دوست من دوستدار علی علیه السلام !
سلام بر تو و آنکه دوست می داری!
می دانی که همه جا سخن از علی علیه السلام است. این روزها از نام مولایمان حیدر کراربر در و دیوار نوشته و گفتار بسیار می بینی.
آری.... نامی آشنا که از هر نامی با آن آشناتری؛ چندان که شاید به یاد آوردی که هنوزنمی توانستیم پدر و مادرمان را صدا بزنیم یا حتی اسم خود را درست تلفظ کنیم که این نام را شناختیم .
چه می دانم؟ .... شاید نام خودت هم علی باشد؛ نامی که پدر از سر عشق به مولا بر تو گذاشته و چه بسا که مادر- در لالایی هایی که برایت داشته- با زمزمه علی بذر محبتش را در دلت کاشته باشد.
یادت می آید که در همان خردسالی و نوپایی ، هرگاه بر زمین می خوردیم ، پدر یا مادر یا حتی پدربزرگ و مادربزرگمان – با هزاران شوق و عشقی که به آموختن نام او به کودکش داشتند- می گفتند یا علی؛ بگو : یا علی و بلند شو!
.... و ما چنین برخاسته و بلند شدیم و با یاد و عشق علی علیه السلام بالیدیم و بر همه می بالیدیم که: مولایمان علی است.
ادامه مطلب
شمشير حضرت علي(ع)
پاسخ: برخى به خطا تصور مىكنند كه «ذوالفقار»؛ يعنى، شمشيرى كه دو تيغه دارد و بر همين اساس، در نقاشىها و حتى فيلمها، آن را دو تيغه نشان مىدهند.
ذوالفقار يعنى چيزى كه داراى مهرهها و شيارها و حفرهها است. فقار جمع فَقره (مهرههاى كمر) و «فُقره» (شيارها و حفرهها) است. شمشير «مُفقَّر» يعنى، شمشيرى كه شيارهاى باريك و با عمقى اندك يا حفرههايى در وسط تيغه دارد. شيارها از وسط تيغه، به سمت بيرون كشيده شده است.
به شمير امام على(ع) ذوالفقار مىگفتند؛ چون روى تيغهى آن حفرههايى (گودىها) كوچك و زيبايى، جهت تزيين داشت.(لسان العرب، ج 10، ص 300؛ تاج العروس، ج 7، ص 356 - 357. مادهى فقر؛ ربيع الأبرار، زمخشرى، ج 3، ص 315)
همچنين گفتهاند روى تيغهى آن از كنار دسته تا نوك شيارى بلند و باريك داشت كه شيارهايى باريك از آن شيار بلند، به طرف نوك شمشير در دو طرف ايجاد شده بود (علل الشرايع، ج 1، ص 160؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 340)
بنابراين فقار؛ يعنى، بريدگىها، شيارها و گودىها و مهرههاى كمر و اين معنا، هيچ شباهتى به دو تيغه بودن ندارد.
تنها ابن شهر آشوب گفته است: و كان ذوالفقار ذا شعبتين ، ذوالفقار دو تيغه داشتكه به نظر مىآيد برداشت شخصى او، از معناى «ذوالفقار» است (ر.ك: مناقب آل ابى طالب، ج 3، ص 290)
در روايتى منسوب به امام صادق(ع) آمده است : «ذوالفقار بدين جهت اين نام گرفت كه در وسط تيغه در طول آن، شيارى بود كه آن را به مهرههاى كمر تشبيه كرده بودند» (علل الشرايع، ج 1، ص 160؛ مناقب، ج 3، ص 340)
همچنين از آن حضرت نقل شده است: «بدان علّت به شمشير حضرت على(ع)، ذوالفقار مىگفتند كه آن را بر هر كس مىزد، در دنيا از زندگى و در آخرت از بهشت محروم مىشد»، (مناقب آل ابى طالب، ج 3، ص 339)
شيخ صدوق گويد: ذوالفقار شمشيرى بود كه پيامبر(ص) به امام على(ع) داد و بدين جهت اين نام گرفت كه در پشت آن مهرههايى چون مهرههاى كمر انسان بود، يا بدين جهت كه كمر كافران را قطع مىكرد.
بنابر منابع شيعه، «ذوالفقار»، بعد از پيامبر(ص) به امام(ع) رسيد و از آن حضرت به امام حسن(ع) و سپس به حسين(ع) تا آخر امامان و اكنون ذوالفقار نزد حضرت مهدى(عج) است. شيعيان، امام را به چند نشانه مىشناختند كه از آن جمله ذوالفقار بود. آن را نزد هر كس مىيافتند كه با نشانههاى ديگر همراه بود، او را به امامت مىپذيرفتند. از امام صادق و امام رضا(ع) رواياتى نقل است كه سلاح (ذوالفقار وزره)، از جمله شناسههاى امامت است و در زمان ايشان نزد آنان بود؛ (من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 418 419؛ خصال صدوق، جزء 2، ص 8 527؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج1، ص 312؛ الثاقب فى المناقب، ص 416 420؛ احمد بن محمد بن حنبل، كتاب العلل و معرفة الرجال، ص 73 74) و...)
ادامه مطلب
چرا به حضرت علی(ع)، امیر المونین می گویند؟
پاسخ: امير در زبان عربي به معني فرمانده، سلطان و رهبر است. بعد از اسلام، كساني را كه از سوي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و خلفا به فرماندهي ماموريت‌هاي جنگي منصوب مي‌شدند امير مي‌ناميدند. اما عنوان «اميرالمومنين» به معني خليفه و فرمانده كل قواي اسلام و پيشواي مومنان است.
به اعتقاد علماي شيعه، «اميرالمومنين» عنواني است كه خداي تعالي به علي بن ابي طالب داده و هيچ كس ديگر، چه قبل و چه بعد از او، برازنده اين لقب نيست. در حديثي آمده است كه پيامبر به اصحاب خود فرمود:«هنگام سلام به علي، او را اميرالمومنين خطاب كنيد.» و در حديث ديگري آمده است كه:« خدا علي عليه السلام را اميرالمومنين ناميده است».
از حضرت صادق عليه السلام سئوال شد:«آيا به حضرت قائم ، لقب « اميرالمومنين » خطاب ميشود؟» فرمود:«نه، اين عنوان مخصوص علي عليه السلام است؛ هيچ‌كس، نه قبل از او و نه پس از او، سزاوار نيست به اين نام ناميده شود، و هر كس چنين ادعايي كند كافر است». از اهل سنت نيز درباره اعطاي لقب اميرالمومنين به امام علي روايات بسياري در دست است؛ از جمله: ابونعيم اصفهاني در حيله الاولياء از انس بن مالك روايت كرده است كه رسول خدا درباره علي عليه السلام فرمود:«او اميرالمومنين و پيشواي نيكوكاران و فرمانده سواران مجاهد و خاتم اوصياء است». نيز از ابن مردويه اصفهاني، از دانشمندان اهل سنت، نقل شده است كه: جبرئيل در محضر رسول خدا علي عليه السلام را اميرالمومنين خواند.
اما در مورد اينكه چرا ايشان را اميرالمومنات نمي خوانند بايد گفت: اين مسئله به ادبيات و آداب سخن گفتن مردم باز مي گردد. در غالب ملل دنيا رسم بر آن است كه القاب مردان را به صورت مذكر به كار مي برند و از به كار بردن الفاظ مونث پس از آن اجتناب مي ورزند. اين ويژگي گاه حتي به القاب زنان نيز سرايت داده مي شود. به عنوان نمونه يكي از القاب زنان پيامبر خدا واژه ام المومنين به معناي مادر مومنين مي باشد در حاليكه عبارت ام المومنات در مورد آنان اصلا به كار نرفته است.
ادامه مطلب
زكات دادن امام علي (ع) در حال نماز
پاسخ: سلام. با توجه به تحقيقات انجام شده به نظر مي‌رسد داستان «در آوردن تير از پاي اميرالمومنين علي» هيچ‌گونه سنديت تاريخي موثقي نداشته باشد. اكنون توجه شما را به مطالب ذيل جلب مي‌نمايم:
«فخر رازي» عالم معروف اهل سنت اولين شخصي است كه اشاره به اين داستان كرده است. وي در بين علماي جهان اسلام فردي زيرك مي‌باشد. خصيصه بارز وي كه به آن نيز شهرت بسيار يافته است: قدرت عجيب و خارق العاده وي در ايراد و اشكال وارد كردن به هر مسئله‌اي است كه با آن روبرو مي‌شد. اين داستان نيز از وي معروف است كه نزد يكي از پادشاهان حضور يافت. شاه در كنار استخر پر از آبي نشسته بود. فخر رازي وارد شد. وي طبق معمول شروع به ايراد و اشكال بر مسائل پيرامونش كرد. از جمله با ادله‌اي مستحكم و به ظاهر غير قابل انكار مدعي شد در استخر آبي وجود ندارد. حاضران همه مي‌ديدند استخر پر از آب است اما نمي‌توانستند دليلي براي اثبات حرف خويش و رد حرف فخر رازي بياورند. شاه كه چنين ديد گفت فخر رازي را درون استخر بيندازند و هر چه فرياد كرد كسي به كمكش نرود تا بفهمد آب در استخر هست يا نه! و ديگر به امور واضح اشكال و ايراد وارد نكند.
اولين كسي كه به اين داستان اشاره كرده فخر رازي است. فخر رازي متوفاي اوايل قرن هفتم است. قبل از اين تاريخ يعني در طول هفت قرن اين مطلب در كتاب هيچ نويسنده‌اي ديده نشده است حتي شيعيان نيز چنين مطلبي را نقل نكرده‌اند.[1] با توجه به اين نكته اين سوال مطرح ميشود چگونه مطلبي با اين اهميت و جذابيت (بخصوص براي شيعيان) هفت قرن مسكوت و دور از چشم مانده و سر انجام نيز توسط اهل سنت ذكر ميشود؟ با ورق زدن تنها چند صفحه از كتاب تفسير فخر رازي مي‌توان به پاسخ اين پرسش پي برد. وي ابتدا اين داستان را با آب و تاب فراوان نقل مي‌كند سپس در تفسيرش كه به آيه: انما وليكم الله و رسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و هم راكعون[2] مي‌رسد اين اشكال را مطرح مي‌كند: اميرالمومنين علي (ع) كه به هنگام نماز آن قدر حضور قلب دارد (كه تير را از پايش در مي‌آورند و متوجه نميشود) چگونه اينجا متوجه گدا شد و انگشترش را به او داد؟
نتيجه سخن آنكه فخررازي در قرن هفتم سازنده اين داستان است آن هم براي اينكه بعد به صورتي ناجوان مردانه يكي از امتيازات انحصاري اميرالمومنين را زير سوال ببرد. امتيازي كه در طول هفت قرن يكي از دليل‌هاي شيعيان بر عليه اهل سنت بوده و اهل سنت نيز چاره‌اي جز اقرار به آن نداشتند.
--------------------------------------------------------------------------------
] . پس از اين تاريخ (يعني پس از گذشت هفت قرن) اين داستان به مرور در كتاب‌هاي شيعيان راه يافت. غافل از آنكه هدف اصلي از ساخت آن چه بوده است . در ميان شيعيان اولين شخصي كه به اين داستان اشاره كرده (سپس سايرين نيز به نقل از وي اين داستان را نقل كرده اند) مرحوم ملا احمد نراقي در كتاب معراج ااسعاده ص 823 (قم، موسسه انتشارات هجرت، چاپ هشتم، 1381ش) مي‌باشد.
[2] . مائده: 55. همانا ولي و سرپرست شما، خداوند، پيامبرش و كساني هستند كه رد حال ركوع نمازشان صدقه مي‌دهند.
[3] . رساله توضيح المسائل، بخش: لباس نمازگزار.
[4] . رساله توضيح المسائل، بخش: مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد.
ادامه مطلب
حضرت علی ـ علیه السلام ـ در روز غدیر خم چند سال داشتند؟
امیر المومنین ـ علیه السلام ـ در تاریخ 13 رجب 23 سال قبل از هجرت متولد گردید و در تاریخ 21 رمضان سال 40 هجری به شهادت رسید و واقعه غدیر در 18 ذی الحجه سال 10 هجری بوده است. بنابراین سن مبارک آن حضرت در غدیر 33 سال بوده است. والسلام علیه یوم ولد و یوم استشهد و یوم یبعث حیاً.
ادامه مطلب
اعمال شب و روز عید غدیر چیست؟
شب هیجدهم ذیحجه، شب عید غدیر و شب با شرافتى است سیّد در اقبال دوازده رکعت نماز به یک سلام به کیفیتى مخصوص براى این شب با دعائى نقل کرده است. علاقمندان می‌توانند به کتاب اقبال رجوع کنند.
روز هیجدهم روز عید غدیر و عید اللهِ الاکْبَرْ و عید آل محمّد (عَلیهمُ السلام) است و عظیم‌ترین اعیاد است و خداوند مبعوث نفرموده پیغمبرى را مگر آن که این روز را عید گرفته است و حرمت آن را دانسته است. روز عید غدیر نامش در آسمان روز عهد معهود است و نامش در زمین روز میثاق مَاخوذ و جَمع مَشهُود است.
در روایتی آمده که از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدند که آیا مسلمانان غیر از جمعه، عید قربان و عید فطر، عید دیگری دارند. امام فرمود بله عیدى هست که از همه اینها احترامش بیشتر است. آن روزى است که رسول خدا (صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله) امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را به جانشینی خود معرفی کرد و فرمود که هر کس من مولا و آقاى اویم پس على مولا و آقا و پیشواى اوست و آن روز هیجدهم ذى الحجّه است.
راوى از امام پرسید: در آن روز چه اعمالی باید انجام داد؟
امام فرمود: که باید روزه بدارید و عبادت کنید و محمد و آل محمد (عَلیهم‌السلام) را یاد کنید و بر ایشان صَلَوات بفرستید .
امام رضا (علیه‌السلام) به پسر ابى نصر فرمود: هر کجا که باشى سعى کن که روز غدیر نزد قبر مطهّر حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) حاضر شوى چرا که خدا در این روز گناه شصت ساله مومنین را می‌آمرزد. و در این روز دو برابر آنچه که در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر از جهنم آزاد کرده، آزاد می‌کند. و بخشش یک درهم به مؤمن محتاج بدهى برابر است با هزار درهم که در اوقات دیگر احسان شود.
اعمال این روز چند چیز است:
1- روزه که کفّاره شصت سال گناه است و در روایتی دیگر آمده که برابر است با روزه تمام عمر و معادل است با صد حجّ و صد عمره.
2- انجام غسل .
3- زیارت حضرت علی (علیه السلام) و سزاوار است...
ادامه مطلب
اهمیت عید غدیر از دیدگاه اهل سنت را توضیح دهید؟
فاضل محترم آقای شیخ فارس تبریزیان حسون با جمع آوری مطالبی از کتاب الغدیر علامه امینی کتابی مستقل در این زمینه تحت عنوان «عید الغدیر فی الاسلام» تألیف نموده و اثبات می کند که این عید اختصاص به شیعیان ندارد؛ هم چنین آقای محمد رضا جباران کتابی در زمینه غدیر تحت عنوان «غدیر از دیدگاه اهل سنت» تألیف کرده که در یکی از بخش های این کتاب می خوانیم .
سابقه عید غدیر در میان مسلمانان
الغدیر از شرف المصطفی تألیف ابو سعید خرگوشی نیشابوری از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نقل می کند که فرمود: به من تهنیت گویید، به من تهنیت گویید خدای تعالی مرا به نبوت، و خاندانم را به امامت ویژگی داد.
و همان حضرت مطابق نقل الغدیر از اهل سنت فرمود: روز غدیر، برترین اعیاد امت من است آن، روزی است که خدای تعالی مرا مأمور کرد، برادرم علی بن ابی طالب را چون نشانه ای برای امتم نصب کنم، تا پس از من بدو راه یابند، و آن، روزی است که خداوند دین من را کامل و نعمتش را بر امت من تمام نمود و راضی شد که اسلام دین آن ها باشد.
بنابراین، توجه به روز غدیر به عنوان یک عید اسلامی، ریشه در زمان حیات پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ دارد، و پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ که این روز را عید اعلام کرده و در حقیقت مؤسس این عید است.
پس از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ، ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ نیز به این روز
ادامه مطلب
دانلود مولودی عید غدیر خم - جواد مقدم
عید غدیر خم
شکر من از کرم اوست که ارزش دارد ( مدح خوانی )
ساقی به پیاله باده کم میرزی ( مدح خوانی )
اومدم تو میکده دل پیش دلبر باشه ( سرود )
علی کسیت علی قره العین است ( سرود )
باز حلقه زده اشک شوق امشب تو چشم زائرا ( شور )
مهمون خونه ی تو ام علی علی ( شور )
قلب من داره میزنه با تو،می‌خوام بگیرم آقا پر عبا تو ( شور )
ادامه مطلب
عید غدیر، عید ولایت
«واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا»
بـاده بده سـاقیا ولـی زخـم غدیر چنـگ بزن مطـربا ولی بیـاد امیـر
تو نیز ای چرخ پیر بیا ز بالا به زیر داد مسرت بده باده عشرت بگیر
عید غدیر، عید ولایت، رهبری، انسانیت، اکمال دین واتمام نعمت الهی بوده واز اعیاد بزرگ اسلامی به شمار رفته ومختص شیعه نیست. امام صادق (علیه السلام)عید غدیر را بزرگتر و شریفتر از عید فطر وعید قربان شمرده واز قول پیامبر خدا(صلی الله علیه واله وسلم) روایت میکنند که به امیر المومنین (علیه السلام) توصیه کرده اند مردم این روز را عید بگیرند وفرمودند:«یوم غدیر خم افضل اعیاد امتی» این روز مورد عنایت خاص رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) بوده وائمه(علیهم السلام) نیز پیوسته یادآوران آن واقعه مهم بودند و به پیروان خود دستور میدادند که این روز را عید گرفته ودور هم جمع شوند وبه یکدیگر تبریک وشاد باش بگویند تا عظمت این روز وحقانیت اهل بیت(علیهم السلام) فراموش نشود؛ امام صادق(علیه السلام)می فرماید:« نام این عید در آسمان یوم العهد المعهود ودر زمین یوم المیثاق المأخوذ والجمع المشهود است»
غدیر کاشت بذر ولایت در جانها و نورافشانی خورشید به تمامی انسانهاست. در عرصه غدیر حقیقت ولایت در متن دین تعبیه گردیده وآن را تبدیل به دین کاملی نمودکه تبیین وتفسیر، تحلیل وتأویل آن را صاحبان مقام ولایت بر عهده گرفتند واساساً دین بدون چنین والیانی ابتر باقی می ماند.
مسئله مهم دیگری که امروزه بایدآن را مدنظر قرار داد این است که ایادی استکبار به جهت ترس از قدرت اسلام نهایت تلاش خود را برای ایجاد تفرقه دربین مسلمین بکار می برند پس وظیفه همه مسلمانان جهان است با هوشیاری کامل این توطئه خطرناک را خنثی نمایند؛ یکی از این روشها تعارف وشناخت متقابل مسلمین از عقاید یکدیگر با مباحث علمی ومنطقی وکاملاً برادرانه برای ایجاد تئالف ودوستی می باشد بر همین اساس در این مطلب کوتاه سعی بر آن است به یکی از موارد مطروحه در رابطه با حادثه غدیر اشاره گردد.
کمتر کسی از عامه وخاصه (برادران اهل تسنن وتشیع) وجود دارد که در سندیت حدیث غدیر اشکال نماید ومی توان گفت که این حدیث جزو احادیث متواتربین علمای اسلامی به حساب می آید با این وجود گاهی در برخی از اجزای واقعه غدیر مواردی مطرح می شود که جای بحث دارد ازجمله این که واژه مولا در عبارت«من کنت مولاه فهذا علی مولاه» به معنای دوست ویاور بوده ومفهوم سرپرست ورهبر از آن استنباط نمی گردد. اکنون در چند بند بطور مختصر به این موضوع پرداخت می نمائیم.
در ابتدا باید گفت که مولا حداقل 27 معنا دارد از جمله (پروردگار،عمو، پسرعمو، فرزند،آزاد شده، مالک، پیرو، همسایه، یاور و... ) و ما سعی خواهیم کرد در این مقاله کوتاه بیان کنیم که پیامبر(صلی الله علیه وآله) معنای سرپرست و پیشوا را از کلمه مولا اراده فرموده اند.
1- منظور پیامبر(صلی الله علیه وآله) از مولا در خطبه غدیر جانشینی و رهبریت علی (علیه السلام) بعد از خود می باشد نه به معنی دوست، چون معنا ندارد که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)آن جمعیت فراوان را در بیابان سوزان حجاز جمع نمایند و فرمان دهند افرادی که پیشاپیش رفته اند بازگردند و صبر نمایند تا آنها که عقب مانده اند برسند سپس...
ادامه مطلب
علی علی علی علی یا حیدر...
علی علی علی علی یا حیدر...
فدای دلبرم الحمدلله/سایشه رو سرم الحمدلله
مثه ملائکه منم میگم که/گدای حیدرم الحمدلله
این نوای تموم آسمونه/نور و قشنگی رنگین کمونه
هر کسی پا رکاب اهل بیته/به عشق مرتضی علی میخونه
ای آقا جلوه ی حق الیقینه/قرآن و عترت و تموم دینه
حرف ما تا روز ابد همینه/فقط علی امیرالمؤمنینه
علی ولیّه و علی امیره/عالَمی بر کرم او فقیره
تعجبی نداره از عنایت/مُرده با ذکر علی جون بگیره
یا علی جان منی که جون فداتم/کبوتر حرم ِ با صفاتم
با رفیقای خوبم از همینجا/زائر و مُحرم ِ ایوون طلاتم
یه دل مبتلا بده آقا جون/شور و حال ولا بده آقا جون
دل ما تنگ حرم حسینه/برات کربلا بده آقا جون
ادامه مطلب
درباره وبلاگ
آرشیو ماهانه
آرشیو موضوعی
آمار وبلاگ
دیگر امکانات
*
*
