«حارث» از شجاعان و اهل عبادت به شمار می‌رفت. در کتب جنگ‌آوران از او یاد شده است.

او به یاری ابن سعد آمده بود. اما وقتی دید که ابن سعد کلام امام حسین علیه السلام را رد کرد، به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام تمایل یافت و در رکاب حضرتش به مقام شهادت دست یافت.(1) 

پی‌نوشت‌:

1- ابصار العین، مقصد 7، ص173.

منبع:

یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، استاد مرتضی آقا تهرانی .

«جندب» پسر «حُجر بن عدی کندی خولانی» است.(1) شیخ طوسی وی را از اصحاب امام حسین علیه‌السلام دانسته است.(2) «حُجر» پدر «جُندب» از یاران و اصحاب امام علی علیه السلام بود که معاویه او را به سبب حمایت بی دریغش از مولا علی علیه السلام کشت و در محلی به نام «مرج عذرا» در شام مدفون است.(3) جناب «جندب» خود از بزرگان شیعه بوده است.(4) به نقل از «ابن عساکر» او نیز امیر دو قبیله بزرگ «بین کنده» و «ازد» بوده است. (5)

جندب قبل از این که حرّ به سپاه امام حسین علیه السلام برخورد کند به سپاه حضرت ملحق شده بود و تا کربلا امام را همراهی کرد و سرانجام در روز عاشورا به شهادت رسید. (6)

پی‌نوشت‌ها:

1- منتهی الآمال، ج1، ص 654 .

2- رجال شیخ طوسی، ص 72.

3- منتهی الآمال، ج1، ص 654 .

4- ابصار العین، ص 174.

5- منتهی الآمال، ج1، ص 654 .

6- ابصار العین، ص 147/ تنفیح المقال، ج1، ص236.

منبع:

یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، استاد مرتضی آقا تهرانی .

«جبله» پسر «علی» است. او از شجاعان اهل کوفه بوده است. بیشتر وقایع نگاران نگاشته اند که جبله با حضرت مسلم در کوفه در بدو امر قیام کرد و ایشان را همراهی نمود. سپس به سوی امام حسین علیه السلام حرکت کرد.(1)

پی‌نوشت‌ها:

1- ابصار العین، ص 215.

2- الحدائق الوردیة، ج 1، ص 211.

3- مناقب آل ابی طالب، ج4، ص 113.

منبع:

یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، استاد مرتضی آقا تهرانی .

«بشر» پسر «عمرو» پسر احدوث و از مردم «حضرموت» و از قبیله کنده بوده است. او از نیکان و یاران حضرت امام علی علیه السلام است. دلاوری فرزندان او در نبردها زبانزد است. بُشر در ایامی که هنوز امام حسین علیه‌السلام با یاران یزید در حال گفت و گو بودند، به امام حسین علیه السلام پیوست. (1)

درسی که می‌توان گرفت: معرفت ویژه.....

عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، صاحب کتاب " خطب امیرالمؤمنین" و " الیوم و الیلة" ، مشهور به حضرت عبدالعظیم و شاه عبدالعظیم ، از سادات حسنی ، از بزرگان این خاندان ، مورد احترام امامان عصر خود و از راویان موثق است .

مؤلف " الذریعه " چنین می نویسد: وی عصر امام رضا و امام جواد علیهما السلام را درک نمود و ایمان خود را بر امام هادی
علیه اسلام عرضه کرد.

متأسفانه با همه جلالت قدر وی ، زندگانی و حتی تاریخ ولادت و رحلت او به درستی روشن نیست و در آنها اختلاف نظر است ،  ودربرخی کتابها تاریخ رحلت وی ، نیمه شوال سال 252 هجری ذکرشده است . (1)

آنچه مسلم است ، سید عبدالعظیم حسنی مورد احترام امامان زمان خود بوده  و عالمان انساب و تذکره نویسان، در طول زمان، او را به جلالت قدر ستوده اند. و روایات بسیاری به نقل ایشان در کتب علمای شیعه آمده است .

فرموده امام هادی علیه السلام درباره وی

ابوتراب رویانی از ابوحماد رازی نقل می کند که بر علی بن محمد علیهما السلام در" سِرِّمَن رَای" درآمدم، و او را از مسائل حلال و حرام پرسیدم ، مرا پاسخ گفت ؛  چون او را وداع گفتم فرمود:

" حماد ! اگر برای تومشکلی در دین پیش آمد، از عبدالعظیم بن عبدالله حسنی بپرس و سلام مرا به اوبرسان"(2)

سپس این امام بزرگواربرای او دعا کرد و دین او را درست خواند . صدوق به اسناد خود از وی می نویسد:

بر امام خویش علی بن محمد بن علی بن موسی.....