پس از خطبههاى نماز جمعه، هنگام نزول باران و یا شب قدر، دعا و عبادت حال دیگرى دارد، اما دعا و نیایش اختصاصى به این اوقات ندارد.
عبادت در هر حال داروى غفلت و نسیان و عصیان است. «أَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكرِى»(19) مایه آرامش و اطمینان خاطر و زدونِ اضطرابها و دلنگرانىهاست.«اَلا بِذكرِاللّهِ تَطمَئنُّ القُلُوب»(20)
18) سوره بقره، آیه 65 .
19) سوره طه، آیه 14 .
20) سوره رعد، آیه 28 .
:: ادامه مطلب
مدیریت تنها در مسائل اجتماعى و اقتصادى و سیاسى نیست، بلكه امور عبادى نیز نیاز به مدیریت دارد. در مدیریت اصولى مطرح است: برنامهریزى و طرح كار، گزینش نیروى كارآمد، انضباط و نظارت، تشویق و كنترل و امثال اینها. در عبادت نیز باید این اصول رعایت شود تا موجب رشد و كمال شود.
نماز یك طرح معیّن دارد، با تكبیر آغاز مىشود و با سلام تمام. تعداد ركعات و ركوع و سجودش مشخّص است. اوقات انجام آن مخصوص، و جهت آن رو به قبله است.
امّا طرح تنها كافى نیست، اقامه و اجراى آن نیز نیاز به گزینشِ امام جماعتى جامع و جامعهنگر دارد. باید مردم را از طریق آداب و اخلاق و نظافت و نشاط به نماز و مسجد ترغیب و تشویق كرد. باید نظم و هماهنگى در صفوف جماعت و تبعیت از امام جماعت مراعات شود و به هر حال مدیریتى كامل را مىطلبد تا به بهترین نحو پیاده شود.
:: ادامه مطلب
هنگامى روحیه عبادت وپرستش زنده مىماند كه انسان در انجام آن میانهرو باشد، لذا در كتب حدیث، روایاتى با عنوان: «بابالاقتصاد فىالعبادة»، نقل شده است.(12)
انسان وقتى سالم است كه میان اندامش تناسب باشد و اگر عضوى بزرگتر یا كوچكتر از حدّ معمول باشد، ناقصالخلقه به حساب مىآید. در امور معنوى نیز انسان باید ارزشها را بطور هماهنگ در خود پرورش دهد. به پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله خبر دادند كه گروهى از امّت تو بخاطر عبادت، همسر و فرزند را رها كرده و به مسجد آمدهاند. پیامبر فریاد برآورد كه این راه و روش من نیست، من خودم با همسرم زندگى مىكنم و در منزل ساكنم، هر كس غیر از این عمل كند از من نیست.(13)
امام صادقعلیه السلام داستانِ مسلمانى را نقل مىكند كه همسایه مسیحى داشت و مسلمان شد. این مسلمان هنگام سحر او را بیدار كرد و به مسجد آورد و به او گفت: نماز شب بخوان تا صبح شود. هنگام صبح گفت: نماز صبح بجاى آور و پس از آن تا طلوع آفتاب دعا بخوان. سپس تا وقت نماز ظهر قرآن بخوان و بدینگونه یك شبانه روز او را با نماز و قرآن و دعا پر كرد.
مسیحى كه به خانه بازگشت، دست از اسلام برداشت و دیگر پاى به مسجد نگذاشت.(14) آرى اینگونه افراط و زیادهروى در عبادت، مردم را فرارى مىدهد.
استاد شهید مرتضى مطهرى نقل مىكند كه عمروعاص دو پسر داشت؛ یكى طرفدار حضرت علىعلیه السلام شد و دیگرى طرفدار معاویه. روزى پیامبر به فرزند خوب عمروعاص (عبداللّه) فرمود: شنیدهام كه تو شبها را به عبادت و روزها را به روزه مىگذرانى، گفت بله یا رسول اللّه، پیامبر فرمود: من این راه را قبول ندارم.(15)
در روایات مىخوانیم:«اِنَّ لِلْقُلُوبِ اِقْبالاً وَاِدْباراً»(16) روح انسان، گرایش و فرار دارد. هرگاه رو مىكند و گرایش دارد بهرهگیرى كنید و هرگاه آمادگى ندارد به او فشار نیاورید كه ناخودآگاه عكس العمل منفى نشان مىدهد.
در سفارشات اسلامى آمده كه اوقات خود را چهار قسمت كنید و سهمى را براى تفریح و لذّت بگذارید كه اگر اینگونه عمل كردید براى كارهاى دیگر نشاط خواهید داشت.(17)
قرآن كریم به یهودیانى كه در روز استراحت و تعطیل، به سراغ ماهیگیرى و كار مىرفتند عنوان متجاوز مىدهد: «وَ لَقَد عَلِمْنَا الَّذینَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِى السَّبْتِ»(18) ما از متجاوزین روز شنبه (كه حریصانه به سراغ كار مىرفتند) آگاهیم.
به هر حال حفظ نشاط و روحیه در عبادت، یك اصل است كه با میانهروى حاصل مىشود.
12) كافى، ج2، ص86.
13) كافى، ج5، ص496.
14) سیرى در سیره نبوى، ص213.
15) طهارت روح، ص122.
16) بحار، ج 78، ص 357 .
17) بحار، ج 14، ص 41
:: ادامه مطلب
عبادت، غذاى روح است وبهترین غذا آنست كه جذب بدن شود، بهترین عبادت نیز آنست كه جذب روح شود، یعنى با نشاط وحضور قلب انجام گیرد. غذاى زیاد خوردن كارساز نیست، غذاى مفید خوردن مهّم است.
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله به جابربن عبداللّه انصارى فرمود: «اِنَّ هذَا الدّینَ لَمَتینٌ فَاَوْغِل فیهِ بِرِفْقٍ وَلا تُبَغِّضُ اِلى نَفْسِك عِبادَةَ اللَّهِ»(10) همانا دین خدا استوار است، پس نسبت به آن مدارا كن (و زمانى كه آمادگى روحى ندارى عبادت را بر خود تحمیل نكن) كه عبادت در نزد تو مبغوض شود.
در حدیث دیگرى از پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله مىخوانیم: «طُوبى لِمَنْ عَشِقَ الْعِبادَةَ وَ عانَقَها»(11) خوشا به حال كسى كه به عبادت عشق ورزد و آن را همچون محبوبى در بر گیرد.
10) بحار، ج 71، ص 212.
11) بحار، ج 71، ص 212 .
:: ادامه مطلب
مثلاً مسافرت، نماز را دو ركعتى مىكند و بیمارى، شكل نماز را تغییر مىدهد، اما نماز دو ركعتى و یا شكسته نیز نماز است و بر مدار یاد خدا و رضاى او و انجام فرمان او قرار دارد. «وَأَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِكْرِى»(9)
9) سوره طه، آیه 14 .
:: ادامه مطلب
|
» کل نظرات : 135
» بازديد کل : 2917535
» تاريخ ايجاد وبلاگ :
شنبه 30 دی 1391
» آخرين بروز رساني :
سه شنبه 19 دی 1396
