خوش آمدید

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

الله جل جلاله واحدٌ لا واحدَ غيرُه، لا اختلافَ فيهِ و لا تفاوتَ و لا زيادةَ و لا نُقصانَ؛

خداوند جل جلاله، يكتا و يگانه اي است كه هيچ چيزي غير از او يگانه نيست و اختلاف و تفاوت و زياده و نقصان در (ساحت قدسي) او راه ندارد.

مسند الامام رضا عليه السلام ، ج 1، ص 40

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحيدَ؛

كسي كه قل هو الله احد (سوره توحيد) را بخواند و به آن ايمان داشته باشد به درستي كه توحيد را شناخته است.

الکافي، ج 1، ص 124

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّى تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدّینِ وَحُسنُ التَّقدیرِ فِى المَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا؛

هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت ها و بلاها.

بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1

امام رضا علیه السّلام در پاسخ به سؤال یونس از یقین فرمودند:

(یقین یعنی) توکّل بر خدا و تسلیم در برابر او و راضی بودن به قضای الهی و واگذاردن کارها به خدا.

الکافی، ج 2، ص 52

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

من زار قبرالحسین علیه السلام بشط الفرات کان کمن زار الله؛

کسى که قبر امام حسین علیه السّلام را در کرانه فرات زیارت کند، مثل کسى است که خدا را زیارت کرده است.

مستدرک الوسائل، ج 10، ص 250 به نقل از کامل الزیارات.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

السُّكَّرُ الطَّبَرزَدُ يَأكَلُ البَلغَمَ أكلاً ؛

شكرِ طبرزد ، بلغم را به كلّى از ميان مى برد .

بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 297 ، حديث 1

امام رضا علیه السّلام به ریّان بن شبیب فرمودند:

یَا ابنَ شَبیبٍ! اِنْ کُنْتَ باکِیاً لِشَئٍ فَاْبکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ علیه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کَما یُذْبَحُ الْکَبْشُ ؛

اى پسر شبیب! اگر بر چیزى گریه مى کنى، بر حسین بن على بن ابى طالب علیه السّلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.

بحارالأنوار، ج44، ص 284.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

يا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَيْنَعليه السّلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَيّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ ؛

اى دعبل ! براى حسين بن على عليه السّلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى ، ياور و ستايشگر مايى، پس تا مى توانى ، از يارى ما كوتاهى مكن .

جامع الاحادیث، ج12، ص567

امام رضا علیه السّلام به ریّان بن شبیب فرمودند:

یَا بْنَ شَبیبٍ! اِنْ بَکَیْتَ عَلَى الحُسَینِ علیه السّلام حَتّى تَصیرَ دُمُوعُکَ عَلى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغیرا کانَ اَوْ کَبیراً قَلیلا کانَ اَوْ کثیراً ؛

اى پسرشبیب! اگر بر حسین علیه السّلام آن قدر گریه کنى که اشگهایت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده اى مى آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد.

امالى صدوق ، ص 112

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

فَعَلى مِثْلِ الْحُسَينِ فَلْيَبْكِ الْباكُونَ فَاِنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ ؛

گريه كنندگان بايد بر كسى همچون حسين عليه السّلام گريه كنند، چرا كه گريستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى ريزد.

بحارالأنوار، ج44، ص 284.