قالب وبلاگ

به شخصه فکر می کنم یکی از دلایل کامل بودن دین اسلام، این است که در اعتقاد داشتن به نیکی ها، کسی از اولیای خداوند را زمین نگذاشته است. به عبارت دیگر، وقتی رسول خاتم(صلی الله علیه و آله) را با دل و جان می پذیریم، در شمار اعتقادات خودمان، اعتقاد به حضرت نوح و ابراهیم و موسی و عیسی(علیهم السلام) را نیز جای داده ایم. در حالی که اگر یهودی بودیم، اعتقاد به عیسی بن مریم(علی نبینا و آله و علیه السلام) را از دست می دادیم. براستی حیف نیست که گُلی در بوستان اعتقادات نباشد؟ مگر نه اینکه هر گلی بویی دارد؟

وقتی فرزند امام حسین علیه السلام در وسط میدان مبارزه است و «هل من ناصرٍ ینصر نی؟» ندا می دهد، اگر ما ندای او را نشنیده بگیریم و از حوادث زمانه ی خویش غافل بمانیم و موقعیت زمان و دشمنان را نسبت به خویش تشخیص ندهیم، و هنوز در فضای «اگر» و «ای کاش» خود باشیم، به امام شهید شده ی خویش فایده ای نرسانده ایم و امام زمان زنده ی خود را بی یاور رها کرده ایم.

امید است با عبرت از تاریخ بیعت شکنان، در بیعت با امام زمان خویش بمانیم و خود را با روش حکومت علی وار او مطابقت دهیم و از او انتظار نداشته باشیم که مطابق با خواسته های ما حکومت کند.

حضور ۵۰ زن در بین یاران امام که امام باقر(ع) می‌فرماید: به ‏خدا سوگند، ۳۱۳ نفر می‏آیند که ۵۰ نفر از این عده زن هستند که بدون هیچ قرار قبلی در مکه کنار یکدیگر جمع خواهند شد یا حضور زنان آسمانی که پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: عیسی‏ بن مریم به همراه ۸۰۰ مرد و ۴۰۰ زن از بهترین و شایسته ‏ترین افراد روی زمین فرود خواهد آمد.

دنیا خواهان در مقابل امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

دنیاخواهی و اسیر دنیا بودن یکی از عوامل جدا کننده حقیقت طلبان از باطل جویان است. از آنجا که حکومت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف عالم ‌گیر است و منفعت طلبان به عدالت سوق داده می شوند و بر آمال دنیا خواهی شان تازیانه عدالت و حقیقت نواخته خواهد شد؛ بنابراین بیشترین مخالفت ‌ها از سوی دنیاطلبان و دنیاخواهانی است که در هراس از دست دادن آن یا به شوق و عشق زیاده خواهی آنند. پس مبارزه شان جدی ‌تر و کراهت و ناپسندی شان از آن حادثه و از آن واقعه، بیشتر و جدی ‌تر است.

ظهور پایان بخش جنگ بین حق و باطل است؛ جنگی که شفاف ترین تجسّم آن، در عاشورا رخ داد. امام مهدی علیه السّلام برای معرفی خود از فردی نام می برد که خوبی های او، برای غیر شیعیان نیز، شناخته شده است.

كربلا شاهد حماسه و عرفان در يك طرف و جنايت و رذالت در طرف ديگر بود. در يك جبهه امام حسين(ع) و عده‌اي از صالحان و پاكان روزگار و ولايت‌مداران قرار داشتند و در جبهه ديگر، يزيد  و گروه نفاق و دنيا‌پرست و سلطه‌گر صف بسته بودند. باطل‌گراياني چون عمر بن سعد، ابن زياد، شمر و … در برابر حق‌طلباني چون ابوالفضل عباس، علي اكبر، حبيب‌بن مظاهر و … به مصاف برخاستند و بزرگ‌ترين جنايت تاريخ بشري را رقم زدند.

حقیقتی که باید بدان توجّه داشت، این است که ائمة اهل‌بیت(علیهم السلام) با وجود آنکه بسیار، از امام مهدی(علیه السلام) سخن گفته و ویژگی‌های دوران ایشان و نشانه‌های ظهورش را برشمرده‌اند، امّا از بیان زمان ظهور خودداری کرده و حتّی مردم را از مشخّص کردن زمان خاصّی برای ظهور ایشان، نیز نهی کرده‌اند.