« لَقَدْ کانَ لَکُم فِی رَسوُلِ اللهِ اُسوةٌ حَسَنَة »(1)

سالیان و قرون متمادى است كه دانشمندان و اندیشمندان عالم در پاسخ به این سؤال كه محمد(ص) كیست و چه شخصیتى داشته است ؛ كتاب‏ها و مقالاتى نوشته‏اند و به قدر توان و فهم خویش مطالبى را بیان كرده‏اند، به طورى كه اگر بخواهیم آثارىراكه در خصوص آن پیامبر عظیم الهى به زبان‏هاى مختلف تالیف شده است جمع‏آورى كنیم، موسوعه ‏ى بسیار عظیمى خواهد شد كه از نظر كمى و كیفى بى ‏نظیراست. به نظر شما رمز عظمت و ماندگارى شخصیت ِ فردى كه به مكتب نرفت و خط ننوشت و مسأله‏آموز صد مدرس شد، چیست؟

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله به دست پروردگار عالمیان پرورش یافت و در مدت رسالت و پیامبرى به پیروزى‏هاى بزرگىدست ‏یافت كه بخشى از آن عبارتند از:

- لغو امتیازخواهى و برترى ‏جویى سفید بر سیاه.

- مبارزه با نظام قبیلگى و قوم محورى.

- رهانیدن ستمدیدگان از دست ظلم ستمگران و طاغوت‏.

- تثبیت و احیاى حقوق از دست رفته‏ىزنان.

- فراخوانى مردم به كسب علم و دانش و دورى از فساد و فحشا.

- پى ریزى پایه و شالوده‏یحكومت‏ بر اساس عقل ، منطق و درایت ‏به جاى احساس و عاطفه.

و در یك كلام، او توانست مردمان خشن ، بى‏عاطفه و بى احساس شبه جزیرهیعربستان را پس از قرن‏ها فلاكت و بدبختى به عزت و سربلندى و نام‏آورى برساند....

منبع:tebyan.net

بر مسند قضاوت

نخستین بار كه رسول خدا تصمیم به‏انتخاب قاضى و اعزام آن گرفت، آن را از میان‏ جوانان برگزید، على‏علیه السلام و معاذ بن جبل ازاولین‏هاى این مسند اند. (1)

آگاهى اصحاب از احكام شرعى تنها معیارگزینش نبود، بلكه زیركى، باهوشى و دقت نظر نیز ازمولفه های مهم انتخاب قضات به ‏شمار مى‏رفت ، زیرا تمییز حق از باطل و سیطره بر خدعه و فریب‏ خطاكاران از عهده كسانى بر مى‏آید كه غیر از ‏آگاهى به حلال و حرام الهى، از بینش، آگاهى ‏و زیركى خاص نیز برخوردار باشند. (2)

الف - اعزام على‏علیه السلام به یمن

تلاش رسول خدا این بود كه وصى و جانشین پرتوان خود را همواره در كنار خویش داشته باشد، اما در بحرانها و مشكلات مهم او را براى گره گشایى و مدیریت‏ بحران اعزام ‏مى‏داشت كه از آن جمله مى‏توان به اعزام‏ امیرمومنان به یمن اشاره كرد.

در سال دهم هجرت، با وجود حضور معاذ در یمن، پیامبر(ص)، على‏علیه السلام را به حكم قضاوت و داورى به آن خطه اعزام كرد. على‏علیه السلام پیش ازحركت، در محضر پیامبر(ص)، با فروتنى و تواضع‏ چنین گفت: «من جوانم و در طول عمرخود داورى ‏نكرده و بر مسند قضا ننشسته‏ام.»

رسول خدا (ص) دست ‏بر سینه او نهاد و درباره ‏او دعا كرد و گفت: «بار الها! قلب على را هدایت ‏فرما و زبان او را از لغزش مصون بدار.» (3)

سپس این توصیه را به قاضى جوان خود فرمود: «على! با كسى از در جنگ وارد مشو و كوشش كن در پرتو نیروى منطق و حسن‏ سلوك، مردم را به راه راست هدایت نمایى؛ به خدا سوگند، اگر خدا كسى را به وسیله تو به ‏راه راست راهنمایى كند، از آنچه خورشید برآن مى‏تابد، بهتر و نیكوتر است.»

رسول خدا (ص) همچنین نامه‏اى را به اهل یمن ‏نوشت و به على‏علیه السلام داد و فرمود: «آن را برملت ‏یمن بخوان.»

نماینده جوان پیامبر (ص) ، در.....

در ساختار ادارى حكومت نبوى،«كارآمدى‏»، «فضیلت‏» و «شایستگى‏» از اصول‏محورى تعیین مسؤولیت‏ها بهشمار مى‏رفت‏ و «جوانان‏» كه در میان سایر اقشار، گرایش‏بیشترى به آیین اسلام داشتند، واز روى‏آورندگان نخست دین محمدى بودند ، بیشترین امتیاز را در تصدى مسؤولیتهاى ‏ادارى ، دفاعى ، داورى و فرهنگى داشتند و درعرصههاى مختلف ، دیدگاهها و نظریات‏ مشورتى ایشان مورد پسند و پذیرش ‏پیامبراكرمصلى الله علیه وآله قرار مى‏گرفت.

دراین بخش، گونه‏هاى مختلف حضور وكاركردهاى نمادین جوانان را در حوزه‏هاى‏گوناگون بررسى و مرور مى‏كنیم:

عرصه مشاوره

مشورت در نگاه پیامبرخداصلى الله علیه وآله، جایگاه  ‏ویژه داشت، بدان‏نحو كه ایشان هیچ ‏پشتیبانى را قابل اعتماد تر از مشورت ‏نمى‏دانست. (1)و هماره رعایت این اصل را به ‏یاران و پیروان خویش توصیه مى‏فرمود :

«استعینوا على‏اموركم بالمشاوره‏» (2)

در كارهایتان از مشاوره استفاده كنید.

رسول اكرم‏صلى الله علیه وآله هفت‏سال سوم زندگى را - كه‏بستر شكل‏گیرى دوران جوانى است- عصرمشورت و وزارت جوان دانسته (3) و بر همین اساس به آنان‏شخصیت داده، در صحنههاى مختلف، دیدگاههاى ایشان را جویا مى‏شد. این عنایت ‏وتوجه ویژه، سبب شیفتگى و ارادت جوانان ‏به رسول خداصلى الله علیه وآله شده بود .

در سال سوم هجرت ، كه قریش با سه هزارمرد جنگى آهنگ جنگ با مسلمانان را نواخت و زمینه نبرد «احد» را فراهم آورد. (4)پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله پس از آگاهى از تصمیم‏قریش، مقابله با هجوم مشركان را تدارك دید.او خوش نداشت كه جنگجویان مسلمان دربیرون شهر مدینه با دشمن رو به رو شوند وبرخورد با مشركان قریش را در مدینه ترجیح ‏مى‏داد. از این رو، نظر خود را با اصحاب درمیان گذارد و آنان را به مشورت فرا خواند. بزرگان مهاجر و انصار نیز دیدگاه پیامبر راپسندید و با ایشان هم‏عقیده شدند. اماجوانان (فتیان احداث) كه بسیارى از آنان به ‏دلیل كوچكى در نبرد «بدر» شركت نكرده‏ بودند، به شوق شهادت با این راى مخالفت ‏كرده و گفتند:

«اى رسول خدا! ما را درمقابل دشمن ببر تا گمان نكنند كه ترسیده‏ایم و از ناتوانى و زبونى‏در شهر مانده‏ایم.» (5)

عبد الله بن ابى ‏در اعتراض.....

دهم رمضان، سال 10 بعثت،نقطه پایانی بر 25 سال همراهی خدیجه، بانوی آسمانی با رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. بانویی مبارکه،(1) طاهره، راضیه، مرضیه، زکیه، صدیقه، کبری،(2) شافحه،(3) فاضله، کامله،(4) و عفیفه(5) که 55 سال قبل از بعثت چشم به جهان گشود و از سال 15 قبل از بعثت ( دهم ربیع الاول) در کنار برگزیده الهی قرار گرفت و سرانجام بعد از قریب به 25 سال همراهی و همگامی، در   65 سالگی چشم از جهان فرو بست و رسول الهی را در فراقی جانسوز تنها گذاشت.

این واقعه دردناک که با فاصله زمانی اندک از وفات ابوطالب علیه السلام روی داد، چنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را متأثر کرد که آن سال را "عام الحزن" نامید.

مروری بر نحوه خاکسپاری خدیجه علیها السلام و یاد کرد دایمی پیامبر از وی، میزان این حزن و اندوه را به خوبی نشان می دهد. وقتی خدیجه علیها السلام وفات یافت، پیامبر به شدت گریه کرد و زمانی که قبر آن بانوی بزرگوار حاضر شد، پیامبر همانگونه که اشک از چشمانش ریزان بود، وارد قبر شد و در قبر خوابید و افزون تر از قبل گریست.(6) او را دعا کرد و برخاست و با دست خویش همسرش را در قبر گذاشت.(7) پیامبر در سالگرد وفاتش نیز گریه کرد (8) و به زنانش فرمود: گمان نکنید مقامتان از او بالاتر است.  زمانیکه کافر بودید،او ایمان آورد و مادر فرزندانم اوست.(9) از عایشه روایت کرده اند که گوید: " هیچگاه نمی شد که رسول......

هنوز فریاد کودکانه دخترکان در گوش است ، آن هنگام که در گور خودخواهی و جهالت پدرانشان معصومانه دفن می گشتند!

و چه سخت بود برای محمد (ص) این ظلمت و تاریکی ؛ در این هنگامه تنها مأمن او کوه نور بود و غار حرا .

"حرا" همه غوغا بود آن شبها که محمد (ص) با عبادت راز گونه اش تا دل بی انتها می رفت . او چشم بر " ام القری " می دوخت و طنین یگانه پرستی اش در دل آسمانها....