خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَا أَهَمَّنِي ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ حَتَّى أُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ (وَ أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَافِيَةَ) ؛

از گناهي كه پس از آن دو ركعت نماز گزارم و از خداوند عافيت خواهم، نهراسم.

نهج البلاغه، حکمت 291

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كَفَى بِالْأَجَلِ حَارِساً؛

تا پيمانه عمر لبريز نشود كسي نميرد.

نهج البلاغه، حکمت 298

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ جَهْلًا وَ يَقِينَكُمْ شَكّاً إِذَا عَلِمْتُمْ فَاعْمَلُوا وَ إِذَا تَيَقَّنْتُمْ فَأَقْدِمُوا؛

دانش خود را ناداني مي نگاريد، و نيز يقين خود را به شك تبديل نكنيد. آنگاه كه دانستيد به كار بنديد، و آنگاه كه يقين كرديد گام پيش گذاريد.

نهج البلاغه، حکمت 266

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلَاءُ بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَى الَّذِي لَا يَأْمَنُ الْبَلَاءَ؛

گرفتاري كه در كوره بلا سوزد، نيازمندتر به دعا نيست از آن كه در سلامتي است ولي از بلا در امان نباشد.

نهج البلاغه، حکمت 294

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ بَالَغَ فِي الْخُصُومَةِ أَثِمَ وَ مَنْ قَصَّرَ فِيهَا ظُلِمَ وَ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَتَّقِيَ اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ؛

آن كه در دشمني زياده روي كند گناهكار است، و آن كه كوتاه بيايد مورد ستم قرار گيرد، و ستيزه جو نتواند تقواي الهي پيشه كند.

نهج البلاغه، حکمت 290

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَوَدَّةُ الْآبَاءِ قَرَابَةٌ بَيْنَ الْأَبْنَاءِ وَ الْقَرَابَةُ أَحْوَجُ إِلَى الْمَوَدَّةِ مِنَ الْمَوَدَّةِ إِلَى الْقَرَابَةِ؛

آدمي مرگ فرزندش را تحمّل كند و به خواب و استراحت پردازد، امّا ربوده شدن مالش خواب و راحت را از او گيرد يعني بر كشته شدن فرزندش صبر كند ولي بر ربوده شدن مالش بي تابي نمايد.

نهج البلاغه، حکمت 300

امام علی علیه السّلام فرمودند:

یَنَامُ الرَّجُلُ عَلَى الثُّکْلِ وَ لَا یَنَامُ عَلَى الْحَرَبِ و معنى ذلک أنه یصبر على قتل الأولاد و لا یصبر على سلب الأموال؛

آدمی مرگ فرزندش را تحمّل کند و به خواب و استراحت پردازد، امّا ربوده شدن مالش خواب و راحت را از او گیرد یعنی بر کشته شدن فرزندش صبر کند ولی بر ربوده شدن مالش بی تابی نماید.

نهج البلاغه، حکمت 299

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللَّهِ فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللَّهَ وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللَّهَ؛

تهيدستي كه به تو رو آورَد فرستاده خداست، پس آن كه دست رد به سينه او نهد در واقع خدا را رد كرده است، و آن كه او را عطا كند گويي به خدا بخشيده است.

نهج البلاغه، حکمت 296

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَا زَنَى غَيُورٌ قَطُّ؛

غيرتمند هرگز دست به فحشا نزند و حريم عفّتي را ندرد.

نهج البلاغه، حکمت 297

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اتَّقُوا ظُنُونَ الْمُؤْمِنِينَ فَإِنَّ اللَّهَ جَعَلَ الْحَقَّ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ ؛

زيركي و هوشياري مؤمنان را پاس داريد، كه خداوند حق را بر زبان آنان جاري سازد.

نهج البلاغه، حکمت 301