اى آن كه أ قدم از همه ، ما سوى توئى

محرم به خلوت حرم كبريا توئى

ذات تو گر نبود، ز هستى نشان نبود

مقصود حقّ ز هستى هر ماسوا توئى

اى مظهر خدا، تو خدا نيستى ولى

أ ندر محيط علمِ خدا ناخدا توئى

تا وصف طلعت تو شنيدم ، به خويشتن

گفتم كه معنى قسم والضُّحى توئى

واجب ولاى تو به همه أ وليا بود

باب النّجات سلسله أ نبيا توئى

هم جسم مصطفائى و هم روح مصطفى

مِرآت و مظهر علىّ مرتضا توئى

نور دو چشم و زاده زهرائى ، اى حسين

يكتا برادر حسن مجتبى توئى

وصف صفات ذات تو، برتر ز فهم ماست

مدح تو بس ، كه خامس آل عبا توئى

مخصوص رتبه لقب لافتى علىّ است

بعد از علىّ فتى پسر لافتى توئى

غير تو كَسْ نگشته مشرّف به اين شرف

اين فخر بس تو را كه شه كربلا توئى

روز جزا به ذاكر عاصى شفيع باش

از بهر آن كه شافع روز جزا توئى