آنگاه که حضرت علی علیه السلام خبر غارت و هجوم لشکریان معاویه را به شهر «انبار» دریافت نمودند، خود پیاده حرکت کردند تا به «نخیله» رسیدند. در آنجا مردم بدو پیوستند و گفتند: ای امیر مؤمنان، ما هستیم و تو را از نبرد با آنان کفایت می کنیم. امام علی علیه السلام فرمودند:
به خدا سوگند، شمایان مرا از شرّ خودتان هم کفایت نمی کنید چه رسد به شرّ دیگران اگر مردم در گذشته از ستم حاکمانشان شکایت می کردند من امروز از ستم مردمم شکوه دارم، گویی من پیرو و فرمانبرم و آنانند راهبر و فرمانروا پس از این سخن که بخشی از آن در اینجا آمده است دو تن از یارانش پیش آمدند و یکی از آنان گفت: من جز خودم و برادرم اختیار کسی را ندارم. ای امیر مؤمنان، گوش به فرمانت هستیم. امام فرمود: شما کجا و خواسته من کجا
نهج البلاغه، حکمت 253
