آیت ا... اراكى ؛ (1312 - 1415 ه‍ .ق ):
« اِنَّ الصَّلاه عَمُودُ الدّین اِنْ قُبِلَتْ، قُبِلَ ماسِواها وَ اِنْ رُدَّتْ، رُدَّ ما سِواها. وَ هِىَ تَنهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْكَرِ .»
براى هر عضوى از اعضاى بدن وظیفه اى است ، در ابتدا كه قیام و قعود و ركوع و سجود باشد كه چهار تا بیشتر نیست . براى هر یك وظیفه است ، از فرق سر تا نوك پا، براى چشم ، براى گوش ، كف ، دستها، سر زانو، حتى نوك انگشتها، هم وظیفه و حكمى است . این چنین وظایف و احكامى در هیچ دین و مذهبى وجود ندارد. هیچ نیست و بالاتر از همه این اعضاء مغز و سر و مخ انسان است ، وقتى كه مى گوید « إِیّاكَ نَعْبُدُ وَ اِیّاكَ نَسْتَعِینُ»[1]باید متوجه باشد كه مقابل چه كسى ایستاده است . مقابل خانه اى ایستاده كه خانه خداست . باید متوجه باشد كه تمامى اعضاء از مغز سر تا نوك پا در عبادت او باشد. در بندگى او، خضوع و خشوع او باشد. و دست خضوع به طرفش دراز كنند... روح روان ، مغز سر و كلّه اش با آن خدایى كه در مقابل خانه اش ایستاده است شفاهاً لب به لب دارد، صحبت مى كند. باید بفهمد كه با چه كسى دارد حرف مى زند. اگر این كار را كرد مى شود: « تَنْهى عَنِ الْفَحشاءِ وَالْمُنكَر». اگر هر شبانه روز پنج بار اینكار را كرد مى شود: « تنهى عن الفحشاء و المنكر». به این خاطر گفته است :« ان قبلت قبل ماسواها و ان ردت ، ردّما سواها». همه اش نماز است ، نماز، نماز همه اش نماز، نماز، نماز است.[2]

[1] . سوره فاتحه ، آیه 5.
[2] . یادنامه آیت ا... العظمى اراكى ، ص 322.