شخصیت اصلی این فیلم یک «الاغ» به نام نعلبکی است که وقایع و رویدادهای داستان از زبان او طرح میشود.

روزنامه جوان، سال گذشته در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر، فیلمهایی که امکان حضور در جشنواره را پیدا نکرده بودند، تلاش کردند نظر مسئولان را برای کسب یک نوبت نمایش در جشنواره جلب کنند.
مسئولان سینمایی با نمایش اغلب این فیلمها موافقت کردند و فقط فیلم «پ» ساخته «ب-ب» بود که امکانی برای نمایش- حتی برای خبرنگاران - پیدا نکرد.
این کارگردان جوان سینما که علاقه فراوانی به سوژههای پُرحاشیه دارد، چند سال قبل هم سریال «س ش» را برای تلویزیون ساخت که به دلیل رویکرد جنجالی به چند مسئله اجتماعی، در زمان پخش با جرح و تعدیلهای فراوانی مواجه شد.
«ب ب» این روزها در حال ساخت فیلم جدید خود است؛ فیلمی که تاکنون در خصوص آن اطلاعات ضد و نقیض فراوانی منتشر شده و برای کاستن حساسیت رسانهها عنوان شده است «فضای فیلم فانتزی است و داستان آن درباره مردی است که کارمند سیرک بوده و حالا میخواهد دخترش را شوهر دهد» اما اطلاعات موثق دریافتی حاکی است قصه این فیلم پُرحاشیه چیز دیگری است و در روایت قصه آن هنجارشکنیهای زیادی اتفاق افتاده است.
شخصیت اصلی این فیلم یک «الاغ» به نام نعلبکی است که وقایع و رویدادهای داستان از زبان او طرح میشود. این الاغ متعلق به خانوادهای چهار نفره است که در مقطعی از فیلم تصمیم میگیرند به همراه این الاغ برای شرکت در مراسم ختم یکی از بستگان خود به روستای «کله» بروند؛ این روستا در فیلم، کارکردی نمادین دارد.
فرد متوفی، زنی جوان به نام «مرمر» دارد که نقش او توسط «نیوشا ضیغمی» ایفا میشود؛ او از شوهرش صاحب شش بچه شده و حالا پیش از پدید آمدن بچه هفتم! طی سانحهای فوت میکند؛ اعتقاد و رسم اهالی روستا این است «زن شوهر مرده نباید روی زمین بمونه» ! و...
توریستهایی که به دنبال مواد مخدرند!
نکته جالب توجه دیگر این فیلم، وجود قلعهای تاریخی در این روستاست که از سوی فردی به نام «اسد» با بازی محسن طنابنده مدیریت میشود؛ قلعه، جایی است که به گفته اهالی روستای کلَه، «فرار مغزها» از آن آغاز شده و زیر آن منابع اورانیوم وجود دارد! اسد مردی متأهل است ولی پنهان از چشم همسرش با زنی جوان به نام «الی» با بازی مریم بلوکات ارتباط دارد.
اسد همچنین برای توریستهایی که به کله میآیند، همهجور وسیله راحتی - از مشروبات الکلی گرفته تا موادمخدر- فراهم میکند؛ به مرور مشخص میشود هدف توریستها از بازدید از این قلعه، دیدن آثار تاریخی نیست بلکه همه آنها به دنبال یافتن و خوردن موزهایی هستند که به اندازه خربزه است و با مصرف آن قدرتهای آنها افزایش مییابد و سبب میشود مردی 70 ساله! علاقهمند به معاشرت با زنان شود!
شوخیهای زننده
«شوخی با هشت سال دفاع مقدس»، «شوخی با صاحب فرزند شدن»، « نمایش صحنههای سخیف همچون خروج صدای ناهنجار از بدن» از دیگر ویژگیهای این فیلم است. در فیلم اشاره میشود که اسد برخلاف مرد متوفی طرفدار بچه بیشتر بوده، او طرفدار زن بیشتر است و دوست دارد با الی ـ زنی که با او ارتباط دارد ـ در طبیعت دل بدهد و قلوه بگیرد! همچنین در بخشی از فیلم، یکی از شخصیتها به الاغ راوی داستان مشروب میخوراند و الاغ مست...
این فیلم دامنه توهینهای خود را به «خلیج فارس» نیز تعمیم داده است. در فیلم، زنی مردنما حضور دارد که روی بدن خود نقشه «خلیج فارس» را خالکوبی کرده اما در این نقشه، کشور «ایران» دیده نمیشود!علت هم این است که موقع خالکوبی، او با فردی که این کار را انجام میداده دعوایش شده و به همین دلیل نقشه ایران کامل نشده است.
همچنین در این فیلم، زنی به نام «حشمت» حضور دارد که تا دوران بلوغ، کسی از جنسیت واقعی او با خبر نبوده است؛ حشمت یک دزد خردهپا است که روزی به یک محموله شکر حمله میکند؛ این محموله به یکی از گروههای سیاسی تعلق دارد که برای پول تبلیغات انتخاباتی شکر «قاچاق» میکنند! او دستگیر میشود و به زندان میافتد و در حمام زندان...
پخش تصاویر فیلم اروتیکA Clockwork Orange (پرتقال کوکی) از سینمای روستا نیز اوج وقاحت سازندگان این فیلم است. جالب اینکه فردی که این فیلم را نمایش میدهد، در پاسخ به اعتراض دیگران میگوید:« این یه فیلم هنریه. دنبال لایههای زیرین اون باشین!»
سکوت معاونت سینمایی
بد نیست بدانید «م. ک» تهیهکننده این فیلم، جوانی 28 ساله است که سابقه ساخت فیلمی را در کارنامه کاری خود دارد که حتی کارگردان فیلم نیز از ساخت آن اعلام برائت نموده است! شرط اول، ساخته دیگر وی است اما مشخص نیست این تهیهکننده بودجه یک میلیارد و 200 میلیون تومانی ساخت این فیلم را از کجا تأمین کرده است؟
نکته جالب توجه اینکه معاونت سینمایی برخلاف روال کاری خود که همیشه خبر دریافت پروانه ساخت فیلمها را اعلام میکند، تاکنون در هیچ یک از خبرهای خود به صدور پروانه ساخت برای این فیلم اشاره نکرده و طبق شنیدهها، این فیلم با چراغ سبز یکی از مسئولان سینمایی در حال ساخت است که هر روز با سازنده فیلم برای ورزش به یکی از ورزشگاههای تهران میروند.
نکته تأسفآور، بیاطلاعی مسئولان سینمایی در مقابل محتوای توهینآمیز این فیلم است؛ فیلمی که در صورت ساخت میتواند همچون چند فیلم جنجالی اخیر سینمای ایران، باز هم فضای کلی سینمای ایران را دچار حاشیه سازد و مشکلات فراوانی ایجاد نماید.
شاید اگر در زمان تولید فیلمهایی همچون «یک خانواده محترم»، «زندگی خصوصی»، «گشت ارشاد»، «پذیرایی ساده» و... رسانهها از محتوای این آثار مطلع میشدند، با واکنش بهموقع مانع از ساخت آنها با محتوایی توهینآمیز میشدند و از ماجراجویی عدهای در سینما که در نهایت به ضرر کلیت سینمای ایران تمام شد، جلوگیری میکردند اما چنین آثاری در «سکوت خبری» تولید شدند تا در نهایت، سینمای ایران را در مقابل «عمل انجام شده» قرار دهند.
امیدواریم مسئولان سینمایی با واکنش به موقع خود مانع از تولید این محتوای توهینآمیز شوند. ضمناً فیلمنامه این فیلم در دفتر روزنامه «جوان» جهت مطالعه مسئولان محفوظ است.