امر به معروف و نهی از منکر و حقّ الناس

(أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَي)؛«آيا نمي ‌دانيد که خدا مي ‌بيند؟»علق /۱۴

امام سجادعلیه السلام می فرماید:

"روز قیامت دست انسان را می گیرند و به اهل محشر نشان می دهند می گویند :"هرکس نزد این شخص حقّی دارد ،حقّ خود را بگیرد و هیچ چیز براهل محشر دشوارتر نیست که آشنایی را ببیند از ترس این که ادعای حقیّ نماید ."

اگر امام معصوم علی علیه السلام ازمسلمانان می خواستند کجی در وی دیدند بگویند و اگر اصلاح نشد با شمشیر اصلاحش کنند؛ و اگر امام حسین علیه السلام تمام فعالیت ها و قیام خود را با انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امت جدّشان؛ در مقابله با رأس حکومت یعنی یزید؛ متمرکز کردند؛ اگر احقاق حقّ عموم مردم را اولی تر از میدان دادن به احزاب و خواص و ثروتمندان و... می دانستند، می خواستند تا روز قیامت به همه مسلمانان و حکومت اسلامی و بشریّت یاد بدهند که ریشه مشکلات مردم در حاکمان جامعه بوده ؛وجوب و قلمرو امر به معروف و نهی ازمنکر در قرآن و روایات بسیار گسترده و تابع شخص و شخصیّت و ... نیست؛ و هیچ کس مجاز به ایجاد محدودیت و شرائطی مضاف بر شرائط متون دینی دراین فریضه و حذف تدریجی آن نمی باشد.

 مدیریّت حکومت اسلامی باید همواره تابع قوانین اسلام بوده و از تبعیّت از صاحبان زر و زور و قدرت که ناشی از هواهای نفسانی می باشد بپرهیزند.

همچنان که آیات قرآن وسیره پیامبر و ائمه علیهم السلام مؤید این مهم می باشد. لذا؛ به تأسی از قرآن و سیره پیامبر و اهل بیت علیهم السلام وظیفه شرعی خود را انجام دهیم که الناس علی دین ملوکهم.