تفسير العيّاشيّ: 2 / 328 / 34 منتخب ميزان الحكمه: 416
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ دُفِعَ إلَى الإنسانِ كِتابُه ، ثُمَّ قيلَ لَهُ: اقرَأهُ .[قالَ الرّاوي:] قُلتُ: فيَعرِفُ ما فيهِ ؟ فقالَ: إنَّهُ يَذكُرُهُ فَما مِن لَحظَةٍ ولا كَلِمَةٍ ولا نَقْلِ قَدَمٍ ولا شَيءٍ فَعَلَهُ إلاّذَكَرَهُ ؛ كأنَّهُ فَعَلَهُ تِلكَ السّاعَةَ ، فلِذلكَ قالوا: «يا وَيلَتَنا ما لِهذا الكِتابِ ...» ؛
چون روز قيامت شود نامه انسان به او داده مى شود و مى گويند: آن را بخوان . (راوى مى گويد:) عرض كردم: آنچه را در آن نامه هست مى شناسد ؟ حضرت فرمود: هيچ نگاهى نكرده و هيچ كلمه اى نگفته و هيچ قدمى برنداشته و هيچ كارى انجام نداده باشد ، مگر اين كه در آن نامه ذكر شده است و او آنها را به ياد آورد به طورى كه گويى همان لحظه آنها را انجام داده است . به همين دليل مى گويند: «واى بر ما ! اين چه نوشته اى است كه ...» .
الانشقاق: 7 9 منتخب ميزان الحكمه: 416
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
خـداوند تبارك و تـعالى چون بخواهد بـه حساب مؤمن رسيدگى كند ، كارنامه اش را به دست راست او دهد و بين خود و او ، به حسابش رسيدگى نمايد . پس گويد: بنده من ! چنين و چنان كرده اى و فلان و بهمان كار را انجام داده اى ! عرض مى كند: آرى ، پروردگارا ! من اين كارها را كرده ام . خداوند مى فرمايد: من آنها را بر تو بخشيدم و تبديل به كارهاى نيك كردم . پس ، مردم گويند: سبحان اللّه ! اين بنده حتّى يك گناه هم نداشت ؟ اين است معناى سخن خداوند عز و جل: «اما آن كس كه نامه اش به دست راست او داده شود زودا كه آسان حسابرسى شود و به سوى كسان خود شادمان برگردد» .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ اللّه تَبارَكَ وتَعالى ...إذا أرادَ بِعَبدٍ شَرّا حاسَبَهُ عَلى رُؤوسِ النّاسِ ، وبَكَّتهُ ، وأعطاهُ كِتابَهُ بِشِمالِهِ ، وهُوَ قَولُ اللّه ِ عز و جل: «وَ أمّا مَنْ اُوتِيَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ * فَسَوْفَ يَدْعو ثُبورا * وَ يَصْلى سَعيرا * إنّهُ كانَ في أهْلِهِ مَسرورا »؛
خـداوند تـبارك و تـعالى ... هر گاه بـراى بنده اى بد بخواهد ، در حضور مردم از او حسابرسى كند و محكومش نمايد و كارنامه اش را به دست چپ او دهد . اين است مراد سخن خداوند عز و جل كه مى فرمايد: «و امّا كسى كه نامه اش از پشت سر به او داده شود ، زودا كه بگويد واى بر من هلاك شدم و به آتش افروخته در آيد ، كه او در دنيا نزد كسانش شادمان زيسته بود» .
أي غلبه بالحجّه (كما في هامش بحار الأنوار: 7 / 325) .الانشقاق: 10 13
بحار الأنوار: 6 / 242 / 64
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إنّ القَبرَ أوَّلُ مَنازِلِ الآخِرَةِ ، فإن نَجا مِنهُ فما بَعدَهُ أيسَرُ مِنهُ ، وإنْ لم يَنجُ مِنهُ فما بَعدَهُ لَيسَ أقلَّ مِنهُ ؛
قبر ، نخستين منزل آخرت است . اگر كسى از آن به سلامت رست ، منازل بعد آن آسانتر است و اگر به سلامت نرست ، دشوارى منازل بعدى كمتر از آن نيست .