ولیدبن
مغیره مردی توانگر بود و در بین كفار قریش به دانایی و تجربه شهرت
داشت و اعراب عموماً برای حل مشكلات خود به وی مراجعه می‌كردند.
یكی از مشكلاتی كه - به زعم اعراب مشرك و صاحب قدرت - در مكه
رخ نموده بود، نفوذ و گسترش اسلام بود. روزی قریش و كفار از ولید
درباره حضرت محمد (ص) داوری خواستند. ولید از آنان مهلت خواست.
سپس از جای خود برخاست و به سوی حضرت رسول (ص) كه در (حجر
اسماعیل)نشسته بود رفت و گفت :پاره‌ای از اشعارت را برای من
بخوان. پیامبر (ص) فرمود: آنچه من می‌گویم و می‌خوانم شعر نیست
بلكه كلام خداست كه برای هدایت شما نازل شده است. سپس ولید
تقاضا كرد مقداری از آیات را تلاوت كند. پیامبر(ص) سیزده آیه از
آغاز سوره فصلت را خواند. هنگامی كه به این آیه رسید: «فان اعرضوا
فقل انذرتكم صاعقة مثل صاعقة عاد و ثمود. »«هرگاه روی برگردانند،
پس بگو شما را از صاعقه‌ای مانند صاعقه عاد و ثمود؛ بر حذر می‌دارم.»
ولید سخت به خود لرزید و موهایش بر بدنش راست شد. همچون بهت
زده‌ای راه خانه در پیش گرفت و چند روزی بیرون نیامد؛ تا بدان جا
كه قریش پنداشتند از دین نیاكان دست برداشته و راه «محمد(ص)» را
پیش گرفته است.
و نیز نوشته‌اند: روزی كه سوره غافر بر پیامبر
مكرم (ص) نازل شد، پیامبر با صدایی جذاب به منظور ابلاغ آیات
الهی آن را می‌خواند. از اتفاق، ولید نزدیك پیامبر (ص) نشسته بود
آیات را استماع كرد: «حم، تنزیل الكتاب من الله العزیز العلیم
غافر الذنب و قابل التوب...» «این كتاب از سوی خداوند قادر دانا فرو
فرستاده شده است، خدایی كه بخشاینده گناهان و پذیرنده توبه‌هاست
.خدایی كه كیفرش سنگین و نعمتش فراوان است .جز او خدایی
نیست.سرانجام هر چیزی به سوی اوست. درباره آیات الهی جز كافران
مجادله نمی‌كنند. [ ای پیامبر (ص) ] فعالیت و رفت و آمد آنان در
شهرها تو را نفریبد.»
این آیات ولید را سخت تحت تأثیر قرار داد.
وقتی افراد قبیله بنی مخزوم دور او را گرفتند و از وی خواستند كه
درباره قرآن محمد(ص) داوری كند، او قرآن را چنین ستود:«و ان له
لحلاوة و ان علیه لطلاوة و ان اعلاه المثمر و ان اسفله لمغدق و
انه یعلو و ما یعلی علیه.» «یعنی كلامی كه محمد آورده است،
شیرینی خاصی دارد و زیبایی ویژه‌ای، شاخسار آن پر میوه است و
ریشه‌های آن پربركت . سخنی است برجسته و هیچ سخنی از آن
برجسته‌تر نیست.»
ولید این جمله‌ها را گفت و راه خود را در پیش
گرفت .كفار قریش چنان پنداشتند كه تحت تأثیر آیات قرآنی قرار
گرفته و به آیین محمد گرویده است.
برخی از دانشمندان سخنان ولید را نخستین تقریظی می‌دانند كه بر زبان فردی رفته است.
در
یكی از متون نثر فارسی به نام مجمع النوادر معروف به چهار مقاله
نظامی عروضی داستان ولیدبن مغیره بدین صورت نقل شده است:
(...آورده‌اند كه یكی از اهل اسلام، پیش ولیدبن المغیره این آیت
همی خواند:«قیل یا ارض ابلعی مائك و یا سماء اقلعی و غیض الماء و
قضی الامر واستوت علی الجودی و گفته شد ای زمین! فرو بر. آب خود
را وای آسمان! باز گیر [ آب خویش را ] و كم كرده شد آب، و كار
گزارده شد و [ كشتی ] بر كوه جودی قرار گرفت» (سوره هود/46) فقال
الولید بن المغیره: و الله ان علیه لطلاوة و ان له لحلاوة و ان
اعلاه لمثمر و ان اسفله لمغدق و ما هو قول البشر. » چون دشمنان در
فصاحت قرآن و اعجاز او در میادین انصاف بدین مقام رسیدند، دوستان
بنگر تا خود به كجا برسند والسلام».
پيامبر اكرم (ص)
سایت "ایـــران کتــــاب" گشایش یافت
از اینكه به اين پایگاه تشریف آوردید بسیار متشكرم . امیدوارم كه مطالب وب بتواند شما را راضی گرداند.
RSS
نويسندگان :
