بعد از تأكيد ائمه عليهمالسلام بر اهميت نماز و امر و نهي درباره آن، به آدابي كه براي اقامه اين فريضه الهي بيان كردهاند، اشاره ميشود:
امام صادق عليهالسلام ميفرمايد:
اِذا اِسْتَقْبَلْتَ الْقِبْلَةَ فَانْسِ الدُّنيا وَ ما فِيها وَالْخَلْقَ وَ ما هُم فيه... و اذْكُر وُقُوفَك بَينَ يَدَيهِ يَومَ تَبلُو كُلُّ نَفْسٍ ما اَسْلَفَتْ.1
هنگامي كه مقابل قبله ايستادي، پس دنيا و آنچه را در آن است و خلق و آنچه را به آن مشغولند، فراموش كن و ياد آور ايستادنت را در مقابل او (پروردگار)؛ روزي كه هركس هرچه پيش فرستاده است، آشكار ببيند.
همچنين ميفرمايد:
اِذا صَلّيتَ صَلاةَ فَريضَةٍ فَصَلِّها لِوَقْتِها صَلاةَ مُوَدِّعٍ يَخافُ اَنْ لايَعودَ إليْها اَبداً.2
هنگامي كه نماز واجبي بگزاري پس آن را در وقتش به جا آور، همانند وداع كننده با نماز كه ميترسد كه ديگر هيچگاه به او باز نگردد.
و در آداب تكبير ميفرمايد:
چون تكبير گفتي، كوچك شمار در محضر كبرياي آن ذات مقدس، بين عرش تا فرش را؛ زيرا خداوند تعالي اگر بندهاي را ببيند كه تكبير گويد، ولي در قلبش اشكالي است؛ يعني آنچه به زبان آورده، قلب موافقت نكند، فرمايد: «اي دروغگو، با من خدعه ميكني؟ به عزت و جلالم قسم كه از شيريني ذكر خود، تو را محروم ميكنم و از قرب خود تو را محجوب نمايم و از سُرور مناجات خويش، تو را محتجب كنم».3
در مورد ادب ركوع ميفرمايد:
فاركع ركوع خاضعٍ لِلّهِ بقَلْبِهِ، مُتَذلِّلٍ و جلٍ تَحْتَ سُلْطانِهِ، خافِضٍ لَهُ بِجَوارِحِهِ خَفْضِ خائفٍ حزنٍ عَلي ما يَفوتُهُ مِن فائِدةِ الرّاكِعينِ.4
ركوع كن، مانند ركوع كسي كه با قلبش براي خداوند خضوع كند و (ركوع كسي كه) ذليل و ترسان [داخل در] سلطنت او شود و با اعضايش براي او فروتني نمايد؛ فروتني فرد نگران و غمزده بر از دست رفتن فايدههاي ركوعكنندگان.
در ادب سجود هم ميفرمايد:
فَاسْجُدْ سُجُودَ مُتَواضِعٍ لِلّهِ ذَليلٍ، عَلِمَ اِنّهُ خُلِقَ مِنْ تُرابِ يَطَأهُ الْخَلَقَ وِ اِنَّه اَتَّخَذَكَ مِنْ نُطْفَةٍ يَسْتَقْذِرُها كُلُ اَحَدٍ، وَ كُوْنَ ما لَمْ يَكُنْ.5
پس سجده كن، سجده تواضعكننده ذليل براي خداوند، اينكه بداند او از خاك خلق شدهاست و او (خدا) از نطفهاي كه هر كسي از آن بيزار است، تو را پديد آورده و او آنچه را كه نبود، هستي داد.
پی نوشت :
1. بحار الانوار، ج 81، ص 369 برگرفته از: مصباح الشريعة.
2. همان، ج80، ص10.
3. همان، ج81، ص369.
4. همان، ج82، ص533.
5. همان، ص549.
:: ادامه مطلب
• در روايتهاي معصومين عليهمالسلام، جايگاه نماز نسبت به عبادتهاي ديگر مشخص شده است كه در اين قسمت تنها به برخي از آنها اشاره ميكنيم.
يك ـ ستون دين
روايتهاي زيادي در اين باره نقل شده است. پيامبر اكرم صلياللهعليهوآله ميفرمايد: «اَلصَّلاةُ عِمادُ الدينِ فَمَنْ تَرَكَ صَلْوتَهُ مُتعمِّدا فَقَدْ هَدَمَ دينَهُ؛ نماز، ستون دين است. پس هر كس نمازش را به عمد ترك كند، بيگمان، دين خود را نابود كرده است».1
حضرت علي عليهالسلام ميفرمايد:
«اللّه، اللّه في الصلاة فَإنَّها عَمودُ دينِكُمْ؛ از خدا بترسيد، از خدا بترسيد درباره نماز كه ستون دين شماست».2
همچنين در حديثي ديگر از پيامبراكرم صلياللهعليهوآله نقل شده است:
«مَوضعُ الصلاة مِنَ الدّينِ كَمَوْضع الرَأْسِ منَ الْجَسدِ؛ جايگاه نماز در دين، همانند جايگاه سر در جسد است».3
دو ـ نشانه دينداري
پيامبر اكرم صلياللهعليهوآله ميفرمايد: «عَلَمُ الاِسلامِ الصّلاةُ؛ نماز، پرچم اسلام است».4
سه ـ برترين عبادت
امام رضا عليهالسلام ميفرمايد: «انَّ الصّلاةَ أَفضَلُ الْعبادةِ للّهِ وَ هِيَ اَحْسَنُ صُورةٍ خَلقَها اللّه؛ نماز برترين عبادت براي خداوند است و آن بهترين صورتي است كه خداوند آفريده است».5
چهار ـ محبوبترين عمل نزد خداوند
امام علي عليهالسلام ميفرمايد: «ليسَ عملٌ احبُّ الي اللّهِ عزّ وَ جلَّ منَ الصلاةِ؛ عملي محبوبتر از نماز براي خداوند عزّ و جلّ وجود ندارد».6
جايگاه نماز در سخن امام خميني رحمهالله
امام خميني رحمهالله در كتاب آداب الصلاة ميفرمايد:
خصوصا نماز كه سِمَت جامعيت دارد و منزله آن در عبادات منزله انسان كامل است و منزله اسم اعظم، بلكه خود اسم اعظم است.
نماز در بين عبادتها، عبادت جامع است؛ زيرا شامل اقسام گوناگون عبادتها است. راز جامعيت نماز را ميتوان از اين كلام پيامبر دريافت كه ميفرمايد:
بِالصّلاةِ يَبْلُغُ الْعَبْدُ اِلي الدَّرجَةِ الْعُليا لِأَنَّ الصَّلاةَ تَسبيحٌ و تَهليلٌ وَ تَحميدٌ و تَكبيرٌ وَ تَمجيدٌ وَ تَقديسٌ وَ قَوْلٌ وَ دَعوَةٌ.
به وسيله نماز، بنده به درجه والا (نزد خدا) ميرسد؛ زيرا نماز هم تسبيح است و هم تهليل و هم تحميد و هم تكبير و هم تمجيد و هم تقديس و هم گفتار و هم دعوت (دعا و درخواست).
پی نوشت :
1. محمد محمدى رى شهرى، ميزان الحكمه، ج 5،ص 402.
2. نهج البلاغه، ترجمه و شرح: فيض الاسلام، رسائل، شماره 47، ص 978.
3. ابوالقاسم پاينده، نهج الفصاحه، ص 624.
4. كنزالعمال، ج 79.
5. بحارالانوار، ج 81 ، ص 379، باب آداب الصلاة.
6. ميزان الحكمة، ج 7، ص 3128.
سایت صلات
:: ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر اکرم ص فرمود:
امت من چهار گروه هستند:
۱٫ گروهی نماز می خوانند، ولی در نمازشان سهل انگارند (ویل) برای آنهاست و (ویل) نام یکی از طبقات زیرین جهنم است.
خداوند فرمود: (فویل للمصلین الذینهم عن صلاتهم ساهون) پس (ویل) برای نمازگزاران است، آنهایی که در نمازشان سهل انگارند.
۲٫ گروهی گاهی نماز می خوانند و گاهی نمی خوانند پس (غی) مال آنهاست و غی نام یکی از طبقات پایین جهنم است.
خداوند متعال فرمود: (فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوه و اتبعو الشهوات فسوف یلقون غیا) سپس جانشین آن مردم خداپرست قومی شدند که نماز را ضایع کرده و از شهوات پیروی کردند و اینها به زودی در (
غی) افکنده خواهند شد.
۳٫ گروهی هیچ وقت نماز نمی خوانند (سقر) برای آنهاست، سقر نام یکی از طبقات زیرین جهنم است که
خداوند متعال فرمود: (ما سلککم فی سقر قالوا لم نک من المصلین) اهل بهشت از اهل جهنم سوال می کنند چه چیز شما را به سقر کشانده؟ در جواب می گویند: از نمازگزاران نبودیم.
۴٫ گروهی همیشه نماز می خوانند و در نمازشان خشوع دارند.
خداوند متعال فرمود: ( قد افلح المومنون الذین هم فی صلاتهم خاشعون) مومنان رستگار شدند، آنهایی که در نمازشان با خشوع هستند.
المواعظه العددیه – باب ۴ ص ۱۲۲
:: ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
عن الرضا علیه السلام: ان لکل صلوه ثلاثه اوقات اول و اوسط و اخر، فاول الوقت رضوان الله و اوسط عفو الله و اخره غفران الله. و اول الوقت افضله و لیس لاحد ان یتخذ آخر الوقت وقتا، و انما جعل آخر الوقت للمریض و المعتل و للمسافر ( بحار، ج۸۲، ص۳۵۰)
از امام رضا ع نقل شده که فرمود:
برای نماز سه وقت است: اول، وسط و آخر. خواندن نماز در اول وقت خوشنودی خدا، و در وسط آن عفو پروردگار و در آخر وقت غفران و آمرزش الهی است. و بهترین اوقات اول وقت است و کسی حق ندارد آخر وقت را برای نماز انتخاب کند!
اینکه اجازه داده شده نماز آخر وقت خوانده شود، برای کسی است که مرضی یا علتی داشته باشد یا اینکه مسافر باشد.
ملاحظه می فرمایید در این روایت آخر وقت را غفران معرفی می کند.
گویی که انسانی که نمازش را آخر وقت می خواند مرتکب خطایی شده که این نماز موجب آمرزش آن خطاست!
ولی درباره نماز در اول وقت می فرماید: رضوان و خوشنودی پروردگار است.
و نیز در حدیث دیگر است:
قال علی ع: من سمع النداء فلم یجبه من غیر عله فلا صلوه له
وسائل الشیعه، ج۵، ص۳۷۵
امیر المومنین ع می فرمایند: کسی که صدای اذان را بشنود و بی هیچ عذری آماده نشود نمازی برای او نیست؟!
منبع : عطر نماز
:: ادامه مطلب
امام صادق (ع ) :من احب ان یعلم اقبلت صلاته ام لم تقبل فلینظر هل منعته صلاته عن الفحشاءو المنکر فبقدر ما منعته قبلت منه
هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه ، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه ؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز داشته به همان اندازه نمازش قبول شده است .( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۱۹۸ )
:: ادامه مطلب
پیامبر (ص) :
ثَلاثٌ لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِن الخَیرِ وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مىدانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتى که در آنها هست، به قرعه متوسل مىشدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.
کنزالعمّال، ح ۴۳۲۳۵
:: ادامه مطلب
امام حسن عسکری علیه السلام :
لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛ عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.
تحف العقول، ص۴۴۸
:: ادامه مطلب
|
» کل نظرات : 135
» بازديد کل : 2894266
» تاريخ ايجاد وبلاگ :
شنبه 30 دی 1391
» آخرين بروز رساني :
سه شنبه 19 دی 1396