سوره مائده به اتفاق شیعه و سنی آخرین سوره ای است که بر پیغمبر اکرم نازل شده و آیات مربوط به جریان غدیر جزء آخرین آیاتی است که نازل شده است

سوره مائده به اتفاق شیعه و سنی آخرین سوره ای است که بر پیغمبر اکرم نازل شده و آیات مربوط به جریان غدیر جزء آخرین آیاتی است که نازل شده است .

درآیه سوم این سوره خداوند می فرماید : «اَلیَومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم وَ أتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الاسلامَ دینا » امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما به عنوان یک دین پسندیدم . نشان می دهد که در آن روز جریانی بسیار مهم رخ داده که خداوند آن را کامل کننده دین و تمام کننده نعمت خود بر بشر شمرده است . با بودن آن ، اسلام به عنوان یک دین کامل و بی نقص برای انسان عرضه می شود و اگر نباشد ، اسلام ، اسلام نیست .

بعد خداوند در آیه ۶۷ همین سوره می فرماید : « یااَیُها الرسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیکَ مِن رَبِکَ وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ » ( لحن آیه بسیار شدید است ) ای پیامبر ! آنچه را كه بر تو نازل شد تبلیغ كن و اگر تبلیغ نكنی رسالت الهی را تبلیغ نكرده ای .

مفاد آیه نشان می دهد كه موضوع آنقدر مهم است كه اگر پیغمبرآن را تبلیغ نكند اصلا رسالتش را ابلاغ نكرده است . آیه زمانی نازل شده كه پیامبر اسلام تمام دستورات دیگر را پس از گذشت بیست و سه سال از بعثتش گفته بوده و این جزء آخرین دستورات است . این موضوع آنقدر مهم است كه اگر نباشد همه چیز كأن لم یكن می شود یعنی شیرازه اسلام از هم می پاشد .

شیعه به مفاد و لحن این آیات استدلال می كند و می گوید موضوعی كه بتواند نامش مكمل دین و متمم نعمت خدا بر مردم باشد و آن چیزی كه اگر نباشد اسلام ، اسلام نیست و همه زحمات پیامبر از بین می رود ، هیچ چیز نیست مگر مسئله امامت كه پیامبر در اواخر عمر خود و در غدیر خم تكلیف آن را به امر خدا روشن كرد .

علمای شیعه در كتابهای خودو حتی از كلمات و روایات اهل تسنن دلیل می آورند كه این آیات در غدیر خم نازل شده است .

● حدیث غدیر :

ماه های آخر عمر پر بركت پیامبر اكرم است . ایشان برای آخرین بار برای حج به مكه مشرف می شوند كه به حجهٔ الوداع معروف است . پیغمبرصلای عام دادند و مخصوصاً مردم را دعوت كردند كه به این حج بیایند . همه را جمع كردند و بعد در مواقع مختلف ، در مسجد الحرام ، در عرفات، در منا، در غدیر خم و جاهای دیگر خطابه هایی ایراد كردند . در غدیر خم بعد از آنكه آن آیات را بر مردم تلاوت نمود و گفت : مطلبی هست كه اگر نگویم هیچ چیز را نگفته ام ، به مردم می فرماید : « أْلَستُ اَولی بِكُم مِن أنفُسِكُم ؟»آیا من تسلط و ولایتم بر شما از خودتان بیشتر نیست ؟ گفتند: «‌بَلی یا رسولَ الله » سپس حضرت فرمود : « مَن كُنتُ مولاهُ فَهذا علیٌ مَولاهُ» هر كه من مولای اویم، این علی نیز مولای اوست . یعنی همان اولویت خودش برنفوس مسلمین را برای علی ( ع ) نیز تصویب می كند .