قالب وبلاگ

و لحظه لحظه های انتظار در کنجی نشسته اند.

هیچ چیز اتفاقی نیست ، نه این آدینه های منتظر که از پس هم می آیند ونه زیارت ضریحی و نه انتظار تو........

حتی دیدن یاران انتظار تو از پس کوچه های غم آلود تنهایی یا در بی راه های سقوط.....

حکایتی از ترنم بهاری نور وجود توست .

گویند عریضه ای نویس و حاجت خود گیر......

زاهد متقی و ناسک منزوی آقای مشهدی محمد علی نساج دزفولی نقل می کند:

روزی در میان بازار بودم. به تاجری برخورد کردم به نام حاج محمد حسین. از من پرسید اهل کجائی؟ گفتم دزفول. با شنیدن نام دزفول با من مصافحه و معانقه و اظهار محبت نموده و برای شام مرا به خانه اش دعوت نمود.

از رفتار او متعجب شدم و با خود گفتم چگونه به خانه ی شخصی که نمی شناسم بروم؟ با مشاهده تردیدی که در چهره ام نمایان بود گفت اگر خوف دارید با خود همراه هم بیاورید مانعی ندارد

مولا جان،

بار ها آمدی و نبودم

در تقلای این زندگی

نیاز مند تو اما بی تو بودم

بار ها آمدی ونیامدم

بر دلم بار ها نشستی و

بی تو بودن را گریستم

میدانم آمده ای...

بسیار نزدیک...

پشت پلک هایی که توان باز شدن به روی زیبایت را ندارد...

پشت در دلی که هنوز برای میزبانی تو پاک نشده...

میدانم آمده ای ...

دعا کن من هم بیایم به پیشواز تو

السلام علیک یا اباصالح المهدی

و تنها مدرسه عشق تو مولا جان

ما را عاشق می کند.....

اللهم عجل لویک الفرج