رب اجعلنى مقمى الصلوة و من ذريتى ربنا و تقبل دعاء ⁽²⁵³⁾
ترجمه :پروردگارا! من و فرزندم را بر پا دارندگان نماز قرار بده ،پروردگارا! دعاى مرا بپذير.
تفسير آيه 
همانطور كه در آيات گذشته توضيح داديم اين آيه شريفه هم درباره دعاها و درخواستهاى حضرت ابراهيم عليه السلام بنده مقاوم و شاكر خداوند را بيان مى كند عرض مى كند :((پروردگارا مرا بر پا كننده نماز قرار ده و از فرزندان من نيز چنين كن اى خداى من ))(رب اجعلنى مقيم الصلاة و من ذريتى ) بعد از اينكه حضرت ابراهيم عليه السلام دعاها و خواستهاى خودش را از خداى خويش درخواست مى نمايد در آخر آيه عرض ‍ مى كند ((پروردگارا دعاى مرا بپذير ))(ربنا و تقبل دعاء) نتيجه آيه شريفه اين است كه حضرت ابراهيم عليه السلام دو چيز از خداوند تقاضا مى كند .
تقاضاى اول حضرت ابراهيم عليه السلام در آيه اين است ،توفيق براى بر پا داشتن نماز كه بزرگترين پيوند انسان با خداست مى باشد، نه تنها براى خودش بلكه براى فرزندان نيز همين تقاضا را مى كند .
تقاضاى دوم حضرت ابراهيم عليه السلام در آيه اين است ، خواسته حضرت ابراهيم عليه السلام براى پذيرش دعاى او است و مى دانيم خدا دعائى رامى پذيرد كه از قلبى پاك و روح بى آلايش برخيزد كه در واقع اين تقاضا به طور ضمنى مفهومش تقاضاى توفيق پاك داشتن قلب و روح از هر گونه آلايشى مى باشد كه مورد پذيرش دعا مى گردد.⁽²⁵⁴⁾