قالب وبلاگ

شاید اگر میدانستیم هربار که صلواتمان به (عجل فرجهم ) ختم مى شود

میهمانى را دعوت مى کنیم که آمادگى میزبانى اش را نداریم،

با هر صلوات مشتاقانه تر حضورش را مى طلبیدیم……

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

آقا جان تمام این سالها که درس خواندیم;

دبیر ریاضی به ما نگفت که حد غربت تو وقتی شیعیانت به گناه نزدیک می شوند بی نهایت است!

دبیر شیمی نگفت که اگر عشق و ایمان و معرفت با هم ترکیب شوند شرایط ظهور تو مهیا می شود... !

دبیر زیست نگفت که این صدای تپش قلب نیست... صدای بی قراری دل برای مهدیست.. !

دبیر فیزیک نگفت که جاذبه ی زمین اشک های غریبانه ی توست...
جاذبه ی زمین به همان سمتی ست که تو هستی...!

دبیر ادبیات از عشق مجنون به لیلی,از غیرت فرهاد نسبت به شیرین گفت،
اما از عشق شیعه به مهدی, از غیرتش به زهرا(س) نگفت.. !

دبیر تاریخ نگفت که اماممان امسال سال چندم غربتش است؟!
نگفت غربت اهل بیت علی(ع) از کی شروع شد و تا کی ادامه دارد..
.
دبیر دینی فقط گفت که انتظار فرج از بهترین اعمال است
اما نگفت که انتظار فرج یعنی گناه نکنیم و یعنی گناه نکردن از بهترین اعمال است!

دبیر عربی به ما یاد داد که مهدی اسم خاصی است که تنوین پذیر است!
اما نگفت که مهدی خاص ترین اسم خاص است که تمام غربت و تنهایی را پذیرا شده است...

فدای غربتت یابن الحسن

فرض کن حضرت مهدی(عج)به توظاهرگردد:

ظاهرت هست چنانیکه خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

خانه ات لایق اوهست که مهمان گردد؟

لقمه ات درخور اوهست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم زهمه داراییت؟

داری آن قدرکه یک هدیه برایش بخری؟

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند؟

باچنین شرط که درحافظه دستی نبری!؟

واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران؟

می توان گفت تو را شیعه ی اثنا عشری؟؟

از روز اول دل بـ­­­­ـــــه آن دلـــــــدار دادیــــــــم

ما اختـــیار خــود بــــه دست یــــار دادیم

جز مــــهر او در سینه دیــــگر جـا نـــدارد

در خــــانه ی دل غــیر دلــبر جــــا ندارد

هـــر عـــابری از کــــوچه ی عشاق رد شد

با دام چشم نــــرگسش حبس ابـــد شد

هر صــبح با گل مثـــل شبنم عهد بستیم

تنـــها به امــید وصالــش زنـــده هستیم

از کودکی دلـــدادگی بــــا مــــا قـرین است

در مذهب ما عشق از ارکـان دیــن است

بی عشق حتی روز هـم رویش سیاه است

هر شب نگـــاه آسمان بــر چشم ماه است

عشق علی و بچـــه هایـــش روزی ماست

ای شــــیعیان روز فــرج پیــــروزی ماست

جان دو عـــالم نــــذر یـک لبخند یـــــارم

من غـــیر دل سرمایــــه ای دیگــــر ندارم

آقا بیـــا که مــــادرم چشم انتـــــظار است

مویش زمستان شد ولی چشمش بهار است

چیـــزی نمانــــده تــــا پــــدر یعــقوب گردد

برگرد یوسف تا که چشـــمش خـــوب گردد

شاعر: صابر خراسانی

الهی! از تو می خواهم نه مانند مختار بعد از واقعه، نه مانند حر در میان واقعه،

که مانند حضرت عباس علیه السلام در تمام واقعه در رکاب راه کسی باشم

که به انتظارش نشسته ام.

السلام علیک یا ابا صالح المهدی