آیا ا
پاسخ:
برای یافتن پاسخی مناسب در ارتباط با پرسش مطرح شده، به سراغ قرآن کریم و روایات معصومان(علیهم السلام) می‌رویم، تا ببینیم قرآن و روایات در این موضوع چه دیدگاهی را مطرح می‌کنند. قرآن کریم در باره چگونگی ملحق شدن فرزندان در قیامت با پدرانشان چنین می‌فرماید:
«وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإیمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِما کَسَبَ رَهین»؛[1] کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مىکنیم و از (پاداش) عملشان چیزى نمىکاهیم و هر کس در گرو اعمال خویش است.
از ظاهر آیه شریفه بر مىآید که در مقام منت و فضل پروردگار بر مۆمنان ساکن جوار رحمت الهی است. خداى سبحان بر مۆمنان منت مىگذارد که به زودى فرزندانشان را - البته آنهایى را که در ایمان از پدران خود پیروى کردند- به خود آنان ملحق مىکند، و بدین وسیله چشم پدران را روشن مىسازد، و همین معنا خود قرینهاى است بر این‌که تنوین در کلمه «بایمانٍ» براى این است که بر درجه‌ای از ایمان دلالت کند، نه براى تعظیم ایمان.
