خطیب: دکتر علی بن عبدالرحمن الحذیفی
مسجد نبوی شریف: جمعه ۲۰ شوال ۱۴۳۰ برابر با ۱۷ مهرماه ۱۳۸۸
خطبۀ اول:
حمد و ثنا از آن الله است، او را ستایش گفته و از وی استعانت جسته و هدایت میخواهیم و از بدیهای خود و از اعمال ناشایستمان به الله پناه میبریم… خداوند هر که را هدایت کند او گمراهگری نخواهد داشت و هر که را گمراه سازد وی هدایتگری نخواهد یافت، و گواهی میدهم که معبودی به حق نیست به جز الله که واحد و بیشریک است و گواهی میدهم که پیامبر ما محمد، بنده و پیامرسان اوست که خداوند وی را با هدایت و دین حق برانگیخت تا این دین را بر دیگر ادیان پیروز و ظاهر گرداند حتی اگر کافران نپسندند…
بارالها بر بنده و پیامبرت محمد، و بر اهل بیت و یارانش درود و سلام فرست.
اما بعد… تقوای خداوند را آنگونه که شایسته است پاس دارید و به ریسمان محکم دین چنگ زنید که صلاح امور و عاقبت نیک در تقوای پروردگار است. خداوند متعال میفرماید:
{ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُعْظِمْ لَهُ أَجْراً } [طلاق: ۵]
(و هر کس که تقوای الله را پیشه کند بدیهایش را از او بزداید و پاداشش را بزرگ گرداند)
ای بندگان خداوند… آیا با آن رکن بزرگ و عمل عظیم و خیر پی در پی آشنایید؟ آن خیری که خداوند بوسیلۀ آن همۀ اعمال شما را نیکو میگرداند و قلب شما را پاک ساخته و اخلاقتان به وسیلۀ آن نیکو گشته و روزیتان افزون شده و دنیایتان آباد گردیده و درجاتتان در بهشت بالا رفته و به آن جایی دست خواهید یافت که بیش از آرزوهایتان است… آیا میدانید عامل رسیدن به همۀ اینها چیست؟
این رکن بزرگ که باعث محقق شدن همۀ این خواستهها میشود چه میتواند باشد؟ آری این مهم، نماز است. نمازی که با همۀ شروط و ارکان و واجبات و مستحباتش برپا گردد؛ زیرا نماز بزرگترین رکن اسلام پس از شهادتین است که خداوند آن را در هر دینی مشروع گردانده و خداوند از هیچ یک از پیشینیان و پسینیان دینی را که نماز نداشته باشد نخواهد پذیرفت. خداوند متعال فرموده است:
{وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکاً لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ (۳۴) الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ} [حج: ۳۴-۳۵]
(و براى هر امتى مناسکى قرار دادیم تا نام الله را بر دامهاى زبانبستهاى که روزى آنها گردانیده یاد کنند پس [بدانید که] خداى شما خدایى یگانه است پس به [فرمان] او گردن نهید و فروتنان را بشارت ده (۳۴) همانان که چون الله یاد شود دلهایشان خشیت یابد و [آنان که] بر هر چه برسرشان آید صبر پیشهگانند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزیشان دادهایم انفاق مىکنند)
اما خداوند متعال این امت را با فضل و کرم خویش و به دلیل فضیلت کتاب این امت و پیامبر آن ویژگیهایی بخشیده است که پیش از این برای هیچ امت دیگری قرار نداده است.
از جمله ویژگیهایی که خداوند متعال به این امت بخشیده است نمازهای پنجگانهای است که در شب معراج و در آسمان بر این امت فرض گردانده شد و خداوند در آن شب به بنده و پیامبرش محمد ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ وحی نموده و با او سخن گفت و نمازهای پنجگانه را بدون واسطۀ فرشته بر او فرض گرداند. آن جا که سرور پیامبران به سوی آسمانهای بلند و درخت سدرة المـُنـتـَها عروج کرد و سپس خداود او را به جایی رساند که هیچکس بدانجا دست نیافته بود آنگاه جبرئیل را امر نمود که با پیامبر خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ در اول وقت هر نماز و آخر وقت آن، همۀ نمازها را به جای بیاورد و در پایان جبرئیل به او فرمود:
«ای محمد؛ این وقت نماز پیامبران پیش از توست و وقت هر نماز میان این دو وقت (یعنی اول وقت و آخر وقت آن) است» [به روایت ابوداوود و دیگران از حدیث ابن عباس]
فرض شدن این نماز بدون واسطۀ وحی و فرض گرداندن آن با امامت جیرئیل تاکیدی است اضافه بر فرض بودن آن و بیان منزلت والای این فریضه.
خداوند متعال نیز در کتاب خود افعال و اقوال آن را بیان نموده و رسول خداوند صلی الله علیه وآله وسلم ارکان و واجبات و مستحبات آن را شرح داده و همۀ اقوال و افعال آن را به صحابه آموخته و در مدت عمر گرامی خویش این نماز را با آنان در همۀ اوضاع، در سفر و در اقامت برپا نموده و فرموده است:
«همانگونه که میبینید من نماز میگذارم نماز بگذارید». و هر نسلی از مسلمانان این نماز را از نسلی دیگر نقل نموده و هیچ قول یا فعلی از آن را مورد اهمال قرار ندادهاند پس حمد و سپاس خداوند را به جای میآوریم که ما را از مسلمانان قرار داده و دین را برای ما حفظ نمود… چه عظیم است رحمت خداوند و چه بزرگ است نعمت او بر مردم…
اینکه نمازها از سوی پروردگار جهانیان بدون واسطۀ فرشته و با سخن مستقیم خود خداوند با پیامبرش صلی الله علیه وآله وسلم بر امت فرض گردیده است، از بزرگترین دلایل است برای منزلت نماز نزد خداوند متعال و منزلت آن در دین و اینکه این فریضه جامع همۀ نیکیهاست.
تا وقتی که این فریضه در زمین باشد، دین نیز هست و اگر دچار نقصان گردید دین نیز دچار نقصان میگردد و با پایان یافتن آن در نزدیکی قیامت، دین نیز به پایان میرسد. زمین با افزون شدن نمازگزاران اصلاح میشود و با کم شدن آنان رو به خرابی میگذارد و اگر هر مرد و زن مسلمانی همانگونه که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم نماز را به پا میداشت، نماز را برپا میداشتند، امت از شر فتنهها و بدیها و تخلفات گوناگون و عقوبت الهی در امان میبود و خداوند شر دشمنان را از آنها کوتاه کرده و اوضاع همۀ مردان و زنان مسلمان رو به بهبود مینهاد…
با صلاح و نیکویی افراد خیر و نیکی زیاد شده و شر و بدی رو به کمبود مینهد و مردم معروف را دوست داشته و منکر را بد دانسته و میان خود به عطوفت و مهربانی و نصیحت متقابل رفتار خواهند کرد.
اما اگر مردم نماز را دست کم گیرند و برخی از آنان آن را ضایع کنند یا در ارکان یا واجبات آن نزد برخی از مردم نقص وارد گردد یا آنکه برخی از آنان در ادای آن با جماعت سستی نموده یا آن را از وقت خود به تاخیر اندازند، این تقصیر در مورد نماز در امور و مسائل دیگر آنان منعکس شده و امورشان رو به تباهی خواهد گذاشت و وضعیت شان تغییری ناگوار خواهد نمود… خداوند متعال میفرماید:
{ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطاً } [کهف: ۲۸]
(و از آن کس که قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از هوس خود پیروى کرده و [اساس] کارش بر زیادهروى است اطاعت مکن)
آنکه در قلبش هنوز اثری از حیات است عقوبت را احساس خواهد کرد اما… مرده چگونه درد را احساس کند؟! ام سلمه رضی الله عنها میگوید: «مردم در دوران رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در هنگام نماز نگاهشان را به سجدهگاهشان میدوختند. در دوران ابوبکر رضی الله عنه نگاهشان را نزدیک سجدهگاهشان میگذاشتند، اما در دوران عمر رضی الله عنه نگاهشان را به سمت قبله گرداندند و در دوران عثمان رضی الله عنه به چپ و راست توجه کردند تا آنکه آن فتنه رخ داد».
فقه و علم ام المومنین بانو ام سلمة رضی الله عنها را ببینید که چگونه انعکاس نماز را بر وضعیت و حال و روز مردم و صلاح یا تباهی حالشان مشاهده کرده است. یکی از یاران انس بن مالک رضی الله عنه بر وی وارد شدد و او را در حال گریه یافت. پس گفت: ای ابوحمزه چه چیز تو را به گریه انداخته است؟ ابن مسعود فرمود: «بر آنچه مردم مرتکب شدهاند میگریم… حتی این نماز را نیز از وقتش به تاخیر انداختهاند».
نماز، همانطور که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم میفرماید خودِ دین و جامع امور اسلام است. ایشان میفرماید:
«رأس امور، اسلام است و ستون آن نماز است» [به روایت ترمذی از حدیث معاذ]
همچنین از ابوهریره رضی الله عنه از رسول خداوند صلی الله علیه وآله وسلم روایت است که فرمودند: «نمازهای پنجگانه و جمعه تا جمعه کفارۀ گناهان میان یکدیگرند تا وقتی که [بنده] آلودۀ گناهان کبیره نشود». [به روایت مسلم]
همچنین از عُبادة بن صامت رضی الله عنه روایت است که گفت: شنیدم رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم میفرمود: «پنج نماز است که خداوند آنها را بر بندگانش نوشته است، پس هر که آنان را انجام دهد و از روی کم شمردن آن چیزی از آن را ضایع نگرداند، برای او نزد خداوند عهدی است که وی را به بهشت وارد سازد و هر که آنها را انجام ندهد نزد خداوند هیچ عهد و پیمانی ندارد…» [به روایت ابوداوود و نسائی]
همچنین از عبدالله بن قـُرط رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: «اولین چیزی که بنده در مورد آن در روز قیامت مورد پرسش قرار میگیرد نماز است، اگر نمازش نیکو گشت سایر اعمالش نیز نیک میشود و اگر نمازش فاسد بود سایر اعمالش نیز فاسد خواهد شد». [به روایت طبرانی]
روح نماز نیز «خشوع» به همراه اجرای سنت و ادای آن به همراه جماعت در مساجد است؛ خداوند متعال میفرماید:
{ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (۱) الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُون } [مومنون: ۱-۲]
(همانا مومنان رستگار شدند (۱) آنانی که در نماز خود خاشعند)
از ابن عباس رضی الله عنه روایت است که فرمود: «هر که اذان را بشنود و آن را اجابت نگوید نماز ندارد مگر با وجود عذر» [به روایت حاکم، وی آن را به شرط بخاری و مسلم صحیح دانسته است]
اما در مورد بانوان نماز آنان در خانههایشان بهتر است. از ام سلمه رضی الله عنها از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم روایت است که ایشان فرمودند: «بهترین مساجد زنان دورن خانههایشان است» [به روایت احمد و طبرانی]
خداوند متعال میفرماید:
{..وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ } [عنکبوت: ۴۵]
(… نماز را برپا دار که نماز از کار زشت و ناپسند باز مىدارد و قطعا یاد الله بالاتر است و الله مىداند چه مىکنید)
خداوند متعال من و شما را به واسطۀ قرآن عظیم الشأن سود رسانده و ما را با آیات و ذکر حکیم و راه و روش سیدالمرسلین و سخنان ارزشمند ایشان مورد منفعت قرار دهد… سخن خویش را گفته و برای خود و شما و دیگر مسلمانان از خداوند بزرگ آمرزش میخواهم که او بس بخشاینده و مهربان است.
خطبۀ دوم:
حمد و سپاس تنها مخصوص پروردگار جهانیان است و گواهی میدهم که معبودی حقیقی نیست جز الله که واحد است و شریکی ندارد. او خداوند اولین و آخرین است و گواهی میدهم که پیامبر و سرور ما محمد، بنده و پیامرسان اوست که با هدایت و یقین مبعوث گردیده است تا آنان را که زندهاند هشدار دهد و تا آنکه سخن پروردگار و وعدۀ وی دربارۀ کافران محقق گردد… خداوندا بر بنده و پیامبرت محمد و بر اهل بیت و یارانش درود و سلام و برکت ارزانی دار.
اما بعد… تقوای خداوند را آنگونه که به شما امر نموده به پا دارید و از آنچه شما را نهی نموده دوری کنید که پروردگار شما اهل تقوا و اهل مغفرت است.
بندگان خداوند… شأن و منزلت نماز بسی عظیم است و امر آن بسیار بزرگ، پس آن را آنگونه که پیامبر شما برایتان قرار داده است به جای آورید و همیشه یکدیگر را دربارۀ آنچه باعث به پا داشتن آن و کامل انجام دادن آن میشود یادآوری نمایید. لازم است هر زن و مرد مسلمان فقه نماز را مورد اهمیت قرار دهد و لازم است که سورۀ حمد را به درستی در نماز قرائت کند زیرا برخی از مسلمانان در مورد نقص و اشتباه در قرائت آن غفلت میکنند در حالی که سورۀ فاتحه رکنی از ارکان نماز برای امام و برای منفرد است و در صحیحترین اقوال علما خواندن آن برای شخصی که پشت سر امام نماز میگذارد نیز واجب است.
شایسته است که نمازگزاران برای اجر عظیمی که نزد پروردگار خود دارند شاد باشند و بشارت دهند… از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:
«پنج چیز است که هر کس آنها را با داشتن ایمان به جای آورد بهشتی میشود: هر که بر نمازهای پنجگانه و بر وضوی آنها و رکوع و سجود و اوقات آن محافظت نماید، و روزۀ رمضان را گرفته و حج خانۀ خداوند را در صورت توانایی به جای آورده و زکات را با خوشی و رضایت درون ادا نماید». [به روایت طبرانی... منذری میگوید اسناد آن جید است]
و خداوند متعال میفرماید:
{وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِکُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَیْراً وَأَعْظَمَ أَجْراً وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ} [مزمل: ۲۰]
(و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و قرض نیکو به الله دهید و هر کار خوبى براى خویش از پیش فرستید آن را نزد الله بهتر و با اجری بیشتر باز خواهید یافت و از الله آمرزش بخواهید که الله آمرزندۀ مهربان است)
بندگان خداوند… همانا خداوند شما را به امری دستور داده که خود نخست آن را انجام داده و فرموده است:
{ إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً } [احزاب: ۵۶]
(همانا الله و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند. ای کسانی که ایمان آوردهاید بر او درود و سلام فرستید)
و رسول خداوند صلی الله علیه وآله وسلم میفرماید: «هر که بر من یک درود فرستد خداوند بخاطر آن بر وی ده بار درود میفرستد» پس بر سرور اولین و آخرین و امام مرسلین و آن شفیع روز قیامت درود و سلام فرستید.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست همانگونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی که تو ستوده شده و با عظمتی… خداوندا بر محمد و آل محمد برکت ارزانی دار همانگونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم ارزانی داشتی که تو حمید و مجیدی.
خداوندا و راضی باش از خلفای راشدین، آن امامان هدایتگر، ابوبکر و عمر و عثمان و علی و از دیگر صحابه و و از تابعین و کسانی که تا قیامت به نیکی از آنان پیروی نمایند و از ما به همراه آنان با کرم و رحمتت راضی شو ای مهربانترین مهربانان.
خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت ده. خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت ده و کفر و کافران را خوار بگردان.
خداوندا دینت را و کتابت را و سنت پیامبرت را یاری ده. خداوندا ما را و ذریۀ ما را برپاکنندۀ نماز بگردان. خداوندا ما و ذریۀ ما را چنان که باعث خشنودی توست برپا کنندۀ نماز بگردان. خداوندا ای پروردگار جهانیان مسلمانان و ذریۀ آنان را به پا دارندۀ نماز بگردان… خداوندا ما از تو مسألت داریم که گناهان گذشته و آیندۀ ما را و گناهان پنهان و آشکار ما و آنچه را خود بهتر از ما به آن آگاهی مورد مغفرت قرار دهی.
خداوندا عاقبت ما را در همۀ امور به خیر گردان و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نجات ده. خداوندا ما را از بدیهای نفس خود و از کارهای بدمان دور گردان. خداوندا ما را از هر بدی و شری پناه ده ای پروردگار جهانیان. خداوندا ما به تو از شر هر صاحب شری پناه میبریم که تو بر هر چیزی توانایی.
خداوندا ما را در راه طاعت خویش به کار گیر و از معصیت خویش دور گردان. خداوندا به فریاد ما برس، خداوندا به فریاد ما برس… ای مهربانترین مهربانان. خداوندا میان قلب مسلمانان الفت ایجاد کن و روابط آنان را نیک گردن…
خداوندا ما و آنان را در دین خود موفق گردان. خداوندا ما از تو میخواهیم ما را در دنیا نیکی عطا نمایی.
{..رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ } [بقره: ۲۰۱]
(پروردگارا ما را در دنیا و آخرت نیکی عطا کن و از آتش جهنم دور بگردان)
خداوندا ما از تو مسألت داریم که مسلمانان را در دین و جان و مال و ناموسشان مورد محافظت قرار دهی. خداوندا دلهرههایمان را آرام گردان و پوشیدههای ما را محفوظ بدار، بارالها از تو عفو و عافیت را در دین و دنیا و آخرت مسالت میداریم. تویی آن خداوندی که معبودی به حق نیست جز تو. تویی آن مدعویی که مورد امید است و تویی که بر هر کاری توانایی.
خداوندا ما را در سرزمینهایمان در امن و امان بدار و والیان و مسئولان ما را صالح بگردان. خداوندا ما آغاز خیر و پایان آن را و ظاهر آن و باطن آن و همۀ آن را از تو خواستاریم. تو بر هر چیزی توانایی.
{ إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِیتَاء ذِی الْقُرْبَى وَیَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَالْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ } [نحل: ۹۰]
(در حقیقت الله به عدالت و احسان و بخشش به نزدیکان امر میکند و از فحشا و منکر و تجاوز بازمیدارد. وی به شما اندرز مىدهد باشد که پند گیرید)
{ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِ اللّهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلاَ تَنقُضُواْ الأَیْمَانَ بَعْدَ تَوْکِیدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَیْکُمْ کَفِیلاً إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ } [نحل: ۹۱]
(و چون با الله پیمان بستید به پیمان خود وفا کنید و سوگندهاى [خود را] پس از استوار کردن آنها مشکنید با اینکه الله را بر خود ضامن [و گواه] قرار دادهاید زیرا الله آنچه را انجام مىدهید مىداند)
و خداوند بزرگ جلیل را یاد کنید تا شما را یاد کند و او را شکر گویید تا شما را افزون دهد و همانا یاد الله بسیار برتر است و خداوند به آنچه میکنید آگاه است.
___________________
با تشکر از شبکۀ جهانی نور
:: ادامه مطلب
حجت الاسلام و المسلمین رسایی نماینده محترم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با خبرنگار سایت صلات به سوالات زیر پاسخ گفت
آیا نماز در اخلاق اجتماعی تاثیر دارد ؟
حضور معنوی مردم در مراسم هایی مثل اعتکاف ، حضور معنوی مردم در مناسبتهای ملی ، مذهبی و سیاسی همه قطعا حکایت از بنیادهای مبتنی بر نماز می کند . چون نماز است که انسان را به این کارها وارد می کند .
چه راهکارهایی برای ترویج فرهنگ نماز پیشنهاد می فرمایید ؟
راهکارهای مستقیم به نظر بنده تاثیری ندارد . ما باید بصورت غیر مستقیم کار کنیم . مثلا تولید فیلمهای سینمایی که در آن نماز ترویج شود . مثلا شما در هیچ فیلم سینمایی نمی بینی بازیگرانش نماز بخوانند . همه غذا می خورند ولی برای نماز جایی نیست . می گویند لازم نیست چرا که مثلا خانواده مذهبی است پس حتما نمازش را هم خوانده است . این خیلی فرق دارد تا اینکه نشان داده شود یک خانواده موفق نماز هم می خواند .
نقش آموزش و پرورش در این مورد چیست؟
آموزش و پرورش قطعا موثر می باشد . آشنا کردن دانش آموزان با اعتقادات دینی در آموزش و پرورش است . بسیاری از بزهکاریها ریشه در سستی اعتقادات دینی دارد و اینها تماما در آموزش و پرورش می تواند با یک برنامه ریز ی صحیح از بین برود .
سایت صلات
:: ادامه مطلب
خضوع و خشوع مقدمهی حضور قلب است
به گزارش سایت صلات: اصطلاح "خشوع" که برگرفته از "خشع" به معنی تضرع و زاری است،به معنای تاثیر خاصی است که به افراد مقهور دست میدهد، افرادی که در برابر سلطانی قاهر قرار گرفتهاند، به طوری که تمام توجه آنان معطوف او گشته و از جای دیگر قطع میشود و ظاهرا این حالت حالتی است درونی که با نوعی عنایت، به اعضاء و جوارح نیز نسبت داده میشود.
با هدف بررسی عوامل به وجود آمدن خشوع و اینکه چگونه می توانیم در نماز خاشع باشیم، گفت و گویی انجام دادیم با "عباس مقدم" استاد دانشگاه کاشان. متن این گفت و گو به شرح ذیل است:
سئوال : لطفا در ابتدا در خصوص معنی خضوع و خشوع و اینکه در نماز باید چگونه خضوع و خشوع داشته باشیم ؟
پاسخ: منظور از خضوع و خشوع که اصطلاحات و کلماتی قرآنی هستند، در واقع دو مفهومی است که البته کلمه خشوع بیشتر در قرآن آمده، و کلمه خضوع هم در احادیث آمده است.
خضوع بیشتر به فروتنی قلب و آرامش آن توجه و عنایت دارد و خشوع بیشتر به فروتنی و تواضعی که در اعضاء و جوارح آنها است توجه می کند. در قرآن آیه ای تحت عنوان «خاشعة أبصارهم ..» داریم و یا مؤمنانی که در نمازشان خاشع هستند، اینها مفاهیمی است که در قرآن آمده و بیشتر به آرامش و تواضع قلب اشاره دارد. خضوع و خشوع به آرامش اعضاء و جوارح و به اصطلاح عدم تحرک زیاد آن و مشغول شدن آن به غیر خدا مربوط می شود.
این از مفهوم لغویشان، اما یکی از شرایطی که برای نماز مؤثر گفته اند همین خضوع و خشوع است و در واقع خضوع و خشوع سرچشمه و مقدمهی همه کمالاتی است که برای نماز متصور است، همهی آن کمالات مانند قبول شدن به درگاه خدا و بالا رفتن و اینکه می گویند نماز باید به سمت آسمان بالا رود تا اینکه مورد قبول وارد شود، قبول این عبادت منوط به این است، یا مثلا حضور قلب که یکی از کمالات نماز هست.
سئوال : آیا حضور قلب با خضوع و خشوع تفاوت دارد ؟
پاسخ: به نظر می رسد که خضوع و خشوع مقدمهی حضور قلب است یعنی وقتی قلب خاضع و خاشع شد آن وقت حضور قلب پیدا می کند، در محضر الهی و بعد کمالات دیگر برای آن حاصل می شود و ندایی که از جانب انسان بلند می شود در نماز این ندا به آسمان می رود و خداوند مورد پذیرش قرار می گیرد اما در مورد مهمترین عوامل و اینکه به چه طریقی می شود به خشوع و خضوع قلبی رسید، باید گفت که به نظر می رسد اولا باید نگاه کرد که چه عواملی مانع خضوع قلب و خشوع قلب در نماز است، وقتی که خوب توجه کنیم می بینیم که توجه به مسائل مختلف، اشتغال به مسائل و دغدغه های مختلف به خصوص دنیوی و مادی یکی از چیزهایی است که مانع خضوع قلب می شود.
وسوسه های شیطانی یا توجه به آن خواسته های نفسانی که انسان دارد اینها باعث از بین رفتن خضوع قلب و خشوع باطنی می شود، بنابراین برای اینکه انسان به خضوع و خشوع واقعی در نماز برسد که مقدمهی همهی کمالات بعدی است، لازمه اش این است که همهی آن عوامل را از بین ببرد.
اولی اش از زندگی مادی که شروع بکنیم این است که انسان دغدغه های مادی و دنیوی خودش را کم کند، این به این معنا نیست که از دنیا ببرد و جدا شود اما به این معناست که تعلقات خودش را از مسائل دنیوی کمتر بکند. یک وقت کسی تعلق و دغدغهی زیادی دارد، یک موقع کسی هست که تلاش می کند، تلاش کردن اشکال ندارد ولی اینکه تمام هم و غم انسان دنیا باشد، این باعث جلوگیری از خضوع قلبی می شود پس یکی این است که دغدغه های دنیایی و مادی اش را کم کند و بیشتر به دغدغه های معنوی و اخروی بپردازد.
دوم اینکه آن عواملی که در اثر هوای نفس باعث توجه انسان به یکسری از مسائل می شود معمولا انسان خواسته ها و آرزوهایی که دارد می آید جلوی چشمش و نمی گذارد انسان به مسائلی که عقلش می گوید تمرکز کند آن عوامل، خواسته ها و آرزوها و امیالی که در انسان هست و مانع تمرکز در مسائل اصلی می شود را باید جلویش را گرفت و باید کنترل کرد.
البته خود آرزو و میل بد نیست اما کنترل آن بسیار مهم است. به نظر می رسد کنترل امیال و آرزوها یکی از راه های خشوع باطنی است و همچنین وسوسه هایی که از بیرون انسان یعنی شیاطین جنی و انسی، مثلا انسان های دیگر که انسان را وسوسه می کنند و او را به مسائل و دغدغه های دیگر وا می دارند که خلاف مصلحت زندگی اوست، آنها را هم انسان باید کنترل کند، بالاخره در زندگی هر انسانی یک سری از این وسوسه ها وجود دارد، یکسری نداهایی وجود دارد که انسان را می کشد به سمت عواملی که خلاف خشوع باطنی است، خلاف معرفت نفس و معرفت خداست، اینها را باید کنترل کرد و کنترل اینها به این هست که انسان رفتارش در زندگی با دیگران رفتار کنترل شده ای باشد. عوامل آن رفتارهای بیرونی را هم کنترل کند و تحت تأثیر آن عوامل قرار نگیرد. اگر انسان رفتار و برخوردش با دیگران بر اساس عقل و شرع باشد، طبعا تحت تأثیر احساسات و برخورد دیگران نمی آید. رفتاری انجام دهد که باعث عدم تمرکز و خضوع قلبی شود. به هر حال این سه عامل به نظر من مؤثر است.
زندگی مادی ما پر از دغدغه است اما لازم است در عین حال که با جدیت تلاش می کنیم، اما تمرکزمان بیشتر بر روی مسائل معنوی و اخروی باشد و در روایت آمده که هم شما بیشتر باید روی آخرت باشد، نگفته برای امور دنیا زحمت نکشید و کار نکنید، گفته اند تلاش کنید برای کسب روزی و خدمت به دیگران اما هم شما آخرت باشد یعنی تمرکز شما روی آخرت و معنویت و نماز باشد. در آیات قرآن هم هست که مؤمنین در نماز با تمام وجودشان نماز می خوانند، گویا در دنیای دیگری هستند.
سایت صلات
:: ادامه مطلب
آقای بیژن نوباوه نماینده مردم تهران در مصاحبه با خبرنگار سایت صلات به سوالات زیر پاسخ گفت :
سئوال : چه راهکارهایی جهت ترویج فرهنگ نماز توصیه می نمایید
:: ادامه مطلب
به گزارش صلات: روان شناسان می گویند انسان در کودکی بهتر یاد می گیرد و دیرتر فراموش می کند لذا به نظر می رسد بهتر است که خانواده ها مسائل و امور دینی را از سنین کودکی به فرزندانشان بیاموزند تا علاوه بر اینکه بهتر و راحت آن را یاد می گیرند و به آن عادت می کنند، آن را به راحتی فراموش نکنند. با هدف بررسی چگونگی آموزش مسائل دینی به کودکان و نوجوانان، گفت و گوی کوتاهی انجام دادیم با حجة الإسلام علی خاتمی امام جمعه شهریار و استاد حوزه و دانشگاه تهران. متن این گفت و گو به شرح ذیل است:
پرسش: چگونه جوانان و نوجوانان را به نماز علاقمند کنیم؟
پاسخ: بحث علاقمند کردن جوانان و نوجوانان به نماز آن طور که از سیره ی بزرگان بر می آید باید از همان کودکی شروع شود. زمینه های ترغیب، تشویق و آموزش به گونه ای که به صورت یک عبادت جذاب در نظر آنها آدم نشان بدهد مسأله را. این خیلی کارساز است تجربه نشده، جواب هم داده.
به این معنا که مثلا نعماتی که خداوند به انسان داده در حد سن و درک بچه مثلا بگوئیم به او: ببین اینکه ما می توانیم ببینیم، راه برویم و غیره در حقیقت آثار و برکات نعمات خدا را در حد فهم بچه به او بگوئیم. بعدا به او بگوئیم می دانی برای چی نماز می خوانیم؟! برای اینکه می خواهیم از خدا تشکر کنیم. منتهی یک نکته که پدر و مادرها باید به آن توجه کنند این است که حوصله باید به خرج بدهند با آمریت تنها جواب نمی دهد فلذا وقتی این شوق را در بچه ایجاد کردند خود به خود بچه ها به این مسائل کشیده می شوند، وقتی کشیده شدند به این طرف بعدا خودشان انتخاب می کنند، البته ممکن است بعد از این بعضی از آنها نمازخوان شوند و برخی دیگر خیر چرا که عوامل دیگری ایجاد می شود.
بحث بعدی الگو بودن پدر و مادر است که در این رابطه نکته مهمی است. منتهی نکته ی دیگر آفت هاست که باید بدانیم که بچه را نباید مشروط کرد مثل اینکه بگوئیم اگر نماز بخوانی بهت شکلات می دهم اگر نماز بخوانی این خواسته ات را برایت فراهم می کنم. معمولا این هم به طور کلی جواب نمی دهد ولی چرا مؤثر هست فرض کنید آن که تشویق می کند پدر بزرگ یا مادربزرگ یا معلم باشد، مدیر باشد یا بیش نماز مسجد باشد. زمینه اش را پدر و مادر فراهم کند اما مشوق آنها باشند این یکی از عوامل مهم در این رابطه است.
هدایایی که پدر و مادر می خرندرا امام جماعت مسجد یا مسئول بسیج یا معلم بدهد در کنار اینها بحث های آموزش هم جواب داد. آرام آرام البته. مثل بحث های فواید و برکات نماز، آثار نماز اینها هم می شود در نظر گرفت.
البته در محیط های مختلف روش های مختلف جواب می دهد مثلا محیط های روستایی و شهری متفاوت است روش هایش ولی الگو بودن پدر و مادر در ضمیر ناخود آگاه بچه ها اثر می گذارد قرآن هم می گوید «قوا أنفسکم و أهلیکم» هم خودتان را بپائید و هم اهلتان را. بیایید این نیست که همش دستوری باشد که زور باشد، نماز را بخوان، معمولا دستوری هم برخورد کردن با بچه در مورد نماز جواب نداده ممکنه بچه خیلی مؤدب باشد و احتراما رعایت بکند منتهی از ته دل علاقمند به این مسأله نباشد.
سایت صلات
:: ادامه مطلب
به گزارش سایت صلات: با هدف بررسی جوانب مختلف نماز، گفتگوی کوتاهی انجام دادیم با حجة الإسلام میرلوحی، مدیر کل روابط عمومی و بین الملل دانشگاه امام صادق (ع). متن این گفت و گو به شرح ذیل است:
پرسش: فلسفه نمازخواندن چیست؟
پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم، سلام عرض می کنم خدمت شما و همه مخاطبان که صوتی یا سایتی هستند. امیدوارم در ماه رجب به توبه و انابه و نماز و روزه و عبادت خداوند متعال موفق باشید. اما در مورد پرسشی که مطرح نمودید مایلم سوال شما را با یک سوال دیگر جواب بدهند و آن اینکه آیا انسان بنده خداوند متعال هست یا نه؟! آیا مقام عبودیت دارد در مقابل خدای متعال یا نه؟! اگر ما قائل باشیم به اینکه انسان بنده ی خداست، مملوک خداست، مال خداست و خودش و هرچه دارد مال و متعلق به خداوند متعال است، این بندگی و مملوکیت باید در زندگی او ظهور و بروز کند. برای مثال، شما فرض کنید وسیله ای دارید که سوار آن می شوید، خانه ای دارید که در آن استراحت می کنید، لباسی دارید که آن را می پوشید و معلوم است که این وسایل متعلق به شماست. این بشر چطور باید تعلق خودش را به خدای متعال بداند و ظهور و بروز بدهد؟! تعلق و مالکیت و مملوکیت و بندگی خودش را چطور نشان دهد؟!
یکی از راه هایی که خداوند متعال برای نشان دادن این بندگی قرار داده، عبادت و نماز است. یکی از برکات نماز و عبادت این است که خداوند متعال در قرآن کریم به حضرت موسی (علیه السلام) می فرمایند: «أقم الصلاة لذکري..» «اگر می خواهید به یاد من باشید نماز بخوانید». نماز انسان را به یاد خداوند می اندازد. مثلا از صبح تا حالا همه ما مشغول کارهای مختلف بوده ایم، در یک ساعات و لحظاتی باید به خودمان بیاییم که برای چه کار می کنیم؟! اصلا چه کار می کنیم؟! ما مال چه کسی هستیم؟! در ملک چه کسی داریم زندگی می کنیم؟! غذا و نعمت و سلامت و عافیت را چه کسی به ما داده است؟! چطوری باید متوجه شویم و شکر منعم را باید از کجا بیاوریم؟!
یکی از بهترین مظاهر شکر منعم را خدای متعال نماز قرار داده و فرموده در هر روز پنج نوبت صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء نماز بجای آورید که این پنج نوبت آن واجب و بقیه اش نافله است.
پرسش: چرا باید نماز به این شکل خاص باشد؟ مثلا آیا نمی شود که انسان ساکن رو به قبله بنشیند و به یاد خداوند باشد و تفکر کند؟
پاسخ: خود نحوه قیام و ایستادن در مقابل خدای متعال یک نوع خضوع در آن وجود دارد، یعنی آدم در مقابل بزرگی بلند می شود و با احترام می ایستد و با طمأنیه و سکوت می ایستد. خود همین ایستادن در مقابل خداوند یک نوع خضوع بندگی است. و سپس تلاوت قرآن یعنی سوره مبارکه حمد و سوره مبارکه دیگر، خودش نوعی صحبت کردن با خداوند است زیرا در روایت داریم که «بنده من اگر می خواهی من با تو حرف بزنم قرآن بخوان و اگر می خواهی تو با من حرف بزنی نماز بخوان». وقتی ما مشغول نماز می شویم در نماز داریم با خداوند حرف می زنیم، وسط نماز که حمد و سوره های دیگر می خوانیم، خدا دارد با ما صحبت می کند. در واقع یک گفت و گوی متقابل بین بنده و مولا و عاشق و معشوق است، سپس بعد از این مرحله مذاکره و گفت و گو به رکوع می رویم. می دانیم خم شدن علامت کمال احترام و خاکساری است که انسان در مقابل کسی سرش را خم کند آن هم به اندازه ای که سر انسان در مقابل زانوانش باشد، و حالت تقریبا 90 درجه ای که در رکوع است یکی از بهترین حالات خاکساری و تواضع و عبودیت است.
از این بالاتر و مهم تر که از آن بالاتر نداریم، حالت سجده است. در روایت قدسی داریم که «أقرب ما یکون العبد إلی مولاه، فهو ساجد» نزدیک ترین حالت بنده به خدا آن حالتی است که رفیع ترین عضو انسان، شریف ترین و محترم ترین عضو صورت انسان که پیشانی و جبهه انسان است، در مقابل خدای متعال به خاک می افتد و اظهار عبودیت و خاکساری می کند. بالاترین حالت خضوع و خشوع حالت سجده است و مخصوصا در روایات داریم که اگر بتوانید در سجده در حالت تضرع و زاری حاجت خودش را از خدا بخواهد که این حالت گریه و تضرع و زاری و ابتهال در سجده برای خدای متعال بهترین حالت عبودیت است.
البته تفصیل این حرکات نماز یعنی قیام و رکوع و سجده در کتاب "الأسرار الصلاة" حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، "اسرار الصلاة" مرحوم قاضی و امام (ره) و بزرگان دیگر آمده است.
:: ادامه مطلب
.اعتقادات و باورهای دینی عامل مهمي در کاهش و کنترل آسیب های اجتماعی هستند به طوری که قانون هم تا این حد موثر نیست.
دکتر حمیدرضا بصیری، محقق و استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه گرایش به دین در کاهش آسیب های اجتماعی نقش آفرین است، گفت: اعتقادات، باورها و فرهنگ های هر جامعه نقش مهمی در کنترل آسیب های اجتماعی آن جامعه دارند. نقش این عوامل در جلوگیری از آسیب های اجتماعی و روانی به قدری است که قانون هم تا این اندازه نمی تواند اثرگذار باشد.
دکتر بصیری در ادامه مطالب فوق اظهار داشت: اسلام می فرماید" عمل صالح بدون ایمان و اعتقادات قلبی مورد قبول نیست". یعنی عمل صالح باید متکی به باور و اعتقاد قلبی باشد و این امر نشان دهنده اهمیت باور و اعتقاد در دین اسلام است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه باور و ایمان نقش مهمی در کنترل آسیب های اجتماعی و روانی دارند، تصریح کرد: اعتقادات و باورهایی که منشا الهی دارند عامل بسیار مهمي در کنترل آسیب های اجتماعی هستند زيرا اعتقادات دینی دارای خاستگاه حقیقی و الهی هستند،آسیب های واقعی را شناسایی و در به وجود نیامدن آنها بسیار موثر عمل می کنند.
این محقق یادآور شد: هر اندازه که در محیط خانوادگی، اجتماعی، اداری باورها و اعتقادات دینی عمیق تر باشند، ضریب دستیابی به سلامت اخلاقی، اجتماعی و حقوقی بالاتر است.
وی با بيان اينكه دو نکته در تقویت باورهای دینی مردم ضروری است، خاطر نشان كرد: يكي تقویت اعتقادات دینی مردم کار یک شب یا هزار شب نیست بلکه تا ظهور حضرت مهدی(عج) این عمل باید انجام شود. ديگري اين كه ایجاد اعتقاد و باور دینی در اذهان، منافاتی با ایجاد فعالیت های هم عرض کنترل آسیب های اجتماعی از قبیل وضع قوانین مناسب، تشویق و تنبیه ندارد.
دکتر بصیری افزود: باورها و اعتقادات دینی در ایجاد سلامت اجتماعی در درجه اول اهمیت قرار دارند امااين امر به این معنا نیست که در کنار آن از وسایل و امکانات دیگر کنترل اجتماعی استفاده نکنیم.
وی ماه مبارک رمضان را يكي از ماه هايي دانست كه در آن ميزان آسیب های اجتماعی كاهش پيدا مي كند وگفت: در ماه مبارک رمضان به دلیل فضای معنوی حاكم بر آن، جرایم فردی و اجتماعی به شدت کاهش پیدا می کند.
:: ادامه مطلب
|
» کل نظرات : 135
» بازديد کل : 2900840
» تاريخ ايجاد وبلاگ :
شنبه 30 دی 1391
» آخرين بروز رساني :
سه شنبه 19 دی 1396