ايران مهد ياران امام زمان (عج)
ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
اى کسانى که ايمان آوردهايد، هر کس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مىآورد که آنان را دوست مىدارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. [اينان] با مؤمنان، فروتن، [و] بر کافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مىکنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىترسند. اين فضل خداست. آن را به هر که بخواهد مىدهد، و خدا گشايشگر داناست.
درباره اينکه آيه فوق اشاره به چه اشخاصى مى کند و منظور از اين ياوران اسلام کيانند که خدا آنها را به اين صفات ستوده است! در روايات اسلامى و سخنان مفسران بحث بسيار ديده مى شود. در روايات زيادى که از طرق شيعه و اهل تسنن وارد شده مى خوانيم که اين آيه در مورد على (عليه السلام ) در فتح خيبر، نازل شده است.
به خدا سوگند پرچم را فردا به دست کسى مى سپارم که خدا و پيامبر را دوست دارد و خدا و پيامبر نيز او را دوست دارند، پى در پى به دشمن حمله مى کند و هيچگاه از برابر آنها نمى گريزد و از اين ميدان باز نخواهد گشت، مگر اينکه خدا به دست او پيروزى را نصيب مسلمانان مى کند
و لذا مى بينيم که پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) بعد از عدم توانائى عده اى از فرماندهان لشگر اسلام براى فتح خيبر، يک شب در مرکز سپاه اسلام رو به آنها کرد و فرمود: لا عطين الراية غدا رجلا، يحب الله و رسوله و يحبه الله و رسوله ، کرارا غير فرار، لا يرجع حتى يفتح الله على يده : به خدا سوگند پرچم را فردا به دست کسى مى سپارم که خدا و پيامبر را دوست دارد و خدا و پيامبر نيز او را دوست دارند، پى در پى به دشمن حمله مى کند و هيچگاه از برابر آنها نمى گريزد و از اين ميدان باز نخواهد گشت ، مگر اينکه خدا به دست او پيروزى را نصيب مسلمانان مى کند.
در روايت ديگرى مى خوانيم هنگامى که از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) درباره اين آيه سؤ ال کردند دست خود را بر شانه سلمان زد و فرمود: اين و ياران او و هموطنان او هستند. و به اين ترتيب از اسلام آوردن ايرانيان و کوششها و تلاشهاى پرثمر آنان براى پيشرفت اسلام در زمينه هاى مختلف ، پيشگوئى کرد. سپس فرمود: لو کان الدين معلقا بالثريا لتناوله رجال من ابناء الفارس : اگر دين (و در روايت ديگرى اگر علم ) به ستاره ثريا بسته باشد و در آسمانها قرار گيرد، مردانى از فارس آن را در اختيار خواهند گرفت . و در روايات ديگرى مى خوانيم اين آيه درباره ياران مهدى (عليه السلام ) نازل شده است که با تمام قدرت در برابر آنها که از آئين حق و عدالت مرتد شده اند مى ايستند و جهان را پر از ايمان و عدل و داد مى کنند.
اين آيه درباره ياران مهدى (عج) نازل شده است که با تمام قدرت در برابر آنها که از آئين حق مرتد شده اند مى ايستند و جهان را پر از ايمان و عدل مى کنند
متاسفانه تعصبهاى قومى در مورد اين آيه به کار افتاده و افرادى را که هيچگونه شايستگى ندارند و هيچيک از صفات فوق در آنها وجود نداشته به عنوان مصداق و شان نزول آيه شمرده اند، تا آنجا که ابو موسى اشعرى که با حماقت کم نظير و تاريخى خود، اسلام را به سوى پرتگاه کشانيد، و پرچمدار اسلام ، على (عليه السلام ) را در تنگناى سختى قرار داد از مصاديق اين آيه شمرده اند!
حال برادرم و خواهرم تو که از ايرانيان علم جو و ياوران مهدي موعود هستي را از اين سخنان چه باک!اين عزت و افتخار بر شما مبارک .
گروه دين و انديشه تبيان_رضا سلطاني
