قالب وبلاگ

دلم تنهاست
نمی‌آیی چراغ قلب تنهایم؟
در این دنیای پر آشوب
فقط آرامشم ذکر نوای توست
وچشم
بر کعبه دارم
گوش برنجوای زیبای انا المهدی تو
که دیگر وقت بانگ توست!
قدم بگذار بر چشمان ما آقا
بیا دلهای ما تنهاست

به دنبال تو می گردم
نمی یابم نشانت را

بگو باید کجا جویم
مدار کهکشانت را

 یاصاحب الزمان

معنی انتظار را نمی دانیم
ولی
دل هایمان برای دیدنت پر می کشد
اسم قشنگت قلبمان را می لرزاند
نمی گوییم عاشقیم
ولی بی تو
تحمل زنده ماندن را نداریم...

یابن الحسن روحی فداک

‍ سر به زانوی غم و
فکر تو را دارم به سر
 ناله ام بر خیزد از  
این آتش و سوز جگر
خود بگو یابن الحسن
ای نور چشم فاطمه
عمر ما آمد به سر
کی می شود از تو خبر
کی می شود از تو خبر

اللهم عجل لولیک الفرج

تا خون نشود دلها دلدار نمي آيد

تاسر نرود غمها غمخوار نمي آيد

تاشيعه بخود نايد معشوق کجا آيد؟

تادل نشود عاشق آن يار نمي آيد

عاقبت چشم گدا لايقِ ديدار نشد
جز غم دوریِ تان حاصلِ  بيمار نشد

سحری از طرفِ  کوچه ی ما بگذشتی
حيف اين ديده ی ماتم زده بيدار نشد

باز هم بغض من و جمعه ی دلگير شما
باز هم جمعه و قلبی که خريدار نشد

سالها منتظر سيصد و اندی مردی
من بميرم که دگر بار کسی يار نشد

‌ای آفتاب عشق و عدالت شتاب کن
باز آ قنوت باغچه را مستجاب کن
 
این خاک تشنه بی‌تو به باران نمی‌رسد
باغ خزان زده به بهاران نمی‌رسد
 
خورشیدی و زمین و زمان در مدار توست
مولای من بیا که جهان بی‌قرار توست

یا بقیة الله !

باید به پای اسم قشنگت بلند شد

شوخی که نیست ، صحبت سلطان عالم است
.....آقای من....
قرار نیست ک غروبهای"پنجشنبه"تا غروبهای"جمعه"سراغت را بگیرم....
قرار نیست ک فقط غروبهای "جمعه"انتظارت را بکشم...یابن الحسن دوریت"درد"بی "درمان"است..
ای پسر فاطمه روز جمعه نیست اما"دلم"برایت"تنگ"است...

خبر آمدنش را هـــــمه جا پخش کنید!
 
می رسد لحظه میـــــعاد، به امّید خدا!

منتقم می رســـــد و روز ظهورش، حتماً

می شود فاطمه دلـــــشاد، به امّید خدا!

حرم خاکے خورشید و قمرهـاے بقیع

عاقبت مے شود آبـــــاد، به امّید خدا!

مثل مشهد، وســـــط صحن بقیع نصب کنیم

دو سه تا پنجره فولـــــاد، به امّید خدا!

لذتے دارد عجـــــب، گر که به ما او گوید:

آفرین! دست مریـــــزاد! به امّید خدا!


 ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج

السلامُ عليک يا صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه الشریف

عمر خود را همه با ياد تو سَر خواهم کرد
شب غم را به خيال تو سحر خواهم کرد

دوری وصل و فراق تو کُند محزونم
غم هجران تو را اشک بصر خواهم کرد

گر چه هر دَم بزند دشمن تو طعنه ولی
دلخوشم زانکه نگه بر تو قمر خواهم کرد

هر طرف مينگرم جلوه روی مه توست
چشم کوته نظر از پرده به در خواهم کرد

گر بيايی و قدم بر دل من بگذاری
ديده را فرش رهت وقت گذر خواهم کرد


الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج