كیست كه خداوند را با اوصاف و كمالاتِ بى پایانش بشناسد، اما سر تسلیم و خضوع فرو نیاورد؟ قرآن از طریق داستان‏ها و تاریخها، نشانه‏هایى از قدرت و عظمت او را براى ما بیان مى‏دارد.
 مى‏فرماید: خداوند به مریمِ بى‏همسر فرزند داد. رود نیل را براى موسى شكافت و فرعون را در آن غرق كرد. انبیا را با دست خالى بر ابرقدرت‏هاى زمان خود پیروز كرد و بینى طاغوت‏ها را به خاك مالید.
 اوست كه شما را از خاكِ بى جان آفرید و مرگ و حیات و عزّت و ذلّتِ شما بدست اوست.
 كیست كه ضعف و ناتوانى و جهل و محدودیت خود و خطرات و حوادثِ پیش‏بینى شده و نشده را درك كند، ولى احساس نیاز به قدرت نجات دهنده‏اى نكند و سر تسلیم خم نكند؟
 قرآن در لابلاى آیات، ضعف انسان را به او گوشزد مى‏كند و مى‏گوید: تو هنگام تولّد هیچ نمى‏دانستى و هیچ آگاهى نداشتى، یكپارچه ضعف بودى، چنانكه پس از قدرت هم باز رو به ضعف مى‏روى.
 تو هر لحظه مورد تهدید انواع خطرات هستى.
 اگر حركت زمین كُند شود و شب یا روز ثابت بمانند، كیست كه حركت آن را تند كند و تغییر دهد؟
 اگر آبها به عمق زمین فرو رود، كیست كه براى شما آب گوارا بیاورد؟(4)
 اگر بخواهیم آب آشامیدنى شما را تلخ و شور قرار مى‏دهیم.(5)
 اگر بخواهیم درختان را براى همیشه خشك مى‏گردانیم.(6)
 اگر بخواهیم دائماً زمین را لرزان و متزلزل قرار مى‏دهیم.(7)
 اینها ودهها نمونه دیگر را قرآن ذكر مى‏كند تا انسان را از غفلت به در آورد وغرورش را بشكند وبه عبادت وتذلّل در برابر آفریدگار وادارد.

4) سوره ملك، آیه 30.
5) سوره واقعه، آیه 70 .
6) سوره واقعه، آیه 65 .
7) سوره سبأ، آیه 9 .