بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ابن عبّاس گويد: من و سلمان در زير درختى نشسته بوديم. سلمان شاخه درختى را كه برگهايش خشك شده بود، جنباند و در نتيجه آن همه برگها به زمين ريخت. جناب سلمان فرمود: «اى ابوعثمان، از من نمى پرسى كه چرا چنين كردم؟»
گفتم: «سبب اين كار چه بود؟»
فرمود: «با پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم در زير اين درخت نشسته بوديم، آن حضرت چنين كرد كه من كردم و سپس به من فرمود: اى سلمان، از من نمى پرسى كه چرا چنين كردم من عرض كردم: يا رسول اللّه، سبب چه بود؟ حضرت فرمود: مؤمن چون وضو بگيرد بر آن وجهى كه دستور آمده بود، و بعد از آن نمازهاى پنجگانه شبانه روز را بجاى آورد، گناهان او بريزد بسان اين برگها كه از اين درخت فرو ريخت.»
آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود:
«و اقم الصلوة طرفى النّهار و زلفا من اللّيل....(6)
و بپاى دار نماز را هر دو سر روز و پاره هايى از شب...»(7)