نهج البلاغه گمشده بشريت معاصر
ما منتظريم كه كتاب نهج البلاغه كه بعد از قرآن بزرگترين دستور زندگي مادي و معنوي و بالاترين كتاب رهايي بخش بشر است و دستورات معنوي و حكومتي آن بالاترين راه نجات است، از امام معصوم ماست.
(امام خميني «ره»)
نهج البلاغه مرهمي است بر دردهاي جانكاه بشريت.
نهج البلاغه داروي مؤثري است بر تلطيف روح انسانها و مبارزه با خشونتها.
نهج البلاغه اثري است به درخشندگي آفتاب، به لطافت گل، به قاطعيت صاعقه، به غرش طوفان و برق، به تحرك امواج، به بلندي ستارگان دوردست بر اوج آسمانها.
نهج البلاغه در حقيقت فرزند قرآن است.
اين مجموعه زيبا و نفيس كه روزگار از كهنه كردن آن ناتوان است و گذشت زمان و ظهور افكار و انديشه اي نوتر و روشن تر بر ارزش آن افزوده، منتخبي است از خطابه ها و دعاها، وصايا، نامه ها و جمله هاي كوتاه مولاي متقيان علي (ع) كه بوسيله سيد شريف رضي در حدود هزار سال پيش گردآوري شده است.
او از نظر خودش آنهايي كه از جنبه بلاغت برجستگي خاصي را داشته اند انتخاب كرده، از اينرو اين منتخب را نهج البلاغه نام نهاد. كلمات اميرالمؤمنين (ع) از قديم ترين ايام با دو امتياز همراه بوده است. 1- فصاحت و بلاغت 2- همه جانبه بودن (چندي بعدي بودن) توأم شدن ايندو با هم سخن علي (ع) را در حد اعجاز قرار داد و به همين جهت سخن علي (ع) در حد واسط كلام مخلوق و كلام خالق قرار گرفته
((فوق كلام المخلوق و دون كلام الخالق))
[[نهج البلاغه]]
به اقرار اغلب دانشمندان و نويسندگان و ادباي حتي معاصر غير شيعي عرب، زيباترين متن عرب است.
سخناني كه از نظر ادبي در اوج زيبايي و از نظر فكر در عمق بسيار و از نظر اخلاق سرمشق و نمونه است،
در آن عباراتي هست كه هر خواننده اي اقرار مي كند كه در بشريت نظاير اين عبارات وجود ندارد.
چرا نهج البلاغه چنين كششي دارد؟
1- نهج البلاغه ، همه جا سخن از همدردي با طبقات محروم و ستمديده انسانها است. سخن از مبارزه با بي عدالتي و ظلم و طاغوتهاست.
2- نهج البلاغه همه جا در مسير آزادي انسانها گام بر مي دارد. آزادي از زنجير اسارت هوا و هوسهاي سركش، از زنجير اسارت ستمگران خودكامه، طبقات مرفه پرتوقع، جهل و بي خبري، كه انسان را به لذت و بدبختي مي كشاند، و هشدار مي دهد كه هر جا نعمتهاي فراواني روي هم انباشته است حقوق از دست رفته اي در كنار آن به چشم مي خورد.
3- جذبه هاي عرفاني نهج البلاغه چنان است كه ارواح تشته را با زلال خود آنچنان سيراب و مست مي كند كه نشئه شراب طهورش را به لرزه مي اندازد ، لرزه اي دردناك و در عين حال لذت بخش.
4- در هر ميداني گام مي نهد چنان سخن را ادا مي كند و دقايق را مو به مو شرح مي دهد كه گويي گوينده متخصص همين موضوع بوده است . ليكن از امتيازات سخنان امام علي (ع) اين است كه محدود به زمينه خاصي نيست در شرح اسماء و صفات الهي به چهره يك فيلسوف مجسم مي شود كه فقط از توحيد سخن گفته، در خطبه جهاد، فرمانده و افسر شجاع و دلاوري را مي بينيم كه دقيقترين تاكتيكها را تشريح مي كند. در مسند حكومت و رهبري راه وصول به يك آرامش اجتماعي و سياسي و نظامي را با پخته ترين عبارات بيان مي كند و در مسند درس و اخلاق عباراتي محكم، عميق و نافذ براي سالكان مي گويد كه مرد وارسته اي چون ((همام)) پس از شنيدن آن صيحه اي مي زند و نقش زمين مي شود.
چرا از نهج البلاغه دوريم؟
ما كه چنين گنجي در خانه داريم چرا تهي دستيم؟ ما كه چنين چشمه زلال و گوارا و جوشنده اي در دسترس داريم چرا تشنه ايم؟ ما كه داراي اين ميراث بزرگ اسلامي هستيم چرا دست بسوي ديگران دراز مي كنيم؟ و پاسخي جز اين ندارد كه،
نهج البلاغه را نشناخته ايم و بر ارزش واقعي اين مجموعه بزرگ واقف نگشته ايم.
و عجيب اين كه نهج البلاغه در ديار خويش در ميان شيعيان علي (ع)، حتي در حوزه هاي علميه شيعه غريب و تنهاست. همچنانكه خود علي (ع) غريب و تنهاست. بديهي است اگر محتويات كتابي و يا انديشه ها و احساسات و عواطف شخصي با دنياي روحي مردمي سازگار نباشد، اين كتاب يا آن شخص در عمل تنهاست و بيگانه مي ماند و هر چند نامشان با هزاران تجليل و تعظيم برده شود
ادامه مطلب
شخصيت علمي، فرهنگي علي عليه السلام
شخصيت علمي، فرهنگي علي عليه السلام
((سلوني قبل أن تفقدوني))
صداي درخواست علي (ع) كه با تضرع، از مردمش مي خواست تا ازعلم و معرفتش سرمست شوند، در ميان همهمه حاضران گم شد! پنهان شد! و پس از آن با سؤال بي ربط و بي محتواي شخص كوته فكري از دست رفت! تمام شد! فقط اثري از آن در كتب تاريخي بجاي ماند، تا در سالهايي دور و در روزگاري ديگر، دانشمند سني مذهبي چون ((ابن ابي الحديد)) بگويد:
((اين ادعايي است كه در طول تاريخ فقط شخصيتي مثل علي (ع) كرده است و مي تواند بكند))
همانا اين سيد انسانهاي متكامل و رشد يافته است كه ضمن رعايت اصل اعتدال و پرهيز از هر گونه افراط و تفريط درگرايش به يكي از اين جنبه ها، همه ابعاد وجودي خويش را در حد اعلاي خود پرورش مي دهد. به گواهي تاريخ، علي (ع) در رشته هاي گوناگون از علوم عقلي و نقلي، طبيعي و ماوراء الطبيعه، رياضيات و اخلاقيات و اقسام فنون و حرفه هاي ديگر تخصص داشته اند، كه برخي از آنها را بر مي شماريم:
- ساخت اولين مدرسه اسلامي در ((صفه)) و تدريس در آن مدرسه
- انجام معالجات پزشكي (جذام- ضدعفوني- امراض داخلي)
- تدوين قرآن كريم
- ابداع علم صرف و نحو عربي و علم تجويد و تعليم اين علوم
- ستاره شناسي و جهت يابي در شب: (اولين بار در راه ″جلولا و نهاوند″ براي لشكر، مورد بهره برداري قرار گرفت.)
- تدريس زبان خارجي: (زبان پارسي ساساني- زبان سرياني- خط پهلوي)
- دعوت عي (ع) به دانشگاه جندي شاپور خوزستان جهت تدريس ادبيات، طب و علوم ديگر كه به علت وقوع جنگ صورت نگرفت.
- تعليم مديريت: (هركس را كه براي اداره قسمتي از كارهاي حكومتي و دولتي مي فرستادند، پيش از آن مي بايست كلاس مديريت را مي گذراند. اين مدرسه در مدينه قرار داشت.)
- تسلط و تكلم به لهجه ها و زبان ملتهاي جهان، حتي گويشهاي محلي كه البته غير از عربي، تلكم به زبانهاي فارسي، تركي، عبري، لاتين و هندي در تاريخ زندگي ايشان درج گرديده است.
- ترجمه كتب علمي (اميرالمؤمنين ((قراباذين)) اثر دانشمندان دانشگاه جندي شاپور را از پارسي به عربي برگرداند، و راه را براي ديگران گشود.)
- تدريس علوم اسلامي ازجمله: عرفان، فقه، علوم قرآني، فلسفه و ... در سنين جواني
- تسلط كامل بر تورات و انجيل (علاوه بر قرآن)
- شناخت تاريخ گذشتگان و تاريخ ملل ديگر (ازجمله ايران و تاريخ آن)
- برگزاري كلاس تعليم قضاوت و استوار ساختن اصول محاكمات حقوقي و جزايي
- فلز شناسي
جدا از تخصصهايي كه در رشته هاي پيشين ذكر شد، اميرالمؤمنين را مي توان يكي از بزرگترين نويسنده ها و خطباي تاريخ ادبيات عرب نام برد. به شهادت تمام ادبا و عقلاي تاريخ، نهج البلاغه اثري است از قرآن- كلام الهي- فروتر و از كلام بشر، فراتر!
به غير از قرآن منسوب به مولاي متقيان، ايشان اولين نويسنده در تاريخ اسلام هستند و پس از ايشان است كه سلمان فارسي ، ابوذر غفاري، اصبغ بن نباته و عبدا... ابن ابي رافع نيز به تأليف كتب اسلامي پرداختند. حضرت علي (ع) دوازده كتاب تأليف نمود كه موضوع آنها: علوم قرآني، پيشگويي حوادث عالم، احاديث پيامبر اسلام (ص) ، واجبات دين، ابواب فقه، علوم سياسي اجتماعي، مباحث مديريتي، وصيت نامه به محمد حنفيه و ديوان شعر است. بيشتر آنها هم اكنون از جمله ميراث امامت محسوب شده و نزد حضرت صاحب الزمان (عج) موجود است. البته بايد توجه داشت همه علومي كه پيش از اين ذكرشد، مواردي بودند كه زمينه و شرايط اجتماعي آن روز اجازه بروز اين علوم را به مولاي متقيان داد، چه بسا اگر ذهن و معرفت مردم و ظرف علمي جامعه، ظرفيت و يا زمينه بروز بيش از اين را داشت مواردي بيش از آنچه ذكر شد از سيره اميرالمؤمنين به ظهور مي رسيد و يا اينكه چه بسا علوم ديگري هم به دست بشر مي رسيد كه به دليل همين نبودن ظرفيتها از دسترس بشريت به دور مانده و در سينه پرنورشان به امانت مانده است تا رسيدن زمان آن، ان شاءا...! چرا كه امام مخزن علم الهي است و تمام اسرار و رموز هستي در نزد او موجود است، ولي چون تسليم محض خداست هرگاه خداوند بخواهد از آن علم استفاده خواهد كرد.
ادامه مطلب
رفق و مداراي علي عليه السلام
رفق و مداراي علي عليه السلام
صداي كسي كه ((علي)) را لعن و نفرين مي كرد، از شتاب گامهايش كاست. صداي يك زن بود! ايستاد تا زن بدو رسيد. زن هنوز در حال لعن و نفرين به او بود در حالي كه بار سنگيني به دست و دوشهايش داشت كه برايش سخت سنگين مي نمود. علي (ع) گامي پيش نهاد و تقاضا كرد تا زن را در حمل بارش مدد رساند. او خود گفته بود:
((رأس السياسه إستعمال الرفق))
خود وي هميشه رفق و مدارا را به عنوان كارآمدترين روش برخورد با مردم از جانب حكومت و چه از جانب تك تك افراد جامعه با يكديگر، توصيه نموده بود. او مي دانست كه اين روش، مشكلات اجتماعي را كاسته و مردم را با برنامه هاي حكومت همراه مي كند. علي (ع) به بردن بار به منزل زن بسنده نكرد و از او دلجويي كرد. دانست كه شوهر زن در يكي از جنگها به شهادت رسيده است و دانست كه تنهايي زن و انبوهي كارها و سنگيني مشكلات او را در هم شكسته . باز به پيشنهاد خودش به منزل زن وارد شد تا مددكار وي در كارهاي منزلش باشد. اينهم از كلامهاي او بود كه:
الرفق يقل حد المخالفه
نرمي و مدارا حتي شمشير مخالفين را هم كند مي كند.
در منزل هنوز هم علي (ع) كار مي كرد و زن لعن و نفرين. اما علي (ع) چيزي نمي گفت. تا اينكه يكي از همسايگان زن، علي (ع) را به بيوه زن معرفي كرد و او بخاطر قضاوت اشتباهش از علي (ع) عذر خواست. و علي بار ديگر نشان داد كه:
با برخورد خوب، عقده آنان را كه كينه دارند بگشا و اسباب دشمني و عداوت را قطع كن و از آنچه برايت روشن نيست، تغافل نما.
و همه يكبار ديگر اين سخن علي (ع) را به ياد آورند كه:
عنوان العقل مداراه الناس
نشانه عاقل بودن مداراي با مردم است.
وليدبن عتبه در جايگاه محاكمه قرار گرفته بود. اما كسي را ياراي پيش آمدن براي تنبيه او نبود. هر چه باشد او برادر مادري خليفه بود و خليفه سوم هم به مجازات برادر خوانده اش راضي نبود، حتي اگر نماز صبح را در حال مستي چهار ركعت بجاي آورده باشد. او بايد براي فسق و فجورهاي آشكارش تنبيه مي شد، اما كسي را جرأت چنين اقدامي نبود، جز علي (ع)! در جايي كه حرف از اجراي احكام اسلامي به ميان مي آمد، علي ذره اي مداهنه و سهل انگاري به خود راه نمي داد. در ميان بهت و حيرت همگان، علي (ع) با گامهايي استوار به سياستگاه آمد. در مقابل چشمان حيرتزده مردم، شلاق در دست گرفت و آنرا بر بدن متهم كوبيد، بي آنكه بخواهد با توسل به بهانه هايي همچون مهر و رأفت اسلامي، حكم اسلام را زير پا گذارد.
ايها الناس لا تشكوا عليا فوالله انه لخشن في ذات الله
اي مردم ، از علي شكايت نكنيد، به خدا سوگند او در راه خدا سخت و خشن است.
علي (ع) خود در توصيف مالك اشتر مي گفت:
به درستي كه او كسي است كه احتمال نمي دهم سستي به خرج دهد و لغزش پيدا كند و از اين بيمناك نيستم كه كندي كند در جايي كه سرعت لازم است و يا سرعت به خرج دهد در موردي كه سستي سزاوارتر است.
آري! تربيت شدگان مكتب علوي همچون مالك اشتر مي دانند كه مداراي انسان عاقل با سستي و سهل انگاري در اصول و اجراي ارزشهاي اسلامي تفاوت دارد. آنان مي دانند كه در اجراي قوانين الهي نبايد هيچگونه واهمه و ترسي به خود راه دهند و هرگز پيوندها و عواطف انساني و منافع زودگذر مادي و تهديدها و تطميها در ايشان اثري ندارد. (لا يخافون لومه لائم)
آنجا كه جاي شدت و سخت گيري است محكم و سازش ناپذيرند و آنجا كه جاي ملايمت و مدارا است، اهل رفق و حلم اند! اما متأسفانه امروزه بيماري افراط و تفريط در روابط اجتماعي گريبانگير جامعه ما است. در موارد بسياري كه نياز به داروي رفق و مدارا و ملاطفت براي درمان برخي از بيماريهاي سطحي اجتماع بوديم، خشونت به خرج داديم، به گونه اي كه امروز برخي از آن بيماريهاي سطحي به زخمهايي عميق تبديل شده است و به عكس در بسياري از اوقات كه نياز به برخورد قاطع و اجراي حدود الهي بود، بخاطر مصلحت انديشي از انجام آن اباء كرديم.
ادامه مطلب
معماهای جالب و خواندنی قرآن کریم
15 معما و نکته زیبای قرآنی برای علاقندان به تعلیم و تربیت و معلومات قرآنی
قرآن کریم به عنوان کلام وحی در بردارنده معارف، داستان‌ها، قصه‌ها، پندها و معماهای فراوان و آموزنده است هرچند هدف از نزول قرآن مجید تنها بیان این مسائل نبوده است، اما توجه به آنها نشان از اعجاز این کلام الهی و زیبایی‌های آن دارد که محققان و پژوهشگران قرآنی آنها را استخراج کرده‌اند.
.
در این مطلب به 15 معمای زیبای قرآنی اشاره می‌کنیم…
.
1- سوره‌هایی که حضرت محمد(ص) فرمود آن سوره‌ها مرا پیر کرد، چیست؟
2- کدام سوره قرآن به نام یکی از فلزات است؟
3- نام موجودی که نه انسان است و نه حیوان و نه فرشته و نام یکی از سوره‌های قرآن است؟
4- سوره‌ای که نام میوه‌ای است و خداوند به آن قسم خورده است؟
5- نام سوره‌ای که به معنای روزگار است، چیست؟
6- کدام سوره‌ها نشان دهنده بخش‌هایی از شبانه روز هستند؟
7- سوره‌هایی که نام آنها از اولین کلمه همان سوره گرفته شده، کدامند؟
8- نام مرد دانشمندی که یکی از سوره‌های قرآن به نام اوست؟
9- سوره‌هایی را که تعداد آیه‌های آن، برابر با تعداد امامان معصوم است؟
10- سوره‌ای که به نام یکی از روزهای هفته است؟
11- کدام سوره به «قلب قرآن» معروف است؟
12- کدام سوره به «عروس قرآن» مشهور است؟
13- تنها سوره‌ای که به زبان حال بندگان نازل شده، کدام است؟
14- زینت قرآن چیست؟
15- کدامیک از اسماء الحسنی خداوند است که 114 مرتبه مطابق با تعداد سوره‌های قرآن آمده است؟
.
پاسخ:
1- سوره‌های هود، واقعه، مرسلات و نبا می‌باشد.
2- «حدید» که به معنای «آهن» است.
3- سوره«جن»
4- سوره «تین»
5- سوره «دهر»
6- فلق، عصر، لیل و فجر.
7- تبت، عصر، قارعة، عبس، لیل، شمس و…
8- «لقمان»
9- «تحریم » و«طلاق» است.
10- «جمعه»
11- سوره «یس»
12- سوره «الرحمن»
13- سوره«حمد» است.
14- به فرمایش حضرت محمد(ص)صوت زیبا زینت قرآن است.
15- لفظ «رحیم» 114 مرتبه در قرآن کریم آمده است.
ادامه مطلب
تغذیه مناسب در ماه مبارک رمضان
برای روزه داری ظاهری که همانا امساک از خوردن و آشامیدن باشد لازم است آگاهی های خود را در زمینه تغذیه مطلوب افزایش دهیم. توجه: عمل به نکات مهم و توصیه های زیر ما را در بهره مند شدن از سلامتی وعده داده شده ( صوموا تصحــوا )یاری می رساند:
۱- افطار خود را با خوردن خرما، عسل یا کشمش که دارای قند طبیعی می باشند( به مقدار اندک) باز کنید.همراه چای یا شیر
۲- نوشیدن چای کمرنگ، شیر گرم و فرنی در آغاز افطار مناسب است.
۳- برنامه کاملاً سبکی مشابه وعده صبحانه برای افطار خود در نظر بگیرید، مانند نان و پنیر با گردو یا گوجه فرنگی یا سبزی خوردن تازه
۴- شام را به حدود دو ساعت بعد موکول کنید. بهتر است شام غذایی کم حجم با پروتئین کم حجم با پروتئین کافی اما کم چرب و کم روغن باشد. برای این منظور انتخاب غذاهای سرخ نشده ای مانند خوراک ماهی تو فری یا خوراک مرغ و سبزیجات و مانند آن می تواند مناسب بشد.
۵- در وعده سحری خود حتماً غذایی حاوی کربوهیدرات پیچیده( نشاسته) بگنجانید: مانند نان، برنج و سیب زمینی، نشاسته قندی درشت مولکول است که به تدریج شکسته شده و مورد استفاده بدن قرار می گیرد.
۶- در حد فاصل افطار تا سحر، حتماً ۸-۶ لیوان آب بنوشید ( اما هرگز وسط غذا آب ننوشید.) در واقع یکی از دلایل اصلی ضعف و بی حالی ایجاد شده در بین روز در ایام ماه مبارک رمضان به همبن کم نوشیدن آب بر می گردد که بویژه نوجوانان باید توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند.
۷- مناسب است بعد از صرف شام دو وعده میوه میل شود . در برنامه سحر نیز گنجاندن دو وعده میوه فیبر دار و آبدار بر حسب فصل ( مانند هلو، شلیل و زردآلو) مفید خواهد بود.
۸- بسیاری از افراد در ماه مبارک رمضان دچار مشکل یبوست می شوند. برای پیش گیری از بروز این مشکل علاوه بر نوشیدن آب به میزان گفته شده و همینطور میوه های فیبر دار و سالاد، می توانید از خیسانده ی آلو و انجیر نیز بعد از غذا به عنوان دسر استفاده کنید.
فهرست برخی از عادات غذایی نامناسب
پرهیز از عادات و رفتار های تغذیه ای زیر کاملاً ضروری است:
- خوردن غذاهای سنگین و پرکالری در وعده افطار مانند کله پاچه، آش رشته با نعناع سرخ کرده و پیاز داغ و روغن فراوان، زولبیا و بامیه( به میزان زیاد) حلواهای خانگی سرخ شده در روغن
- نوشیدن آب بسیار سرد، شربت یا نوشابه سرد با معده خالی در هنگام افطار
- خوردن هم زمان افطاری با مخلفات گوناگون همراه با شام سنگین
- تند غذا خوردن؛ این مسئله چه در وعده افطار و چه در وعده سحر برای سیستم گوارش اختلال ایجاد می کند ، لذا تأکید می شود برای خوردن سحری زودتر از خواب برخیزید تا بتوانید بدون عجله و با فرصت کافی غذا بخورید.
ادامه مطلب
روزه از نگاه محققان و دانشمندان بین‌المللی
مادرم مثل خیلی از مادرهای دیگر با آرتروز و کمردرد و پادرد شدید با اصرار زیاد روزه می‌گیرد. وقتی می‌گویم مادر جان حالت خوب نیست، امسال را به خودت استراحت بده، بغض می‌کند که روزه نگیرم فکر می‌کنم خدا مرا از بندگی‌اش پس زده است. البته که خدا مهربان‌تر از این حرف‌هاست اما فهمیده‌ام دل‌های عاشق مادر من و شما را چه کار به اینکه دانشمندان و محققان راجع به روزه چه فکر می‌کنند؟! برای همه‌ی آن‌هایی که سر سفره‌ی افطار با صدای ربنای استاد شجریان و الله‌اکبر و حیّ علی خیر العمل مرحوم مۆذن‌زاده عرش را سیر می‌کنند و سحرها دل به «اللّهم انّی اسئلک» ها می‌دهند، روزه‌داری یعنی عشق‌بازی با این ماه و خدایش. اما با این حال روزه گرفتن همیشه یکی از مباحث داغ بین محققان بوده است که آیا روزه برای سلامتی مفید است یا مضر؟ اگر اهل علم و مباحث علمی هستید و می‌خواهید بدانید نظر دانشمندان و محققان در مورد روزه چیست شاید این مطلب که مصاحبه‌ای است با آقای دکتر برونو رینارد، رئیس بخش رژیم و تغذیه‌ی موسسه گوستاو روسی، برایتان جالب باشد. لطفاً با ما همراه باشید.
زمانی که روزه هستیم چه اتفاقی در بدن می‌افتد؟
زمانی که از خوردن و آشامیدن دست می‌کشیم و به اصطلاح روزه می‌گیریم، مواد مغذی دریافتی مانند پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی حذف می‌شوند و میزان انرژی یا همان کالری دریافتی نیز به صفر می‌رسد. علاوه بر این، با روزه گرفتن جلوی برخی از فرایندهای سلولی آسیب‌رسان مانند التهاب گرفته می‌شود. در واقع به عقیده‌ی متخصصان روزه روی سلول‌های بدن تأثیر مستقیم می‌گذارد.
به عقیده‌ی محققان در دوره‌ی شیمی‌درمانی بیماران سرطانی، زمانی که میزان دریافت به عنوان مثال کربوهیدرات‌ها کاهش پیدا می‌کند، از سلول‌های سالم محافظت شده و فشار بیشتری روی سلول‌های سرطانی وارد می‌شود که در واقع یک رویکرد مثبت است. نتایج همین پژوهش نشان می‌دهد که روزه‌داری سرعت رشد تومورها را کند کرده و حساسیت سلول‌های سرطانی را نسبت به شیمی‌درمانی بالا می‌برند. البته منظورمان این نیست که بیماران سرطانی بدون در نظر داشتن وضعیت جسمی و شرایط سلامتی خود و همچنین بدون نظر پزشک معالجشان روزه بگیرند.
آیا روزه‌داری به قصد لاغری توصیه می‌شود؟
همه چیز به وضعیت سلامتی و نحوه‌ی روزه‌داری افراد بستگی دارد. بدون شک غذا نخوردن باعث لاغری می‌شود و مشکلات مربوط به چاقی مانند فشارخون بالا یا استفاده‌ی نامناسب از انسولین نیز کاهش می‌یابد؛ اما توجه داشته باشید که اگر از مشکلاتی مانند کم خونی، فشارخون پایین، سندرم متابولیک یا دیابت رنج می‌برید امکان دارد که روزه‌داری مشکلتان را بدتر کند.
روزه‌داری سرعت رشد تومورها را کند کرده و حساسیت سلول‌های سرطانی را
نسبت به شیمی‌درمانی بالا می‌برند
مسئله‌ی دیگر در خصوص کیفیت وزن کاسته شده است که آیا چربی از دست داده‌اید یا عضله؟ زمانی گفته می‌شد که بدن با زحمت زیاد از ذخیره‌ی چربی‌ها برداشت می‌کند تا از عضلات محافظت کند؛ اما امروزه ما دقیقاً نمی‌دانیم چه زمانی (و نه چگونه) بین تحلیل عضلانی و کاهش بافت‌های چربی تعادل ایجاد می‌شود؛ یعنی اینکه آیا این تعادل با ورزش برقرار می‌شود یا با متابولیسم هر فرد؟
آیا روزه گرفتن برای مقابله با بیماری‌های ناشی از التهاب‌ها موثر است؟
به احتمال زیاد بله. به خاطر اینکه پدیده‌ی التهاب‌زایی بدن می‌تواند با روزه‌داری محدود شود. ما هم بر این باور هستیم که التهاب‌ها با روزه‌داری کاهش می‌یابد اما واقعیت این است که هنوز یافته‌های علمی مستدلی در این خصوص به دست نیامده است.
آیا روزه‌داری برای پیشگیری از ابتلا به سرطان و یا درمان آن مفید است؟
نمی‌توان با قاطعیت به این سۆال جواب داد. پژوهش‌هایی که نشان می‌دهند روزه‌داری در مقابله با سرطان تأثیر مثبت دارند جزو پژوهش‌هایی هستند که صرفاً در آزمایشگاه انجام شده‌اند؛ یعنی روی سلول‌های ایزوله یا روی حیوانات آزمایشگاهی و صرفاً در خصوص برخی از انواع تومورها. امروزه هیچ بررسی علمی در خصوص انسان در دست نیست. البته در این سال‌ها بررسی‌هایی در دست انجام است که در بین آنها صرفاً یک پژوهش در هلند در حال مقایسه‌ی بین دو گروه شرکت کننده است. در این پژوهش، گروهی که یک روز قبل و یک روز بعد از شیمی‌درمانی روزه بودند را با گروه دیگر مقایسه می‌کنند. بقیه‌ی پژوهش‌ها روی انواع روزه‌داری و مدت زمان آن تمرکز دارد. به همین دلیل در حال حاضر شواهد و نتایج لازم و قانع‌کننده برای پاسخ به این سۆال وجود ندارد.
پس در واقع شما بیمارانی که می‌خواهند قبل یا در حین درمان سرطان روزه بگیرند را از این کار منع می‌کنید؟
اگر یک بیمار سرطانی بخواهد که قبل و یا بعد از شیمی‌درمانی‌اش روزه بگیرد، ما قبل از هر چیزی وضعیت سلامت و تغذیه‌ی وی را بررسی می‌کنیم. این افراد نباید بیش از اندازه وزن کم کنند و نباید ضعیف شوند. اگر وضعیت غذایی و خورد و خوراک آنها نرمال باشد می‌شود به انتخاب و تصمیم آنها احترام گذاشت و اجازه‌ی روزه‌داری را داد؛ اما در هر حال فردی که با این مشکل مواجه است نباید سرخود و بدون اجازه و دستور پزشک معالج خود شروع به روزه‌داری کند.
سخن آخر اینکه
اگر خدای نکرده از مشکل و بیماری خاصی رنج می‌برید قبل از هر اقدامی با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما با در نظر گرفتن وضعیت سلامتی و شرایط بدنی‌تان بهتر از هر کس دیگر تشخیص می‌دهد روزه برای سلامتی‌تان مفید است یا مضر.
و خواهش آخر اینکه وقتی دل به دریای رحمت الهی داده‌اید ما را هم از دعای خیرتان بی‌نصیب نگذارید.
فاطمه مهدی پور
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
ادامه مطلب
تشنگی تابستان و ماه رمضان را قابل تحمل تر کنید
گرمای تابستان از یک طرف و روزه‌داری و عطش از طرف دیگر باعث شده برخی از افراد نتوانند مثل سال‌های قبل روزه‌های خود را بگیرند و همواره از این بابت ناراحت باشند. از گرسنگی که بگذریم تشنگی عامل بسیار بسیار مهم‌تری در این میان است. روزه‌داری برای برخی افراد مسن، بیماران دیابتی و کلیوی خیلی وقت‌ها به دلیل خطر بی‌آبی و تشنگی است که تهدیدکننده زندگی بوده و از طرف پزشک ممنوع اعلام می‌شود. متأسفانه خوردن 10 لیوان آب بین افطار تا سحر هم این مشکل را حل نمی‌کند و نمی‌تواند آب مورد نیاز روزانه برای پیشگیری از دهیدراتاسیون را تامین کند.
متخصصان تغذیه و رژیم درمانی اظهار می‌کنند که مصرف زیاد آب در بین غذای سحر، به امید جلوگیری از تشنگی در طول روز، اشتباه است زیرا باعث رقیق شدن شیره معده و در نتیجه نفخ و اختلال در هضم می‌شود. ما در این جا راه‌حل‌های دیگری برای این مشکل داریم. نمی‌گوییم مایعات مصرفی دیگر خود را قطع کنید و این مواد غذایی را مصرف کنید و فقط می‌خواهیم یک لیست غذایی هوشمند برای کنترل آب در بدن را به شما معرفی کنیم:
سیب
سیب میوه‌ای 4 فصل است که در تمام نقاط دنیا هم وجود دارد. سیب می‌تواند واقعاً یک هدیه بهشتی برای فصل گرما و روزه‌داری باشد. محتوای بالای فیبر پکتین و ریزمغذی‌های سرشار، آن را به یک میوه‌ی پرخاصیت و نگه‌دارنده آب در بدن تبدیل کرده است. این میوه مخصوصاً برای کسانی که تنفس خشک دارند می‌تواند به عنوان یک مخزن آب و مرطوب‌کننده تنفس باشد. مثل کسانی که در نواحی گرم و خشک زندگی می‌کنند؛ یعنی همان شرایطی که در تابستان با دهان روزه برای همه ما پیش می‌آید.
موز
شاید جالب باشد که بدانید موز که خود یک میوه‌ی استوایی و گرمادوست است می‌تواند رفع کننده تشنگی و عطش باشد. موز رسیده از دیگر میوه‌های کنترل‌کننده تشنگی است. قطعاً یکی از علت‌های این خاصیت محتوای بالای فیبر محلول و توانایی نگهداری آب در بدن است. این در حالی است که موز کال و نرسیده خود می‌تواند یک عطش آور به تمام معنا باشد.
نارگیل
نارگیل را این‌طور نگاه نکنید که پوست سخت و خشکی دارد. نارگیل مهربان‌تر از این حرف‌هاست. آب نارگیل به دلیل خواص بی‌شماری که برای بدن دارد همچنین قدرت بالای آن در رفع تشنگی و هیدراته نگه داشتن بدن امروزه به یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌ها تبدیل شده است. نوشیدنی پرانرژی، پرخاصیت، رفع‌کننده تشنگی و حفظ آب در بدن؛ یعنی دقیقاً همان چیزهایی که یک فرد روزه‌دار به آنها احتیاج دارد.
خیار
خیار از جمله سبزی‌های دوست‌داشتنی است که برخلاف سایر سبزی‌ها محتوای فیبر کمی دارد و درصد بالایی از آن را آب تشکیل می‌دهد. البته ما هم همیشه آن را در میان میوه‌ها قرار می‌دهیم و می‌خوریم. خیار می‌تواند به عنوان یک رفع کننده تشنگی و یک دیورتیک قوی عمل کند و حفظ‌کننده شادابی بدن باشد.
انگور
در فصل تابستان کمتر خوراکی را پیدا می‌کنید که به اندازه انگورِ خنک و از یخچال درآمده نشاط‌آور باشد. آب آن هم که دیگر جای خود را دارد. انگور یک میوه‌ی فوق‌العاده نه تنها در رفع تشنگی بلکه در کاهش دمای بدن و پیشگیری از تعریق و گرگرفتگی است که مخصوصاً می‌تواند به کمک خانم‌های دچار علائم آزارنده یائسگی بشتابد.
انبه
برای رسیدن به خواص متعدد انبه برای سلامتی بهترین کار آن است که آن را به صورت خام، خردشده و خنک مصرف کنید. سالاد میوه می‌تواند یکی از بهترین راه‌ها برای مصرف مخلوطی از این میوه‌ها باشد. فراموش نکنید بهترین زمان برای مصرف این سالاد میوه در ماه رمضان بعد از شام و قبل از سحر است.
و اما سدیم! یک متهم اصلی در ایجاد تشنگی است
تأثیر سدیم و نمک در افزایش فشارخون و تنظیم تشنگی و میزان آب بدن را همه ما می‌دانیم؛ بنابراین اگر غذاهای پر نمک و پر سدیم را در رژیم خود به حداقل برسانیم علاوه بر اینکه خطر ابتلا به فشارخون را کاهش خواهیم داد، عطش و تشنگی ما نیز کنترل می‌شود.
* غذاهای شور و نمکی شما را تشنه می‌کنند و نیاز بدن به آب برای هیدراته ماندن را بالاتر می‌برند.
* سبزیجات برگ سبز تازه نسبت به انواع کنسرو شده آن، هم حاوی سدیم کمتری هستند و هم آب بیشتر. به علاوه آن که الکترولیت‌های مورد نیاز بدن را در حد متعادل تامین می‌کند.
* غذاهای دارای آب مخفی را بشناسید و به رژیم خود وارد کنید؛ مانند ژلاتین، یخ، سوپ، سس و هندوانه.
* دقت داشته باشید که برخی مواد غذایی قندی و شیرینی‌هایی که البته این روزها زولبیا و بامیه از محبوب‌ترین آنها هستند، غلظت مایعات بدن را افزایش می‌دهند و در نتیجه روزه‌دار احساس تشنگی می‌کند. توصیه می‌شود برای پیشگیری از افزایش غلظت مایعات بدن از قندهای گیاهی مانند خرما به جای زولبیا و بامیه استفاده شود.
متخصصین تغذیه و رژیم درمانی می‌گویند مصرف آب کافی باید از یک تا دو ساعت بعد از صرف افطار شروع شده و بین وعده افطاری تا سحری، 6 تا 8 لیوان آب یا مایعات دیگر نوشیده شود. نوشیدن آب و مایعات مانند چای کم رنگ و آب جوش در فاصله بین افطار تا سحر برای جلوگیری از کم شدن آب بدن و دفع بهتر سموم بسیار مفید است.
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
ادامه مطلب
مهدي در انتظار شيعيان حقيقي علي عليه السلام
أين مثل مالك؟ أين عمار؟ أين ذوالشهادتين؟
كجاست مثل مالك؟ كجاست عمار؟ كجاست ذوالشهادتين؟
ديرگاهي پيش بود كه صداي گلايه علي (ع) در حد فاصل كوفه و شام برخاست.آن هنگام كه مالك اشتر و عمار و ذوالشهادتين، يعني ياران صديق علي (ع) به شهادت رسيده بودند و علي تنها مانده بود. سئوالي كه جوابي در پي نداشت.
روزها برآمدند و شبها فرو رفتند. روزگار ديگري آمد. روزي به بلنداي روزگار،عاشورا!
آن روز هم، امام ديگري بود و نداي ديگري:« هل من ناصر ينصرني؟ » اين ندا هم زماني بر آمد كه ابوالفضل علمدار، علي اكبر، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و ... در برابر چشمان حسين (ع) به خون غلتيده بودند و او سرداري بود تنها مانده . پس سئوال همان سئوال بود، جواب هم همان جواب : سرهاي فروافتاده، دستهاي به عقب كشيده شده، چشمان شرمزده و خجلت زده اي كه به دنبال محل فراري چون زمين هستند نا از تيررس نگاه امام فرار كنند. بجز 72 تن؟! همين !
آيا جواب سؤالي بدان عظمت، سئوالي كه زمين و زمان، فرشتگان و ملايك براي جوابش هروله مي كردند، همين بود؟!
نه ! نبود !و از همين رو بود كه علي جوابش را از محراب با فرق خونينش گرفت و حسين بر سر نيزه !
آن روزگار گذشت و امروز، روزگار ديگري است. امروز نيز روز امام ديگري است. اما همچنان همان سئوال باقي است :
- كجاست ياريگري كه به ياري امامش بشتابد؟
و جواب نيز همان ! سكوت !خجلت ! غلفت ! ترس !
ديگرگاهي است كه هر روز ندايي در صحن دل شيعيان مي پيچد :
« كجاست ياريگري كه به ياري مهدي بشتابد؟!»
و ما همچنان چشمان شرمزده و گنهكار، اما مشتاقمان را به زمين دوخته ايم. سر به جانب ديگري گردانده ايم و دستانمان را به كار دنيا مشغول داشته ايم ! و او هر روز دلتنگ عاشقي، منتظر ياريگري ، با گلويي بغش آلود، چشمان اميدوارش را كه از نگراني براي شيعيان اشك آلود است به آسمان دوخته :
- پس كي ؟
آري !امروز ديگر آن روزگار نيست، كه اين آخرين حجت خدا، بقيه الله الاعظم (عج) هم به سرنوشت اجداد اطهرش دچار گردد.
او در پس پرده مي ماند تا آنگاه كه مالك ها، عمارها، حبيب ها و ابالفضل هايش را پيدا كند.
اومانده است تا زمين خدا ،از حجت خالي نماند و ظهوراو محقق نمي شود مگر به حضور مالك ها،عمارها، و حبيب ها.
به راستي ! ما كه ادعاي علوي بودن را بر سينه داريم و چشم به راه قيام مهدي (عج) هستيم،
هيچ با خود فكر كرده ايم كه امروز هم نداي أين مثل مالك، أين عمار، أين ذوالشهادتين علي (ع) از حنجره فرزندش مهدي (عج) در فضا طنين انداز است !
هيچ با خود فكر كرده ايم كه امروز مهدي (عج) بيش از هر كس ديگر،در انتظار منتظران واقعي خويش است ؟!
هيچ با خود فكر كرده ايم كه آيا اين نداي حضرت را پاسخ دهنده اي هست؟
افسوس كه پاسخ دهندگان بسيار اندكند.
افسوس كه اگر شيعيان واقعي علي (ع) اندك نبودند، فرزندش در پرده غيبت باقي نمي ماند.
آري، آن هنگام كه نداي «فزت و رب الكعبه» علي (ع) در محراب مسجد كوفه طنين انداز شد،
چشمانش نگران چنين روزهايي بود.
روزهايي همچون امروز كه زمان بي تاب ظهور فرزندش و مكان بي قرار شنيدن نداي «أنا المهدي» اش مي باشد.
آيا او را جوابگويي هست؟
شيعيان علي !
درك اين حقيقت را به كدامين لحظه واگذارده ايم؟ فرصت ها از دست مي رود.
شايد از هنگام ظهور اندكي بيش نمانده باشد !
لحظه ها از دست رفت،
عمرما بر باد رفت
هر كه مرد راه هست !! يا علي !
ادامه مطلب
علي عليه السلام الگوي مصرف و ساده زيستي
وسايل زندگي حضرت علي (ع)
- چه شد ((سويد))؟ چرا سر در گريبان داري؟
- از خانه علي مي آيم؟ به خدا سوگند او را ديدم در حاليكه بر روي حصيري ساده و كوچك نشسته بود. به او گفتم: بيت المال در دست توست و من چيزي از آن در خانه ات نمي بينم؟! فرمود:
اثاثيه اين خانه را به خانه ديگر انتقال داده ايم و به زودي به آنجا كوچ خواهيم كرد. اين اثاث را هم پس از مرگ نمي توان به همراه برد.
- به خدا سوگند ، به ياد دارم كه روزي گفت :
با اين جامه ها به سرزمين شما آمدم و باروبنه ام همين است كه مي بينيد.
اكنون اگر از بلاد شما ، با چيزي جز آنچه با آن آمده بودم ، بيرون روم،از خيانتكاران خواهم بود.
آري زندگي امام (ع) بسيار ساده و به دور از وسايل و ابزار فراوان و زرق و برق بود. او دشمن تصنع بود. درعين حال همان ابزار اندك، پاك، نظيف و آراسته بود. حتي مركب سواري امام هم در زمانه خودش ساده ترين حالت ممكن بود، قاطري به نام دلدل.
از متاع دنيا تنها بخشي از ابزار را داشت كه براي زندگي او بسيار ضروري به نظر مي آمدند.
لباس و كفش علي (ع)
روزي او را بر منبرديدم كه در حال صحبت، لباسش را تكان ميداد. بعدها از وي پرسيدم كه دليل اين كار چه بود؟
پاسخ داد كه فقط همين يك لباس را در اختيار داشته است و چون آن را شسته و در حال خيس در بر كرده بود تكان مي داده تا زودتر خشك شود.
او در لباس هم بسيار قانع بود. به لباسهاي گوناگون و رنگارنگ بي توجه بود. لباس و كفش ساده اي داشت كه خود مي شست و خود وصله مي زد.
غذاي علي (ع)
- جالب است كه او، درغذا خوردن هم بر هوس خود صبور بود و هميشه هم به غذايي ساده و حداقل بسنده مي كرد. روزي از جلوي قصابي مي گذشت. قصاب به ايشان پيشنهاد كرد از اين گوشت بخريد. امام فرمود: پول همراه ندارم. قصاب گفت: نسيه مي دهم. امام فرمودند:
برخوردن گوشت صبر مي كنم و نسيه نمي خرم.
امام بر غذا صابر بود و هرگز در يك وعده دو خورشت مصرف نكرده و از بين دو خورشت ساده ترين را بر مي گزيد و مي فرمود :
هيچ كس نيست كه خوراك و نوشيدني و پوشاك او نيكو ولذت بخش باشد مگر اينكه در فرداي قيامت ايستادن او در برابر خداي عزوجل طولاني شود. در حلال دنيا حساب است و در حرام آن عقاب.
علي (ع) مردي است كه با نان جويي مي سازد تا مرم را سير دارد و نخلستانهاي احداث شده با دست خود را وقف مستمندان نمايد. با چنين اوصاف آنكس كه نان جوين علي (ع) را مي ديد گمان مي كرد در او قدرت و توان مبارزه كافي نيست اما آنگاه كه مبارزه او را مي ديد درحيرت بود كه چگونه با چنين نان خشني آن همه قدرت و جرأت از او بر مي خيزد غافل از اينكه علي (ع) خود در اين باره مي فرمايد :
آگاه باشيد ه درختان بياباني چوبشان محكمتر است و آتششان شعله ورتر و پردوام تر اما بوته هاي سرسبز (كه همواره در كنار آب قرار دارند) پوستشان نازكتر و كم دوامترند.
- به راستي مقصود از اين سخنها چيست؟
- منظور مقايسه سيره حضرت علي (ع) با سرو وضعي است كه براي خودت درست كرده اي!
- نكند انتظار داري من هم مثل علي (ع) زندگي كنم؟ شايد فراموش كرده اي كه او علي (ع) بود. من كه علي (ع) نيستم!
- اگر قرار بود كه اين شيوه زندگي فقط مخصوص ائمه اطهار و بزرگان دين باشد، ديگر لزومي نداشت در تاريخ ذكر شود. نقل اين مسائل در كتب اخلاقي و تاريخي، براي آموختن و عمل كردن است! ائمه اطهار هم هميشه بر عمل كردن به آنها تأكيد داشته اند.
چون اين امور اصولي است ثابت، محكم و پايدار! نه منحصر به زمان و اشخاصي خاص!
- يعني منظورت اين است كه من هم مثل حضرت علي (ع) لباس بلند و كفش وصله دار بپوشم و سوار بر اسب يا قاطر شوم؟
- دوست عزيز! ساده زيستي در سيره پيشوايان دين و حضرت علي (ع) يك اصل است. اما طبيعي است كه اين اصل در شرايط گوناگون، و زمانهاي مختلف، صورتهاي مناسب آن جامعه و زمان را مي طلبد. پس حفظ اين اصل، لزوماً هم به معناي حفظ همان شكل ها و قالب ها نيست. بلكه حدودي مثل نفي تجمل،اسراف، تبذير، اتلاف و رعايت عفاف، كفاف، قناعت... هميشه و در همه زمانها قابل رعايت است. چنانچه امام صادق (ع) پيرامون نوع لباس مي فرمايند :
((فخير لباس كل زمان لباس اهله))
بهترين لباس در هر عصري لباس اهل آن زمان است.
حضرت علي (ع) در نامه به عثمان بن حنيف مي نويسند :
بدان كه امام شما از دنيايش به اين دو جامه كهنه و از غذاها به دو قرص نان اكتفا كرده است. آگاه باش! شما توانايي آن را نداريد كه چنين باشيد، اما مرا با ورع ، تلاش، عفت،پاكي و پيمودن راه صحيح ياري دهيد.
- نمي دانم چه بگويم! فقط مي دانم كه :
آب دريا را اگر نتوان كشيد هم به قدر تشنگي بايد چشيد
ادامه مطلب
عبادت علي عليه السلام
از نظر اسلام هركار خير و مفيدي كه با انگيزه پاك خدايي توأم باشد عبادت است،از اينرو درس خواندن، كار و كسب و فعاليت اجتماعي داشتن، اگر لله و في الله باشد عبادت است. با وجود اين پاره اي از تعاليم اسلام همچون، نماز، روزه، مناجات و دعا و ... هستند كه فقط به منظور عبادت وضع شده اند.
اما عبادت اميرالمؤمنين :
علي (ع) شخصيتي است كه ميدانهاي جنگ را مي آرايد، ميدانهاي سياست را مي آرايد، نزديك به پنج سال بر بزرگ ترين كشورهاي آنرزو دنيا حكومت مي كند، ولي با آن همه كار و مشغله كه همه وقت انسان را به خودش مشغول مي كند عبادتي در بالاترين حد ممكن دارد. در چنين مواردي انسانهاي يك بْعدي مي گويند: در راه خدا كار مي كنيم و كارمان براي خداست پس دعا و عبادت ما همين كار ماست ولي علي (ع) اين كارها را دارد و در بسياري از شبها هزار ركعت نماز هم مي خواند. زمان پيامبر (ص) او يك جوان انقلابي و همه كاره در ميدانهاي مختلف است. هميشه مشغول است و وقت خالي ندارد. اما همان روزها وقتي نشستند و گفتند در بين اصحاب، عبادت چه كسي از همه بيشتر است؟ ابودرداء گفت:علي (ع). گفتند: چطور؟ نمونه و مثال آورد و همه را قانع نمود. زمان خلافت هم باز بيشترين عبادت را دارد، بطوريكه امام چهارم كه خود زين العابدين و سيد الساجدين است در مورد عبادت ايشان فرمود:
و من يطيق هذا؟ چه كسي طاقت چنين اعمالي را دارد؟
در اين مجال اندك به ذكر چند نكته پيرامون عبادت از ديدگاه اميرالمؤمنين (ع) اكتفا مي كنيم:
1- توجه كامل به انجام واجبات توأم با تمركز و حضور قلب
در هنگاميكه جنگ صفين و در ليله الحرير، در بحبوحه جنگ، هنگام اداي نماز، بين دو صف جايي براي حضرت علي (ع) مهيا شد تا نماز بخوانند، آن حضرت در حاليكه تيرها از طرفين وي عبور مي كرد و بر زمين فرود مي آمد، بدون هيچ تزلزلي به نماز مشغول شد. چرا كه از ديدگاه اميرالمؤمنين ، اهميت هيچ عبادتي مانند اداي واجبات نمي باشد. لذا مي فرمايد:
((لا عباده كاداء الفرائض))
و بواسطه همين تمركز و توجه كامل به اداي فرائض است كه بهترين زمان براي در آوردن تير از پاي حضرت را زمان مشغول بودن ايشان به نماز مي دانند. چرا كه در آنحال هيچ توجهي به غير خدا ندارد.
2- عبادتهاي بي حاصل
از ديدگاه اميرالمؤمنين بسياري عبادات بي حاصل است :
چه بسيار انسان روزه داري كه بهره اي جز گرسنگي و تشنگي از روزه داري خود ندارد. و چه بسا شب زنده داري كه از شب زنده داري چيزي جز رنج و بي خوابي به دست نياورد! خوشا خواب زيركان و افطارشان.
از اين رو علاوه بر پرهيز از آفات عبادت همچون ريا و عجب و ... امام علي (ع) يكي از لوازم روي آوردن به مستحبات را نشاط روحي مي دانند و مي فرمايند :
براي دلها، روي آوردن و نشاط، و پشت كردن و فراري است. پس آنگاه كه ((نشاط)) دارند، آن را بر انجام ((مستحبات)) واداريد و آنگاه كه پشت كرده ((بي نشاط)) است، به انجام ((واجبات)) قناعت كنيد.
3- اقسام عبادات
(( إن قوما عبدوالله رغبه فتلك عباده التجار وإن قوما عبدوالله رهبه فتلك عباده العبيد و إن قوما عبدوالله شكرا فتلك عباده الاحرار))
همانا گروهي خداي را به انگيزه پاداش مي پرستند ، اين عبادت تجار است و گروهي او را از ترس مي پرستند، اين عبادت بردگان است و گروهي او را از روي سپاسگزاري مي پرستند و اين پرستش آزادگان است.))
و از كلمات قصارشان است كه :
من تو را بخاطر بيم از كيفرت و يا به خاطر طمع در بهشت عبادت و پرستش نكرده ام.
من تو را بدان جهت پرستش كردم كه شايسته پرستش يافتم.
4- وجوه عبادات
نهج البلاغه و بيانات اميرالمؤمنين پر است از ترسيمها و مطالب مربوط به عبادت وعبادت پيشگان!
گاهي سيماي عابدين و سالكين از نظر شب زنده داري ها خوف و خشيتها، شوق و لذتها، سوزو گدازها، آه و ناله ها و تلاوت قرآنها ترسيم شده و گاهي واردات قلبي و عنايات غيبي كه در پرتو عبادت و مراقبه و جهاد نفس نصيبشان مي گردد،بيان شده است، گاهي تأثير عبادت از نظر (گناه زدايي) و محو آثار تيره گناهان مورد بحث قرار گرفته است، گاهي به اثر عبادت از نظر درمان پاره اي بيماريهاي اخلاقي و عقده هاي رواني، اشاره شده است. گاهي هم از لذتها و بهجت هاي خالص و بي شائبه و بي رقبت عباد و زهاد و سالكان راه ذكري به ميان آمده است.
الهي كفي به عزا ان اكون لك عبدا و كفي به فخرا ان تكون لي ربا انت كما احب فاجعلني كما تحب
ادامه مطلب
درباره وبلاگ
آرشیو ماهانه
آرشیو موضوعی
آمار وبلاگ
دیگر امکانات
*
*
