قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم:«ستدفن بضعة منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏كارى او را زیارت نكند جز این كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«ان لكل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام ‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم.»(2) هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یكى از اعمالى كه نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است، زیارت آرامگاه آنان است.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدك‏ و نبیك یوسف حین وقع الى ولایة مصر.»(3) بار خدایا تو مى‏دانى كه من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پیامبرت یوسف‏ را به هنگام پذیرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثة ‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الكتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.»(4) كسى كه با دورى راه مزار مرا را زیارت كند، روز قیامت در سه جا [براى کمک نمودن] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى كه نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراكنده شود......

 

قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم:«ستدفن بضعة منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏كارى او را زیارت نكند جز این كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«ان لكل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام ‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم.»(2) هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یكى از اعمالى كه نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است، زیارت آرامگاه آنان است.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدك‏ و نبیك یوسف حین وقع الى ولایة مصر.»(3) بار خدایا تو مى‏دانى كه من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پیامبرت یوسف‏ را به هنگام پذیرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثة ‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الكتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.»(4) كسى كه با دورى راه مزار مرا را زیارت كند، روز قیامت در سه جا [براى کمک نمودن] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى كه نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراكنده شود، کنارصراط وهنگام‏ سنجش اعمال.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فانا و آبائى شفعائه یوم القیامة و من كنا شفعائه نجى.»(5) هر كه مرا زیارت كند در حالى كه حق و طاعت مرا كه خدا بر او واجب كرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت ‏شفیع او هستیم وهر كه ما شفیع وى باشیم نجات یابد.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفرالله ‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»(6) من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هركه با شناخت‏ زیارتم كند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«... و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائكة لا یزال ‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.»(7) این بارگاه بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائكه فرود مى‏آیند و گروهى ‏بالا مى‏روند تا وقتى كه در صور دمیده شود.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«و قد اكرهت و اضطررت كما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذ قبل كل واحد منهما الولایة من طاغیة زمانه، اللهم لاعهد الاعهدك ولا ولایة الا من قبلك فوفقنى لاقامة دینك و احیاء سنة ‏نبیك... .»(8) من [به این كار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان كه یوسف ودانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یك از آن دو، ولایت را از خودكامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان ‏تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت وزنده كردن سنت پیامبرت توفیق رسان.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلكة فان كان الامرعلى هذا... اقبل ذلك على انى لا اولى احدا ولا اعزل احدا ولا انقض رسما ولا سنة.»(9)

خداوند مرا بازداشته از این كه خویش را با دست‏ خود به نابودى‏ افكنم، پس اگر قرار چنین است آن را مى‏پذیرم به شرط آن كه نه ‏كسى را به كار گمارم و نه كسى را از كار كنار گذارم و نه رسم ‏و سنتى را نقض كنم.

پى‏نوشت‏ها:

1) عیون اخبارالرضا، ج‏2، ص‏257.

 2) بحارالانوار، ج‏100، ص‏116.

 3) بحارالانوار، ج‏49، ص‏130.

 4)  وسائل الشیعه، ج‏10، ص‏433.

 5) همان، ج‏5، ص‏436.

 6) همان، ج‏10، ص‏438.

 7) بحارالانوار، ج‏102، ص‏44.

8) عیون اخبار الرضا، ج‏1، ص‏19.

9) علل الشرایع، ج‏1، ص‏226.

منبع:Tebyan.net