استان اصفهان > شهرستان آران وبيدگل

وصيت نامه

استان اصفهان > شهرستان آران وبيدگل

وصيت نامه

«وصيت نامة طلبة شهيد اصغر احمدي» به نام خدا و با ياد خدا و براي خدا وصيت‌نامه خود را آغاز مي‌كنم. «الذين آمنوا يقاتلون في سبيل الله و الذين كفروا يقاتلون في سبيل الطاغوت فقاتلوا اولياء الشيطان ان كيد الشيطان كان ضعيفا.» (نساء- 76 ) وظيفه ما صيانت از اسلام است، چه بكشيم و چه كشته شويم، پيروزيم. (امام خميني) خداوندا! من تو را سپاسگزارم كه پس از گذراندن 16 سال دوران جهل و ناداني و پس از گذراندن ايام غرق بودن در اميال دنيايي و شهواني مرا به‌ سوي نور و به ‌سوي سعادت- حوزه علمية قم- و اكنون به سوي جبهه‌ها، رهنمون كردي. پروردگارا! اگر چه در اين ايام زندگي‌ام معاصي زياد كرده‌ام، اما به اميد رحمت تو و بخشندگي تو به درگاهت روآورده‌ام و از تو طلب مغفرت مي‌كنم «يا ستار العيوب و يا غفار الذنوب اغفر ذنوبي كلها بحرمة محمد و آل محمد- صلي الله عليه و آله-» شما پدر و مادر عزيزم! از شما طلب مغفرت مي‌كنم كه در شهادت من صابر و استوار باشيد و با صبر خود درس بزرگي به صدام و يارانش بدهيد، و {سخن‌تان اين باشد كه:} يك فرزند كه قالب گفتن نيست، بلكه اگر ده‌ها فرزند هم داشتيم، همه را در راه خدا فدا مي‌كرديم. دوست دارم با شنيدن خبر شهادتم سر به سجده گذاشته و خدا را شكر كنيد؛ زيرا كه هدية شما را خداوند پذيرفته است. به اين شهادت افتخار كنيد، نه براي اين‌كه خانواده شهيد شده‌ايد، بلكه براي آن‌كه پيروي خود را نسبت به امام حسين- عليه السلام- عملا به اثبات رسانديد. مادرجان! اگر خبر شهادتم به تو رسيد و جنازه‌ام پيدا نشد، ناراحت نباش؛ زيرا كه ما فرزندان مكتب زهرا-سلام الله عليها- هستيم، 1400 سال از شهادت اين بانوي بزرگ اسلام مي‌گذرد و هنوز قبرش براي ما مخفي است. مادرجان! اگر جنازه‌ام را آوردند؛ ولي سر در بدن نداشتم ـ كه آرزوي ديرينه من بوده ـ ناراحت نباش، زيرا ما راهي مي‌رويم، كه حسين- عليه السلام- رفت، پس چه عالي است كه در نوع شهادتمان نيز بر آقاي خود اقتدا كنيم. مادرجان! اگر جنازه‌ام را آوردند، ولي قطعه قطعه بود ناراحت نباش؛ زيرا كه ما درس شجاعت و شهادت را از علي اكبر امام حسين – عليه السلام-آموخته و عالي است كه مثل او شهيد شوي. مادرجان، يك وقت چنين فكر نكني كه اگر فرزندم در اينجا مي‌ماند و زنده مي‌بود كه اين شرك است؛ زيرا كه مرگ و حيات دست خداوند است و هر جا كه خداوند بخواهد جان‌ها را مي‌گيرد؛ اما اين سعادت مي‌خواهد كه اين جان را در جبهه و در راه خدا از انسان بگيرد. از شما خواهرانم مي‌خواهم كه چون زينب- عليها السلام- باشيد، صابر و استوار و پيام‌رسان خون شهيدان، از او درس بگيريد، كه با وجود آن‌كه در كربلافرزندانش شهيد شده بودند، ولي [در همه جا] سخن از حسين- عليه السلام- و رهبر خود مي‌گفت، يعني شما هر كجا كه سخن مي‌گوييد سخن از اسلام و از شهيدان باشد، كه با خون خود اين جمهوري اسلامي را نگهداري كرده‌اند. و اما شما امت هميشه در صحنه، قبل از هر چيز از تمام كساني‌كه دوست و آشنا بوديم، مي‌خواهم كه اگر از من نسبت به آنها خداي ناكرده غيبتي سر زده يا شنيده‌ام و يا كوچك‌ترين سوء اخلاق از من ديده‌اند، مرا حلال كنند؛ زيرا يكي از صفات مؤمن بخشندگي اوست. اما شما امت در صحنه: سخن خود را با سخن علي- عليه السلام- آغاز مي‌كنم كه فرمودند: «اتقوا معاصي الله في الخلوات فان الشاهد هو الحاكم» يعني: بپرهيزيد از گناه كردن در خلوت‌گاه‌ها؛ زيرا كه روز قيامت حاكم و شاهد بر اعمال است. تقواي الهي را پيشه كنيد، تقواست كه انسان را به درجه عالي مي‌رساند. انسان را به جايي مي‌رساند كه خداوند بر وجود اين مخلوق در برابر فرشتگان مباهات مي‌كند. اي برادران و خواهران! آن عهد و پيماني را كه با امام امت با شعارهاي الله‌اكبر خميني رهبر و تا خون در رگ ماست، خميني رهبر ماست، بستيد وفادار باشيد، يكي از معصومين مي‌فرمايد: «لاايمان لمن لاعهد له» يعني ايمان ندارد كسي كه به عهد وفا نكند. خدا نكند روزي بيايد و فرياد «هل من ناصر ينصرني» حسين- عليه السلام- از گلوي امام عزيزمان درآيد و كسي لبيك گوي آن نباشد، كه آن روز ذلت و بد بختي است، عهدي كه با ولايت فقيه بستيد كه هميشه پيرو ولايت فقيه باشيد، آن عهد خود را نشكنيد كه روز قيامت جوابي در پيشگاه خداوند، شهدا و معلولين نخواهيد داشت. پيرو روحانيت در خط امام باشيد، كه جدايي از روحانيت جدايي از اسلام است، جدايي از روحانيت يعني پشت كردن به رسول الله-صلي الله عليه و آله- و پشت كردن به ائمه معصومين-عليه السلام-. عزيزان هميشه در صحنه باشيد و تبليغات سوء دشمنان اسلام در شما اثر نكند و مشكلات عامل خستگي شما نشود؛ زيرا كه امام صادق- عليه السلام- در اصول كافي جلد 3 مي‌فرمايد: «انما المومن بمنزلة كفة الميزان كلما زيد في ايمانه زيد في ابتلاء» يعني انسان مومن مانند كفه ترازوست هر چه بر ايمانش اضافه شود مشكلات و بلائش زياد مي‌شود، چون ايمان شما زياد شده مصائب شما زياد شده است. بهشت را جز با مشكلات و تحمل سختي‌ها نمي‌دهند. مگر جز با اطاعت فرمان الهي و در خط اسلام ماندن و سختي‌ها را تحمل كردن، مي‌توان در پيشگاه پيامبر اسلام رو سفيد بود؟ آن پيامبري كه در راه اسلام سه سال در تبعيدگاه شعب ابي‌طالب گرسنگي را تحمل مي‌كند و محاصره اقتصادي را هم و در زمان جنگ آنچنان يارانش در فشار قرار مي‌گيرند كه هر چند نفر فقط يك دانه خرما مصرف كنند. عزيزان! آيا با مشكلات ساختن و كمتر مصرف كردن بهتر است يا آن‌كه آمريكا و جنايتكاران بر گرده ما سوار باشند و كاري كنند كه انسان شرم دارد بگويد؟ يعني مستشاران مزدور آمريكايي از ما حق توحش بگيرند. اي مرگ بر آن زندگي كه آمريكا ما را برده خود كند و ما را حيوان حساب نمايد. شما اي كساني‌كه فريب گروهك‌ها را خورده‌ايد و در خط اسلام نيستيد و با روحانيت اصيل مخالفيد! برگرديد به دامن اسلام، كه اسلام آماده پذيرش توبه كاران است. قرآن مجيد مي‌فرمايد: «... ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين.» (بقره-222 ) لحظه‌اي با خود فكر كنيد زيرا كه «تفكر ساعة افضل من عباده سبعين سنه» با خود اين سؤوال‌ها را مطرح كنيد كه چرا و براي چه و براي چه كسي جان خود را و اسلام و ايمان خود را در خطر بيندازم، براي رجوي خائن يا براي بني صدر خائن يا براي جنايتكاران شرق و غرب. شما خواهران عزيز! سنگر و سلاح شما حجاب شماست از زينب- سلام الله عليها- درس بگيريد كه هرگاه مي‌خواست به كنار قبر پيامبر-صلي الله عليه و آله- برود شبانه در حالي‌كه علي-عليه السلام- و حسن و حسين -عليهم السلام- در دو طرف او حركت مي‌كردند، مي‌رفت و همين كه وارد حرم مي‌شد، علي- عليه السلام- چراغ را خاموش مي‌كرد. از فاطمه- سلام الله عليها- درس بگيريد كه در لحظات آخر عمرش ناراحت بود كه نامحرم بدن مبارك او را ببيند. شما اي برادران پاسدار و جهاد و بسيج! هوشيار باشيد، كه اگر افرادي منافق در بين شما رسوخ كرده‌اند، آنها را از خود طرد كنيد، كه بواسطه يك عده معدودي دامن شما لكه‌دار نشود. اما شما اي منافقين داخلي! دست از كارهاي ضد اسلامي و خَلقي خود برداريد، اگر شما دين نداريد لااقل اين كلام امام حسين -عليه السلام- را گوش دهيد كه فرمود:«ان لم يكن لكم دين... فكونوا احراراً في دنياكم»(لهوف سيد ابن طاووس- ص57) شما ايراني هستيد، لااقل براي حفظ كشور خود دست از كارتان برداريد. شما اي جنايتكاران، اي ارتش‌هاي آدمكش در منطقه يا ارتش‌هاي ابرقدرت‌ها كه سلاح بر دست داريد و در فكر آدمكشي هستيد! بدانيد كه ما از سلاح‌هاي شما هراسي نداريم؛ بلكه با فرياد هاي رسا به پيروي ا ز امام حسين- عليه السلام- ندا مي‌دهيم كه: «ان كان دين محمد لم يستقم الا بقتلي فيا سيوف خذيني». اگر دين خدا و اگر جمهوري اسلامي پا بر جا نمي‌ماند مگر به كشته شدن ما، پس اي توپ‌ها و تانك‌ها بغريد بر سر ما و اي دشمنان مسلسل‌هاي خود را به كار آريد، كه سينه‌هاي ما آماده آماج رگبار مسلسل‌هاي شماست. ما را از مرگ مي‌ترسانيد؟ ما با يقين به اين مسأله كه جبهه رفتن و دفاع از اسلام كردن به قيمت خون ما تمام مي‌شود، حركت مي‌كنيم از چه بترسيم. شما اي مردم! براي اين‌كه تيري در چشم دشمنان اسلام و قرآن باشيد، در راهپيمايي‌ها و مجالسي كه مربوط به جمهوري اسلامي هست، مخصوصاً نماز جمعه‌ها شركت كنيد و با شركت خود در نماز جمعه، خاري در چشم منافقين و اربابانشان باشيد. در پايان چند جمله ديگر با خانواده خود سخن مي‌گويم: مادرجان! از تو مي‌خواهم كه براي من گريه نكني كه باعث شادي دشمنان و ناراحتي دوستان مي‌شود. تو خود مي‌داني كه بايد براي ديگران سرمشق باشي، گريه براي چه براي اين‌كه من شهيد شده‌ام، مگر نه اين است كه امام حسين-عليه السلام- جوان هجده سالة خود را فداي اسلام كرد؟ مادر جان! اگرچه مي‌دانم كه شهادتم براي تو سخت است، زيرا كه پس از هفده سال و اندي، درد و رنج و زحمت اكنون زمان آن رسيده بود كه شايد بتوانم قطره‌اي از زحمات بي‌كران شما را جبران كنم. اما باز هم براي من گريه نكن، بلكه براي امام حسين-عليه السلام- گريه كن؛ زيرا كه امام حسن مجتبي-عليه السلام- فرموده:«لايوم كيومك يا حسين» اي حسين-عليه السلام- هيچ روزي مثل روز تو و هيچ شهادتي مثل شهادت تو نيست. ضمناً از پدر و مادرم مي‌خواهم كه در تمام مراسم مشهور- به ويژه مواقع بر مزارم- آمدن تجملات را به حداقل برسانند. «ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا وهب لنا من لدنك رحمة انك انت الوهاب». (آل عمران-8) «ربنا افرغ علينا صبراً و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين». ( بقره- 250) برافراشته باد پرچم خون‌رنگ لا اله الا الله و محمّد رسول الله-صلي الله عليه و آله- و علي ولي الله -عليه السلام- در سراسر جهان، نابود باد پرچم كفر و الحاد در سراسر دنيا. خدايا، خدايا! تا انقلاب مهدي، خميني را نگهدار از عمر ما بكاه و بر عمر او بيافزا «والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته» فرزند كوچك شما اصغر احمدي بتاريخ 21/4/1362

منبع: پايگاه اطلاع رساني جلوه ايثار