ال.اس.دي نخستين دارويي است كه در گروه توهم زاها قرار گرفت. اولين بار در سال 1938 توسط شيمي‌ دان سوئيسي بنام دكتر‌هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال 1943 زماني كه بصورت اتفاقي توسط دكتر‌ هافمن مصرف شد مشخص گرديد.

اين ماده در دهه 1960 شهرت خاصي پيدا نمود و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم كاسته شد ليكن در دهه 1990 مجدداً در ميان دبيرستانيها و دانشجويان شهرت پيدا كرد واين ماده بعنوان ابزار

استفاه پزشكي

درحال حاضر اين دارو هيچگونه استفاده پزشكي ندارد. گرچه در دهه 1950 اين دارو ( بنام Delgsid)توسط برخي روانپزشكان براي درمان احساسات سركوب شده مورد استفاده قرار مي‌گرفت. سازمان سيا (CIA) نيز آزمايشات خود را بر روي انسان بصورت مخفيانه جهت بازپرسي ا زمتهمان انجام داد. در سال 1966 استفاده از اين ماده در آمريكا بدليل پيامدهاي بهداشتي و درماني آن ممنوع اعلام شد.

وابستگي رواني : ندارد

وابستگي جسمي‌: ندارد

شکلهای مختلف LSD

مقاومت داروئي
اين نكته‌حائز اهميت است كه به مرور زمان و با استفاده مكرر از اين ماده ايجاد مقاومت داروئي مي‌كند و لذا براي ايجاد احساس اوليه از دوزه‌هاي بالاتري مي‌بايست استفاده شود.


مدت اثر

‌تاثيرات رواني 60-30 دقيقه پس از مصرف ماده شروع مي‌شود و حدوداً 12 ساعت باقي مي‌ماند. اوج اين تاثيرات حدوداً 5 ساعت پس از مصرف ال اسي دي مي‌باشد. تاثيرات رواني اين ماده وابسته به وضعيت جسمي‌فرد مصرف كننده ونيز محيط فيزيكي كه فرد در آن قرار دارد مي‌باشد.



روشهاي سوء استعمال

اين ماده غالباً درفرم قرص و يا كاغذ خشك كن يافت مي‌شود كه غالباً همراه الكل و يا آب بلعيده مي‌شود.



اثرات

LSD اثرات آگونيستي و آنتاگونيستي در سطح گيرنده‌هاي سروتونيني از خود نشان مي‌دهد همچنين فرضيه ديگري براين باور است كه LSD موجب افزايش فعاليت درغشاء مغزي و قسمت جلوي مغزي (limbic Forebrain) مي‌شود.


مصرف بيش از اندازه (Overdose)

موجب ميدرياز, افزايش فشار خون خفيف، تپش قلب (تاكي كاردي) و ندرتاً افزايش دماي بدن ( هيپرترمي‌)و از نظر رفتاري استعمال كننده ممكن است درونگرا ويا مضطرب شود. تاثيرات نامطلوب غالباً در افراد تازه كار يا افراديكه اشتباهاً LSD مصرف نموده اند حادث مي‌شود.

  هروئين كه نام شيميايي آن "دي استيل ـ مورفين" است و در سال 1900 به عنوان وسيله‌اي براي درمان مؤثر اعتياد به مورفين ارائه شد. اما افسوس كه اين اميد واهي خيلي زود به يأس مبدل گشت. زيرا متوجه شدند، گرچه هروئين خواب‌آوري كمتري دارد، اما قدرت مسموم كنندگي آن پنج برابر مورفين است.

هروئين با عمل تقطير از مرفين استخراج مي‌شود. هروئين پودر كريستالي سفيد رنگي است كه در سال 1874 توسط دانشمند انگليسي در بيمارستان سنت مري كشف شد. دانشمند قوي اين ماده را تترااستيل مرفين خواند تا اينكه در حدود سال 1890 دانشمند آلماني بنام درسر و چند دانشمند ديگر مطالعات بيشتري روي آن انجام دادند و دريافتند كه اين مشتق دي استيله است و آن را براي معالجه اشخاص مبتلا به سل و ساير بيماريهاي جهاز تنفسي و همچنين براي ترك اعتياد به مرفين پيشنهاد و عمل كردند.

كارخانه باير آلمان دست به تهيه تجارتي آن زد و به آن نام هروئين داد شايد باير كلمه هروئين را از كلمه كه در زبان آلماني به معني‌ عامل بسيار قوي و بسيار موثر كه مقدار كم آن اثر زياد دارد، اقتباس كرده است. از طرفي شايد چون مصرف هروئين مي‌تواند اثر اعتياد مرفين را از بين ببرد (چون يك مخدر قوي‌تر مي‌تواند اثرارت فيزيولوژيكي داروي مخدر قبلي را از بين ببرد و خود جانشين آن بشود)در ضمن چون پس از مصرف هروئين البته فقط در شروع و اوايل مصرف آن اعمال رواني و جسماني به شدت تقويت مي‌شود و شخص مي‌تواند كار چند روزه را در يك روز تمام كند به اين ماده نام هروئين مشتق از كلمه به معني قهرمان دادند.

هروئين اعتياد شديد فيزيكي را در كمتر از 21 روز در 97 درصد اشخاصي كه آن را مورد مصرف قرار داده بودند، به وجود آورد. هروئين ماده مخدري قوي است، كه آخرين پله نردبان اعتياد را در مصرف مواد مخدر به خود اختصاص داده است و شخص را به سفري مي برد كه كمتر كسي از آن به سلامت بازگشته است!

فردي كه پس از سير در مصرف انواع مواد مخدر به هروئين روي مي‌آورد. ابتدا آن را استنشاق مي‌كند، اما كمي بعد جهت تأثير فوري و افزايش دادن اثر آن، به سرنگ روي مي‌آورد و در رگ تزريق مي‌كند.

هروئين تزريق شده احساس لذت عمومي و سريع و شديد را توليد مي‌كند. متخصصان اين حالت را شبيه اوج در جماع توصيف نموده ولي در اصطلاح، معتادان آنرا فلش (Flash) يعني چيزي شديد و آني همانند نور فلش دوربين عكاسي مي‌نامند.

فلش عكس‌العملي است ناگهاني، زنده و عميق كه ارگانيسم نسبت به ورود ماده نشان مي‌دهد. اين حالت كه حداكثر در حدود 10 ثانيه طول مي‌كشد براي معتاد هميشه عالي است. هروئين كه قدرت خواب‌آوري كمتري دارد، توليد برانگيختگي‌هاي شديد و خشني مي‌كند، ليكن سهولت تفكر و تصور ترياك را توليد نمي‌نمايد،شايد به همين علت است که مصرف اين ماده بيشتر در بين مردها متداول است. بررسي‌هاي آماري نشان مي‌دهد كه در برابر هر 5 مرد معتاد فقط يك زن معتاد وجود دارد