نفوذ معنوى

روزى در مجلس او سخن از علویان و اهل بیت و مذهب آنها به میان آمد، احمد گفت: من كسى از علویان را در سیرت و وقار و عفت و نجابت و عزت و شرف مانند حسن بن على بن محمد بن رضا ندیدم، رجال خانواده‏اش و بنى‏هاشم او را برهمه مقدم مى‏داشتند، و میان فرماندهان خلیفه و وزراء و همه مردم مورد احترام و عظمت بود.

روزى بالاى سر پدرم (عبیدالله بن خاقان وزیر اعظم خلیفه) ایستاده بودم كه دربانها گفتند: ابن الرضا مى‏خواهد وارد شود، پدرم با صداى بلند گفت: اجازه بدهید تشریف بیاورند، من تعجب كردم كه دربانها چطور توانستند پیش پدرم كسى را با كنیه یاد كنند. فقط خلیفه یا ولیعهد خلیفه یا كسى را كه خلیفه كنیه مى‏داد، پیش پدرم با كنیه یاد مى‏كردند.

در آن موقع دیدم مردى گندمگون، زیبا قامت، زیبا صورت، با تناسب اندام، جوان، با جلالت و با هیبت وارد شد، پدرم چون او را دید برخاست و به طرف او رفت، من ندیده بودم كه پدرم به استقبال كسى از بنى هاشم و فرماندهان برود، چون به او رسید دست به گردن او انداخت، صورت و سینه او را بوسید و دستش را گرفت و او را در مصلاى خود نشانید و خود در كنار او نشست و به او رو كرد و با او سخن مى‏گفت و گاهى مى‏گفت: فدایت شوم، من غرق تعجب بودم.

در این بین دربان آمد و گفت: موفّق (برادر خلیفه) آمد، قرار بر این بود چون موفق نزد پدرم مى‏آمد، دربانان و فرماندهان از اول درب ورودى تا تخت پدرم دو طرف صف مى‏ایستادند، موفق از میان آنها مى‏آمد و مى‏رفت، پدرم همانطور با او صحبت مى‏كرد تا غلامان خاص موفق دیده شدند، در آن وقت پدرم به او گفت: خدا مرا فداى تو كند، اگر مى‏خواهید تشریف ببرید مانعى ندارد. او به پا خاست، پدرم گفت: او را از پشت صفها ببرید تا امیر(موفق) او را؛ نبیند، بعد پدرم با او معانقه كرد و چهره او را بوسید و او رفت.

من به دربانان گفتم: واى بر شما! این كیست كه پدرم با او با چنین احترامى برخورد كرد؟ گفتند: این مردى از علویان است كه حسن بن على معروف به ابن الرضا مى‏باشد. تعجب من زیادتر شد، آن روز همه‏اش در فكر او و كار پدرم نسبت به او بودم پدرم شبها پس از نماز عشاء مى‏نشست و درباره جلسات و كارها و مطالبى كه باید به محضر خلیفه برسد بررسى مى‏كرد.

چون از كارش فارغ شد، من رفتم و پیش رویش نشستم، گفت: احمد! كارى دارى؟ گفتم: آرى، پدرجان! اگر اجازه دهى، گفت: اجازه دادم هر چه مى‏خواهى بگو، گفتم: پدرجان! آن مرد كى بود كه دیروز آن همه اجلال و اكرام و تجلیل از ایشان نموده و خودت و پدر و مادرت را فداى او مى‏كردى؟

گفت: پسرم! او ابن الرضا و امام رافضه است، بعد از كمى سكوت اضافه كرد: اگر خلافت از بنى عباس برود، كسى از بنى هاشم جز او شایسته نخواهد بود، چون او در فضل، عفاف، وقار، صیانت نفس، زهد، عبادت، اخلاق نیكو و صلاح بر دیگران مقدم است، و اگر پدر.....

داستان، نیایش، سرگرمی، روایت زندگی، كتابشناسی، احادیث، واژگان، پرسش و پاسخ، سور و سوگ، اشعار، معرفی.

این مجموعه جهت آشنایی با سیره اهل بیت علیهم السلام می باشد. كه در این مجموعه  به معرفی زندگینامه امام جواد، امام هادی و امام حسن عسگری علیهم السلام پرداخته شده است.

نیایش: این بخش مربوط به دعاهای منتخب از مفاتیح الجنان، زیارت نامه ها و نمازهای مربوط به اهل بیت علیهم السلام می باشد.

سرگرمی: این بخش شامل سرگرمیهای آموزنده ای جهت آشنایی بیشتر با زندگی چهارده معصوم علیهم السلام می باشد.

روایت زندگی: این بخش شامل دو قسمت داستان و زندگینامه می باشد كه در قسمت داستان می توان چندین داستان مصور را به همراه صدا و به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی مشاهده نمود. در قسمت زندگی نامه نیز، زندگی نامه حضرت امام جواد، امام هادی و امام حسن عسگری علیهم السلام توضیح داده شده است.

کتابشناسی: در این قسمت كتب مربوط به زندگانی حضرت جواد، امام هادی و امام حسن عسگری علیهم السلام آورده شده و اطلاعات كاملی در مورد كتاب (نویسنده، تعداد صفحات، ناشر، محل نشر، تاریخ انتشار و نوبت چاپ) ارائه می گردد.

احادیث: در این بخش می توان احادیث.....

اى  آفتاب  هاله  اى  از  روى  ماه تو

مه   برلب   افق  لبه  اى  از  کلاه  تو

لرزنده    چون   کواکب  گاه  سپیده  دم

شمع  شبى  سیاهم و چشمم به راه تو

کى میرسى به پرچم خونین چون شفق

خورشید  و مه سرى به سنان سپاه تو

اى  دل فریب جادوى مهتاب شب مخور

زلفش   کشیده  نقشه  ى  روز سیاه تو

شاها  به  خاکپاى.....

اى  آفتاب  هاله  اى  از  روى  ماه تو

مه   برلب   افق  لبه  اى  از  کلاه  تو

لرزنده    چون   کواکب  گاه  سپیده  دم

شمع  شبى  سیاهم و چشمم به راه تو

کى میرسى به پرچم خونین چون شفق

خورشید  و مه سرى به سنان سپاه تو

اى  دل فریب جادوى مهتاب شب مخور

زلفش   کشیده  نقشه  ى  روز سیاه تو

شاها  به  خاکپاى.....

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست

بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

ای آفتاب حسن برون آ، دمی زابر

کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

در دست هر کسی هست ز خوبی قراضه ها

آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

یعقوب وار واسفاها همی زنم

دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت

شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت.....