اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ سيد بن طاوس در اقبال از ابن ابى عمير از مرازم نقل كرده كه حضرت صادق عليه السلام در هر شب از دهه آخر مى ‏خواند:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ‏

اى خدا تو كه در كتاب آسمانى خود فرمودى ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت مردم و حجت و برهان و فرق ميان حق و باطل نازل گرديد

فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

 پس احترام اين ماه را بواسطه نزول قرآن به عظمتت ياد كردى و شب قدر را به آن مخصوص فرمودى و مقام آن شب را بهتر از هزار ماه قرار دادى

اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ‏

 اى خدا اينك روزهاى ماه رمضان منقضى مى‏ شود و شبهاى آن در مى ‏گذرد

وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ‏

 و حال مرا چگونه در اين ماه گذشت تو بهتر از من مى‏ دانى و به شمار اعمالم از همه خلق آگاه ترى

فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ‏

 پس من از تو درخواست مى‏ كنم به آنچه ملائكه مقرب و پيمبران مرسل و بندگان شايسته تو از تو درخواست كردند

أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ‏

 كه بر محمد و آل محمد رحمت فرستى و مرا هم گردن از زنجير آتش دوزخ برهان و به بهشت رحمتت به كرم داخل گردان

وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي‏

 و بر من به عفو و كرمت تفضل فرما و تقرب و توسلم را به درگاهت بپذير و دعايم را مستجاب كن

وَ تَمُنَّ عَلَيَّ (إِلَيَّ) بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ

 و در آن روز سخت بر خوف‏ و هراس قيامت مرا از هول وحشت كه در آن روز سخت بر بدكاران مهيا ساخته‏اى منت گذار و ايمن گردان

إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلاَلِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ‏

 و من به ذات بزرگوارت و به جلال عظمتت پناه مى‏ برم كه روز و شبهاى ماه مبارك بگذرد

وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي‏

 و هنوز بر من از عصيانت جرم و گناهى باقى باشد كه مرا به آن گناه مؤاخذه كنى يا خطايى كرده باشم كه نبخشى و خواهى كه از من انتقام آن كشى

سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِذْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏

 اى سيد و مولاى من اى آقاى من از تو اى خدايى كه جز تو در عالم هستى خدايى نيست

إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي‏

 مسئلت مى‏ كنم به حق اينكه يگانه و بى‏ شريكى كه اگر در اين ماه از من راضى شده‏ اى بر رضا و خوشنوديت بيفزا و اگر تا حال از من راضى نشده‏ اى پس همين ساعت از من راضى شو

يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ

 اى مهربانترين مهربانان عالم اى خدا اى ذات يكتا اى غنى بالذات

يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ

 اى آنكه نه فرزند كسى و نه كس فرزند تو و نه مثل و مانند توست.

و بسيار بگو

يَا مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ‏

 اى خدايى كه آهن را به دست داود عليه السلام نرم كردى اى آنكه درد و رنجهاى عظيم را از ايوب عليه السلام برطرف كردى

أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ‏

 اى نشاط بخش دل اندوهناك يعقوب عليه السلام اى شاد كن خاطر غمگين يوسف عليه السلام

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ‏

 بر محمد و آلش جميعا رحمت فرست بدان رحمت كه شايسته اعطاى توست

وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ‏

 و با من آن كن كه تو را شايسته است نه آنچه مرا سزاوار است.