در
دین مقدس اسلام به مسلمانان سفارش اکید شده که فرد در زمان زندگیش وصیت
نامه بنویسد که معمولاً در آن به مسائل مادی و معنوی پرداخته می شود.
کسانی که ثروتی ندارند هم وصیت نامه را نوشته و در آن سفارشات معنوی می
نماید. با خواندن وصیت نامه علما و بزرگان درسهای معنوی زیادی نصیبمان می
شود.
اهل بیت علیهم السلام نیز خود به این سفارش عامل بودند که
دنیایی از معرفت و عرفان در آن یافت می شود. در اینجا وصیت نامه امام
مجتبی علیه السلام را که خطاب به برادر خود امام حسین علیه السلام است را
می آوریم تا با گوش دل آخرین توصیه های امام خود را شنوا و سپس عامل باشیم.
و این هم وصیتی است که از امالی شیخ(ره) نقل شده که به برادرش امام حسین(ع) فرمود:
"
هذا ما اوصی به الحسن بن علی الی اخیه الحسین بن علی: اوصی انه یشهد ان لا
اله الا الله وحده لا شریک له، و انه یعبده حق عبادته، لا شریک له فی
الملک، ولا ولی له من الذل، و انه خلق کل شیء فقدره تقدیرا، و انه اولی من
عبد، و احق من حمد، من اطاعه رشد، و من عصاه غوی، و من تاب الیه اهتدی.
فانی
اوصیک یا حسین بمن خلفت من اهلی و ولدی و اهل بیتک ان تصفح عن مسیئهم، و
تقبل من محسنهم، و تکون لهم خلفا و والدا، و ان تدفننی مع رسول الله صلی
الله علیه و آله فانی احق به و ببیته، فان ابوا علیک فانشدک الله بالقرابة
التی قرب الله عزوجل منک و الرحم الماسة من رسول الله صلی الله علیه و آله
ان تهریق فی محجمة من دم، حتی نلقی رسول الله صلی الله علیه و آله فنختصم
الیه و نخبره بما کان من الناس الینا بعده" ثم قبض (ع) .(1)
" این
است آنچه وصیت می کند بدان حسن بن علی به برادرش حسین بن علی: وصیت می کند
که گواهی دهد معبودی جز خدای یکتا نیست که شریک ندارد، او پرستش می کند او
را بدان جهت که شایسته پرستش است، شریکی در سلطنت ندارد و سرپرستی از
خواری برای او نیست، و براستی که هر چیزی را او آفریده و بخوبی و به طور
کامل اندازه گیری آن را مقدر فرموده، و شایسته ترین معبود، و سزاوارترین.......