امام علی  (ع ) :

آیا نمی بینید که خدای سبحان مردمان را از زمان آدم - صلوات الله علیه - تا پایان جهان  با سنگهایی که نه سودی  می رسانند نه زیانی و نه می بینند و نه می شنوند آزمایش کرد، و آن سنگها  را خانه با  حرمت خود ساخت و آن را جایگاه گرد آمدن مردم قرارداد سپس آن را در سنگلاخترین مکانها و  بی گیاهترین  نقاط زمین و تنگترین دره ها جای داد، در میان کوههای خشن و ریگهای داغ  و چشمه های  کم آب و آبادیهای دور از هم که نه شتری در آنجا فربه می شود، نه اسبی ، نه گاوی و نه گوسفندی اگر خدای سبحان می خواست خانه باحرمت خود ومشعرهای  ارجمند خویش را در میان باغها و جویبارها و سرزمینهای هموار و پر درخت و پر میوه که خانه هایش به هم پیوسته  و روستاهایش نزدیک به هم است ، در میان گندمزارها و باغهای خرم و زمینهای  پر گیاه و دشتهای  پرآب و در وسطباغستانهای خرم و بهجت زا و جاده های آباد  قرار می داد هر آینه به همان نسبت که آزمایش و امتحان ساده تر بود پاداش و جزا کم بود