قال الامام موسی الکاظم علیه السلام:« اداء الامانة و الصدق یجلبان الرزق، والخیانة و الکذب یجلبان الفقر و النفاق. »

« امانتداری و راستگویی، سبب فزونی روزی و خیانت و دروغگویی، موجب فقر و دوروئی می شود. »

نام هفتمین مشعل فروزان هدایت ، « موسی»، لقب آن حضرت « کاظم» و کنیه ایشان « ابوالحسن » و « ابوابراهیم » است. شیعیان و دوستداران آن حضرت، ایشان را با لقب « باب الحوائج » نیز می شناسند.

این امام همام در 21 سالگی به مقام امامت رسید و مدت امامت آن بزرگوار 35 سال به طول انجامید . این ایام مقارن با سالهای آخر خلافت منصور عباسی و دوره خلافت هادی و 13 سال از دوران خلافت هارون بود که سخت ترین دوران عمر آن حضرت به شمار می رود.

در سجایای اخلاقی آن حضرت آورده اند....

قال الامام موسی الکاظم علیه السلام:« اداء الامانة و الصدق یجلبان الرزق، والخیانة و الکذب یجلبان الفقر و النفاق. »

« امانتداری و راستگویی، سبب فزونی روزی و خیانت و دروغگویی، موجب فقر و دوروئی می شود. »

نام هفتمین مشعل فروزان هدایت ، « موسی»، لقب آن حضرت « کاظم» و کنیه ایشان « ابوالحسن » و « ابوابراهیم » است. شیعیان و دوستداران آن حضرت، ایشان را با لقب « باب الحوائج » نیز می شناسند.

این امام همام در 21 سالگی به مقام امامت رسید و مدت امامت آن بزرگوار 35 سال به طول انجامید . این ایام مقارن با سالهای آخر خلافت منصور عباسی و دوره خلافت هادی و 13 سال از دوران خلافت هارون بود که سخت ترین دوران عمر آن حضرت به شمار می رود.

در سجایای اخلاقی آن حضرت آورده اند که افرادی از روی نادانی و عدم آگاهی به آن حضرت بی احترامی می کردند ولی ایشان با بردباری و شکیبایی با آنها روبرو می شد و حتی گاه با احسان،آنان را اصلاح می فرمود.

مسلمین ، امام را به سبب حلم وبردباری و فرونشاندن غیظ و خشمش در مقابل این گونه افراد، « کاظم » لقب داده اند. اما در مقابل ، امام در برابر سلاطین ستمگر، هیچگاه صبور نبوده و می فرمود: « حق را بگو اگر چه آن حق گویی موجب هلاکت تو شود.»

از جمله خصائص دیگر آن امام، زهد و عبادت وی بود. آن بزرگوار سالهای بسیاری از عمر گرانبهای خود را در زندان به سر برد و در تمام این مدت به عبادت خدا مشغول بود، به طوریکه بسیاری از زندان بانان او تحت تأثیر قرار گرفته و از نگهداری امام در آن شرایط سخت خودداری می کردند.

شیخ مفید درباره آن حضرت می گوید:

« ابو الحسن موسی علیه السلام عابد ترین ، سخی ترین و با شخصیت ترین اهل زمان خود بود. »1

شیخ طبرسی می نویسد:

« آن حضرت بیش از همه مردمان حافظ کتاب خدا بود و مردم مدینه او را زینت کوشندگان در عبادت خدا می نامیدند. »2

ابن ابی الحدید در وصف آن حضرت چنین می نویسد:

« فقاهت، دیانت، عبادت ، بردباری ، شکیبائی ، همه در آن حضرت جمع بود. »3

یحیی بن حسن بن جعفر، نسب شناس مشهور، درباره آن حضرت نوشته است:

« موسی بن جعفر علیهما السلام به علت عبادت و اجتهادش، عبد صالح خوانده می شد. »4

این جملات نمونه هایی است از سخنان مورخان و محدثان شیعه و سنی در وصف آن حضرت.

هارون الرشید نیز درباره ایشان به ربیع گفت: این مرد (امام) از راهبان بنی هاشم است. ربیع می گوید: به هارون گفتم: پس چرا او را زندانی کرده ای؟ هارون پاسخ داد: چاره ای جز این نیست.5

امام به روشنی می دید که خلفای ستمگر در پی تباه کردن و از بین بردن اصول اسلامی و انسانی اند، پس هیچگاه سکوت نکرد و سالها مورد اذیت و آزار ، تعقیب و درزجر بود و در مدتی که از 4 سال تا 14 سال نوشته اند،  در تبعید ، زندان و سیاهچال های بغداد، در غل و زنجیر ، تحت نظر به سر می برد. سرانجام امام کاظم علیه السلام در سال 183 ه. ق در سن 55 سالگی به دستور هارون مسموم و شهید گشت. مرقد مطهر آن امام بزرگوار در کاظمین، زیارتگاه عاشقان آن حضرت است .

1-      الارشاد، ص 277.

2-      اعلام الوری، ص 298.

3-      شرح نهج البلاغه، ج 15، ص 273.

4-      تهذیب التهذیب، ج 1، ص 399.

5-    عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 31.

منبع:Tebyan.net