1- سلام قولا من رب رحيم. (يس/58)
 

از جانب پروردگاري مهربان به آنان سلام گفته مي شود. اين نداي روح افزا و نشاط بخش و مملو از مهر و محبت خدا، چنان روح انسان را در خود غرق مي کند و به او لذت، شادي و معنويت مي بخشد، که با هيچ نعمتي برابر نيست، آري شنيدن نداي محبوب، ندايي آميخته با محبت و آکنده از لطف، سرتا پاي بهشتيان را غرق سرور مي کند، که يک لحظه ي آن بر تمام دنيا و آنچه در آن است برتري دارد.
از پيامبر اکرم (ص) روايت شده: «در همان حال که بهشتيان غرق در نعمتهاي بهشتي هستند نوري بر بالاي سر ايشان آشکار مي شود؛ نور لطف خداوند که بر آنها پرتو افکنده است. » پس ندايي برمي خيزد که «سلام بر شما اي بهشتيان» ، نظر لطف خداوند چنان بهشتيان را مجذوب مي کند که از همه چيز جز او غافل مي شوند، و همه نعمتهاي بهشتي را در آن حال به دست فراموشي مي سپارند.

2- سلام علي نوح في العالمين. (صافات/79)
 

«درود بر نوح در ميان جهانيان» .
چه افتخاري از اين برتر و بالاتر که خداوند بر حضرت نوح (ع) ، سلام مي فرستد، سلامي که در ميان جهان و جهانيان باقي مي ماند و تا دامنه قيامت گسترده مي شود، سلام خدا توأم با ثناء جميل و ذکر خير بندگانش در قرآن کريم، کمتر سلامي به اين گستردگي و وسعت درباره کسي ديده مي شود، به خصوص اينکه لفظ «العالمين» معني وسيعي دارد که نه تنها همه انسانها، بلکه عوالم فرشتگان و ملکوتيان را نيز در بر مي گيرد.

3- سلام علي ابراهيم. (صافات/109)
 

«درود بر ابراهيم» .
در آيات پيش از اين آيه، به چگونگي بشارت دادن فرزندي بردبار و پراستقامت بر حضرت ابراهيم، و جريان دستور ذبح اسماعيل - فرزند ايشان - و تسليم بودن هر دوي آنها بر اين امر به ميان آمده است که پس از يادآوري اين قضايا، خداوند مي فرمايد: سلام بر ابراهيم [آن بنده مخلص و پاک باد. ]

4- سلام علي موسي و هارون. (صافات/120)
 

«درود بر موسي و هارون» .
در آيات پيش از اين آيه، خداوند ضمن آياتي، جريانات حضرت موسي و هارون را نقل مي فرمايد:
- ما اين دو برادر و قوم آنها را از اندوه بزرگ رهايي بخشيديم. (صافات/115)
- ما آنها را ياري کرديم تا آنها بر دشمنان نيرومند خود پيروز شدند. (صافات/116)
- ما به آن دو، کتاب آشکار داديم. (صافات/117)
- ما آن دو را به راه راست هدايت نموديم. (صافات/118)
- ما ذکر و ياد خير آنها را در اقوام بعد باقي و برقرار ساختيم. (صافات/119)
و بعد از يادآوري موارد فوق خداوند بر آن دو سلام مي رساند.
سلامي از ناحيه پروردگار بزرگ و مهربان.
سلامي که رمز سلامت در دين و ايمان در اعتقاد و مکتب، و در خط و مذهب است. سلامي که بيانگر نجات و امنيت از مجازات و عذاب اين جهان و آن جهان است.

5- سلام علي آل ياسين. (صافات/130)
 

«درود بر پيروان الياس»
خداوند مي فرمايد: ما نام نيک الياس را در ميان امتهاي بعد جاودان کرديم. (صافات/129)
امتهاي ديگر، زحمات اين انبياء بزرگ (الياس وسلاله ي او) را که در پاسداري خط توحيد، و آبياري بذر ايمان منتهاي تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد، و تا دنيا برقرار است ياد و مکتب اين بزرگ مردان فداکار زنده و جاويدان است.
تعبير به «ال ياسين» به جاي «الياس» يا به خاطر اين است که ال ياسين لغتي در واژه «الياس» بوده و هر دو به يک معني است، و يا اشاره به الياس و پيروان او است که به صورت جمعي آمده است.

6- سلام عليکم طبتم فادخلوها خالدين. (زمر/73)
 

« ... سلام بر شما، خوش آمديد، در آن درآييد و جاودانه بمانيد. در اين آيه، خداوند مي فرمايد که بهشتيان وقتي به بهشت مي رسند، در حالي که درهاي آن گشوده شده است، در اين هنگام نگهبانان بهشت، آن ملائک رحمت به آنها مي گويند: سلام بر شما، گوارا باد اين نعمتها بر شما، داخل بهشت شويد و جاودانه بمانيد.

7- سلام هي حتي مطلع الفجر. (قدر/5)
 

«آن شب تا دم صبح، صلح و سلام است. »
اين آيه، در توصيف شب قدر است. آن شبي است که قرآن در آن نازل شده و عبادت و احياء آن معادل هزار ماه است، خيرات و برکات الهي در آن شب نازل مي شود و رحمت خاص الهي شامل بندگان مي گردد و فرشتگان و روح در آن شب نازل مي گردند.
منبع: مجله راه قرآن