پس از شهادت جانسوز امام عسكری علیه السلام در هشتم ربیع الاول سال 260 ه. ق و انجام مراسم تدفین آن بزرگوار توسط امام مهدی علیه السلام ، ایشان در سن پنج سالگی به جای پدر، مسئولیت امامت را بر عهده گرفتند و از همان زمان بود كه غیبت صغرای آن حضرت آغاز گشت و شیعه درعطش ظهور حضرتش سوخت وحسرت دیدار یار ، داغ عشق بر دلها زد .

 مهدیا!

جانها ، شورانگیز از یاد ِ دلربای توست . شقایق های شادی بشر، در شبستان شیدایی تو می كاود و شایسته ترین بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حیات......

پس از شهادت جانسوز امام عسكری علیه السلام در هشتم ربیع الاول سال 260 ه. ق و انجام مراسم تدفین آن بزرگوار توسط امام مهدی علیه السلام ، ایشان در سن پنج سالگی به جای پدر، مسئولیت امامت را بر عهده گرفتند و از همان زمان بود كه غیبت صغرای آن حضرت آغاز گشت و شیعه درعطش ظهور حضرتش سوخت وحسرت دیدار یار ، داغ عشق بر دلها زد .

 مهدیا!

جانها ، شورانگیز از یاد ِ دلربای توست . شقایق های شادی بشر، در شبستان شیدایی تو می كاود و شایسته ترین بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حیات خویش را در آویختن به شاخه ی طوبای محبت تو می دانند.

یارا!

دلها به یاد تو می تپد و روشنی نگاه منتظران به افق خورشید ظهور توست ...

ای برترین افق برای پرواز پرندگان آرزو ، ای تجلی آبی ترین آسمان امید ، ای منتهای برترین خیال هستی ، ای آرمان همه ی چشم انتظاران ، دنیا نیازمند ظهور توست ، و قلب انسانها به شوق زیارت روی دلربای تو می تپد.

ای قلب عالم امكان ، بیا و گـَرد گامهایت را توتیای چشمانمان قرار ده .

 بیا كه نوای دل انگیز توحیدت رابا گوش جان شنواییم .

مولا جان بیا ! ...