ناهید احمدی مقدم

	زندگینامه

ناهید احمدی مقدم

زندگینامه

در خانواده ای مذهبی و مومن در روز اول شهریور ماه سال 1342 در شهرستان خرم آباد دیده به جهان گشود و در دامان مادری فداکار و دلسوز رشد و پرورش یافت. وی تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را با موفقیت کامل و با نمرات بسیار عالی در مدارس شهرستان خرم آباد به اتمام رسانید. 
عشق به خدمت خلق خدا و تربیت انسانهای صالح وی را به شغل شریف معلمی سوق داد و در آموزش و پرورش شهرستان خرم آباد مشغول تدریس شد. 
با شرکت در کنکور سراسری در رشته تربیت معلم دانشگاه تهران در رشته تربیت بدنی پذیرفته شد. 
ایشان به علت تربیت اسلامی که از خانواده کسب کرده بود در مراسمات مذهبی حضور فعال داشت و در دانشگاه همواره نمونه ای بارز از یک زن محجبه اسلامی بود. ناهید که در تعطیلات پایان ترم به خرم آباد برگشته بود بر اثر حمله موشکی مزدوران پست عراقی در تاریخ 5 اسفند ماه سال 1362 در سن 20 سالگی به فیض عظمای شهادت نائل آمد. 
پیکر پاکش را در بهشت رضا(ع) خرم آباد به خاک سپردند.برادرش مهدی نیز شهید شده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

اکرم احمدی پری دری

	زندگینامه

اکرم احمدی پری دری

زندگینامه

در سال 1336 اکرم احمدی متولد شد. دوران کودکی را با شادی و نشاط پشت سر گذاشت و در کانون پر مهر خانواده با ارزشهای اسلامی آشنا گشت.اکرم پس از آن به تحصیل پرداخت و تا سال ششم ابتدائی درس خواند او با شرکت در کلاسهای قرآن و نماز جماعت اعتقادات مذهبی خود را راسخ تر نمود و با عضویت در گروه «مهدیون» به مبارزه با طاغوت پرداخت.
روزی اکرم برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج شد اما دیگر کسی بازگشت او را ندید.پس از آن چند مرتبه به صورت تلفنی تماس گرفت ولی دیگر خانواده از وی اطلاعی نداشتند.
 سرانجام پس از پیروزی انقلاب مدارکی به دست آمد و مشخص گردید که اکرم احمدی پری دری در يکم خرداد ماه سال 1355 توسط عمال رژیم شاه به شهادت رسیده است.
مزار این شهید 19 ساله نامعلوم می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سکینه احمدی

	زندگینامه

سکینه احمدی

زندگینامه

سکینه در 10 فروردین ماه سال 1323 به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. 
علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) بیاموزد. او نوجوانی را پشت سر نهاد و در ایام پرشور جوانی ازدواج نمود که ثمره این پیوند آسمانی 3 فرزند پسر و 5 دختر بود. 
با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. 
وی سرانجام در روز 9 مرداد ماه سال 1366 در سن 43 سالگی در خون خود غلطید و به شهادت رسید. 
پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه در بهشت زهرا(س) واقع در تهران به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

خان زاده احمدی

	زندگینامه

خان زاده احمدی

زندگینامه

بيست و سوم تير ماه سال 1361 بود. مادري به همراه 5 فرزند فداکار و با دو نوه‌ي خردسال با لباني تشنه به سوي ديدار سالار شهيدان شتافتند. خانم خان‌زاده احمدي مادري دل‌سوخته که ثمره تمام زندگي سختش را به همراه جان خويش در راه اعتلاي توحيد نثار نمود دختراني را که فاطمه‌گونه تقديم بانوي اسلام نمود، دختراني به نام‌هاي مهري پانزده ساله، معصومه 17 ساله، طيبه 21 ساله، طاهره بيست و هفت ساله، به همراه دو طفل عاشق که فرزندان طاهره بودند به نام‌هاي سارا رشنو هجده ماهه و علي رشنو چهار ساله و در آخر شيرمرد راه خدا، جواني بيست و يک ساله که در اولين ساعت ورودش به منزل پس از اتمام دو سال خدمت وظيفه در شديدترين جبهه‌ حق عليه باطل به نام مصطفي، همگي به نداي پروردگار لبيک گفته و به شهادت رسيدند و در ساعت دوازده و پنج دقيقه ظهر در ايام مبارک رمضان با دهان روزه همانند سالار شهيدان خاک ميهن را گلگون نمودند. پدر خانواده، حاج ‌عباس سپهوند با ديدن پسرش مصطفي که از خدمت مقدس سربازي ترخيص شده بود و با بدني ضعيف، و صورتي که از آفتاب داغ خوزستان سوخته بود اشک‌هاي شوق از ديدگانش مي‌چکيد و پسر رزمنده‌اش را در آغوش گرفته و با اشتياق مي‌بوسد. بله منزل حال و هوايي عجيب داشت، پدر به شکرانه‌ي بازگشت پسر، قرآن قديمي‌اش را زير بغل گرفت و راهي مسجد شد و مصطفي را در ميان گريه شوق مادر و خواهران واگذاشت، انگار حال و هواي منزل دوباره جان گرفته بود طاهره نيز به خانه‌ي مادر آمد. طفل هجده ماهه‌اش سارا را در بغل گرفته و دست کودک خردسالش علي را در دست، با ديدن برادر عزيزش انگار دوباره زنده مي‌شود، بي‌اختيار مصطفي را به آغوش مي‌کشد و بازگشتنش را خوش‌‌آمد مي‌گويد. ياد دارم هنگامي که طاهره اولين فرزندش علي را به دنيا آورده بود مصادف بود با روزهاي پرالتهاب قبل از انقلاب حس مسئوليت اين زن فداکار تا حدي بود که هنوز ده روز از به دنيا آمدن نوزادش نگذشته اين طفل شيرخوار را با بدني ضعيف در آغوش مي‌کشيد و در مبارزه عليه عوامل ستم‌شاهي هميشه در صف اول قرار مي‌گرفت. 
غرش هواپيماهاي بعثي فضاي جمع عرفاني خانواده را که با آمدن مصطفي گرم شده و هنوز ساعتي از ورودش نگذشته بود شکست و لحظه‌اي بعد، هشت انسان مظلوم هشت کبوتر بهشت در خرم‌آباد به سوي ديدار يار پرواز کردند. يکايک آن‌ها بدن‌هاي پاره‌پاره‌شان را تقديم انقلاب نمودند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

ثریا احمدی

	زندگینامه

ثریا احمدی

زندگینامه

نونهال ده ساله ؛ ثریا احمدی ، فرزند احمد ، در روز اول مهر ماه سال 1352 در روستای « سرریز» از توابع شهرستان کامیاران در استان کردستان در خانواده ای کشاورز و روستایی به دنیا آمد . 
ثریا کوچکترین فرزند خانواده احمدی بود . او تنها ده سال از زندگی را تجربه کرده بود که به دست ناپاک گروهک های جنایتکار و تروریست به دیار باقی شتافت .
او در ساعت 18 بعد از ظهر روز هشتم آبان ماه سال 1362 به همراه خواهرش فریده به هنگام خروج از منزل در روستا مورد اصابت تیر مستقیم عناصر تروریست حزب دموکرات واقع شد و به شهادت رسید . 
ثریا در زمان شهادت 10 سال داشت و خواهرش 15 ساله بود و هر دو در کنار هم در گلزار شهدای روستای سرریز به خاک سپرده شدند .

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

اشرف احمدی

	زندگینامه

اشرف احمدی

زندگینامه

اشرف احمدی در سال 1337 دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در آغوش گرم خانواده سپری کرد و وارد مدرسه شد. تحصیلات مقاطع راهنمایی و دبیرستان را با موفقیت های چشمگیری پشت سر گذاشت و در رشته علوم سیاسی در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل شد سپس با داود اغنامیان ازدواج کرد و صاحب سه فرزند گردید. اشرف زنی سختکوش و طالب علم بود زنی با گذشت و فداکار که در تمام مراحل زندگی با توکل به خدا طعم شیرین موفقیت را می چشید تا اینکه سرانجام در تاریخ 7 خردادماه سال 1364 در پی بمباران رژیم بعثی در سحرگاه ماه مبارک رمضان در حالی که 27 سالش بود همراه دو فرزند، همسر و خانواده ی همسرش به سوی آسمان پرواز کرد و در یادها جاودان شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

خیریه احمدی

	زندگینامه

خیریه احمدی

زندگینامه

خیریه احمدی در روز دهم فروردین ماه سال 1344 در یک خانواده فقیر و مذهبی در مهران به دنیا آمد با توجه به اینکه اولین فرزند خانواده بود پدرش نام او را خیریه نهاد که مایه خیر و برکت برای خود و خانواده باشد.
وی در سال 1359 ازدواج نمود که حاصل و ثمره ازدواج وی دو دختر به نام سامیه و صبریه بود.
او به شغل خانه داری مشغول بود تا اینکه در جریان بمباران هوایی رژیم عراق دردفتر بنیاد شهید ملکشاهی در روز هفدهم خرداد ماه سال 1364 در سن 20 سالگی به همراه یکی از دخترانش به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
پیکر پاکش را در گلزار شهدای روستای گنبد پیرمحمد به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

اقدس احمدوند

	زندگینامه
	جلوه ای از ایثار

اقدس احمدوند

زندگینامه

اقدس در سال 1335 چشم به جهان گشود. روزهای شیرین کودکی را در زادگاهش شهرستان ملایر استان همدان پشت سر گذاشت و آنگاه به تحصیل پرداخت. او پس از اخذ مدرک دیپلم در بیمارستان مشغول کار شد.
او از اخلاق خوبی برخوردار بود و همواره در زندگی شخصی اش از رهنمودهای اسلام الگو میگرفت. از ظلم و بیداد بیزار بود و همواره برای آسایش محرومان می کوشید.
همزمان با اوج گیری مبارزات مردمی او نیز به یاری انقلاب شتافت و در این راه از تهدیدهای رئیس بیمارستان نمی هراسید.روح بلند اقدس در وجودش او را مهیای لقاءالله ساخت تا اینکه در تاریخ 7/11/1357 پس از رسیدگی به بیماران در بیمارستان در تظاهرات پیچ شمیران شرکت نمود. اما سفاکان رژیم بیرحمانه او را هدف گلوله قرار دادند و در 22 سالگی به شهادت رساندند. مزار پاک او در بهشت زهرا (س ) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

پری احمدوند

	زندگینامه

پری احمدوند

زندگینامه

پري احمدوند در چهاردهم مهر 1333 قدم به عرصه‌ي هستي نهاد. او بانويي مؤمنه بود که مهر خود را نثار اهل خانه مي‌کرد اما حمله‌ي موشکي دشمن بعثي به انديمشک در بيست و دوم مرداد 1362 اين بانوي 29 ساله را آسماني کرد. مزارش در قطعه قديم گلزار شهداي انديمشک قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

صدیقه احمدزاده

	زندگینامه

صدیقه احمدزاده

زندگینامه

"صدیقه احمدزاده" در سال 1304 در روستای سیاه کلا محله شرقی از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود. وی در یک خانواده ی کشاورز که پایبند به عقاید مذهبی بودند، رشد کرد. سنین بالندگی را با محبت خانواده درآمیخت و عواطف درونش با ازدواج با همسرش محمد حسن زاده شکفت. محمد مردی کارگر و فقیر بود و از درآمد کمی بهره داشت؛ اما "صدیقه" که در مکتب اسلام پرورانده شده بود، پیشنهاد محمد را برای ازدواج پذیرفت. زندگی مشترک صدیقه و محمد در اوج سادگی و صفا و صمیمیت در سال 1323 آغاز شد که حاصل آن 7 فرزند است. 
محمد در عین حالی که به کارهای سخت می پرداخت، متولی امور مسجد هم بود و صدیقه در کارهای کشاورزی و امور مسجد با عشق و علاقه به همسرش کمک می کرد. صدیقه زنی خوش قلب بود و همه خلق حسنه ی او را می ستودند. او با صبوری همه ی مشکلات را تحمل می کرد ولی در عین حال سختی ها خدشه ای به عقاید مذهبی و واجبات او وارد نمی کرد. حجاب و خوش زبانی از صفات بارز او بود. در تظاهرات انقلاب تا واپسین روزها نقش فعالی داشت و عمیقاً معتقد به رهبری و ولایت بود و استدلال او بر این اعتقادش از آن جهت همگان را به تعجب وا می داشت که او سوادی نداشت. در زمان دفاع مقدس هم یاریگر رزمندگان در جبهه ها بود. 
رفتار او با فرزندان بسیار خوب بود و سعی می کرد که آن ها را افرادی معتقد و انقلابی بار بیاورد. آرزوی دیرینه ی این دو همسر، دیدار و زیارت خانه ی خدا بود. فرزند کوچکشان در این خصوص می گوید: پدر و مادرم از زمانی که برای حج ثبت نام کرده بودند، بی صبرانه منتظر رفتن بودند. 
سال 1366 فرا رسید؛ پس از سال ها انتظار نام این زوج در لیست سفر درآمد و آن ها از خوشحالی سر از پا نمی شناختند. روز وداع به صورت زیبا و دلنشینی از همه خداحافظی کرد و برای رفتن بی تاب شده بود. روز گرم برائت از مشرکین سال 1366 بود؛ جمعه ی آن سال حال و هوای دیگری داشت و گویا فضا،بوی خون می داد. همه در حال انجام فریضه ی برائت از مشرکین بودند که ناگهان حمله ی صعودی ها آغاز شد. همه ی حجاج سراسیمه به این طرف و آن طرف می گریختند. همسرش صدیقه را گم کرد؛ س از تظاهرات همه ی خانم ها به محل استقرار کاروان بازگشتند ولی صدیقه برنگشت. همسرش نگران شد همه جا را به دنبال او گشت اما خبری از او نبود. در همین هنگام رییس کاروان اعلام کرد او به شهادت رسیده است. پیکر صدیقه با لباس خونین احرام ،که از شدت ضربات جانفرسای عمال سعودی به شهادت رسیده بود، سبکبال بر دست های مردم تشییع شد و در تاریخ بیست و پنجم مردادماه 1366 در حالی که 62 سال داشت، در مزار شهدای سیاه کلا محله شرقی از توابع بابل به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از