دریچه ای به سوی معرفت

 السلام علیک یا اباعبدالله

 امربه معروف ونهی ازمنکربه تأسی ازسیدالشهداء
کشتن امام حسین علیه السلام ازروزی شروع شد که٬ فرق پدرش را شکافتند تا ازعدالتش خلاص شوند.

از روزی شروع شد که عافیت طلبان مسلمان نمای دنبال قدرت و پست ومقام٬ یکسانی برخورداری از حقوق اجتماعی  و بیت المال و کاهش فاصله فقیر وغنی را در زمان حضور پیامبر برنتافته و بغض و کینه علی مرتضی را در دل داشتند. 

کشتن امام حسین علیه السلام ازروزی شروع شد که٬ غیرت ومردانگی را در درون خود کشتند و وسط کوچه برای تصاحب حکومت٬ جلوی چشم حجت خدا و ذریه پیامبر٬ سیلی به صورت اسوه بشریت و یگانه دخترخاتم النبیین زدند٬ و با تازیانه ها مجروح اش کردند تا دست از حمایت امامش بردارد.

از روزی شروع شد که٬ انواع توجیه و مصلحت سازی ها و بازی های سیاسی خواص و پیروی کورکورانه عوام ازخواص؛ فرهنگ مرسوم مسلمانان شده و امربه معروف و نهی از منکر عنوان خروج بر رهبری مسلمانان گرفت.

از روزی شروع شد که برتری انسان ها براساس آیه قرآن انّ اکرمکم عندالله اتقیکم؛ تبدیل به میزان قدرت وثروت و پست شده و مصداق خواص قرارگرفت، درحالی که دردوره حکومت پیامبراسلام و حضرت علی علیه السلام خواص؛ جزو یاران متقی و صدیق و مبارز و با وفای معصوم بودند. 

از روزی شروع شد که ؛تظاهر به دین داری٬ رسم علنی مسلمانان شد٬ قرآن خواندند اماکلمات از زبانشان فراترنمی رفت٬ نماز می خواندند و در اثر سجده های طولانی پیشانی ها پینه بسته بود٬ ولی قبله شان به طرف شیطان بود. در نماز به ظاهر؛ به خد اتعظیم می کردند و سجده می کردند٬٬ ولی در باطن بنده شیطان بودند٬ زبانشان از خدا می گفت٬ ولی درعمل ازهوای نفس وشیطان دستورمی گرفتند.

از روزی شروع  شد که پول و مقام و زر و زور و قدرت را به جای خدا پرستیدند٬ دین و ایمان و انسانیت و اخلاق را رها کردند تا دنیا را صاحب شوند.

از روزی شروع شد که مسلمانان وظیفه شرعی امربه معروف و نهی ازمنکر را به خاطر دنیا ترک کردند٬ علنی حرام انجام دادند٬ جزعلویان٬ همه سکوت کردند و پذیرفتند٬ تا این که یزید با عنوان امیرالمومنین هم امام جماعت مسلمین بود هم  شراب می خورد  و هم....

ازروزی شروع شد که مسیررهبری مسلمانان از مسیر اصلی فاصله گرفت.

کشتن امام حسین علیه السلام از سفر کربلا شروع نشد. از دوران حکومت پیامبراسلام شروع شد و روز عاشورا عملی شد.

حال بعد از۱۴قرن٬ حسین دیگر امام  مسلمانان هست٬ جامعه  مسلمانان با امام شان چقدر فاصله دارد؟

آیا باز سهم خواهی٬ آقازاده ها٬ قدرت طلبی٬ عافیت طلبی٬ جنگ احزاب٬ جنگ قدرت٬ تظاهر به دین داری٬ ترک امر به معروف و نهی از منکر٬ حیف ومیل بیت المال  و برخورداری بیش از استحقاق ٬ثروت اندوزی٬ ترورشخصیت برای حذف رقبای قدرت و ثروت و مقام٬و...وجود ندارد؟

آیا مسلمانان از این مسیر به کشتن امام زمان شان نرسیدند؟

               ما چه هستیم  و چه کردیم؟