امام علی علیه السّلام آنگاه كه به بصره آمدند، «انَس بن مالك» را نزد طلحه و زبير فرستادند تا آنچه را از پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله در باره آنها شنيده بود يادآوري كند، امّا او از اين كار سر بر تافت و گفت فراموش كرده ام. حضرت فرمودند:
اگر دروغ گويي، خداوند تو را به «پيسي» دچار سازد كه عمامه هم آن را نپوشانَد. انَس بر اثر نفرين امام به «برصِ» در صورت (پيسي) مبتلا گشت و ديگر بدون نقاب ديده نمي شد.
نهج البلاغه، حکمت 303
