عصمت پوران وری

	زندگینامه

عصمت پوران وری

زندگینامه

عصمت در سال 1341 در شهرستان دزفول دیده به جهان هستی گشود. او در سایه ی زحمات بی دریغ خانواده بزرگ شد و با فرامین دین مبین اسلام آشنا گشت. او به پیوندهای مکتبی بسیار تکیه داشت و می گفت: « پیوندهای مکتبی بر پیوندهای عاطفی برتری دارند. »
در روزهای آخر عمرش به همه ی دوستان و آشنایان سرکشی می کرد؛ به یاد فقرا و مستضعفین بود و همیشه می گفت: «بعد از شهادتم، لباس هایم و هرچه که به نامم می باشد، به مستضعفان تعلق دارد.» پوارن وری به روستاها می رفت و به ارشاد مردم می پرداخت. 
عصمت به پیروی از امام(ره) جنگ را نعمت و رحمت می دانست و در این رابطه شهر را ترک نکرد و همیشه در خانه باحجاب بود تا اگر در حملات موشکی در خانه به شهادت رسید، هنگام بیرون آوردن پیکرش چشم نامحرم او را نبیند. وی سرانجام در تاریخ 19 آذر ماه 1360 در سنّ 19 سالگی به شهادت رسید. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

شیدا پورابوالقاسم

	زندگینامه

شیدا پورابوالقاسم

زندگینامه

شیدا در روز سی ام شهریورماه سال 1356 در آغوش خانواده ای فرزانه به دنیا آمد؛ پدرش دکتر یوسف تمام هم و غم خویش را مصروف تربیت فرزند نمود. 
شیدا در شهرستان اردبیل بزرگ شد و به مدرسه رفت؛ دوره ی ابتدایی را در مدرسه ی شهید عادل سرائی به پایان رساند و دوره ی راهنمایی را در مدرسه ی پروین اعتصامی گذراند. 
او در سال سوم راهنمایی در حال تحصیل بود که هواپیماهای رژیم بعثی بر خانه شان سایه افکند و او در تاریخ 21 اسفند ماه 1366 همراه خواهرش "سولماز" و مادرش در سنّ 10 سالگی به شهادت رسید. مزار پاکش در گلزار شهدای بهشت فاطمه(س) اردبیل قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

معصومه پنیری

	زندگینامه

معصومه پنیری

زندگینامه

در روز اول شهریور ماه سال 1354 که مردمان اهورایی سرزمین عاشورایی ایران با تمام همت خود در مقابل طاغوت دوران، قد علم کرده بودند، می سوختند و سازش نمی کردند، معصومه در خانواده ای متدین در بروجرد چشم به تابلوی زندگی گشود و گویی این تولد همواره با اندیشه همت مردان بزرگ هم آغوش بود. 
کودکی بیش نبود که دست از مادر رهاند و روبه سوی سربازان رژیم پهلوی با تمام قدرت ایستاد و فریاد زد:«ای سرباز تو بی گناهی، اسیر دست شاهی» و این موضوع باعث عصبانیت عوامل رژیم شده و به درب منزل آنها آمده و از خانواده او تعهد گرفتند که دیگر تکرار نشود، ولی معصومه هرگز آرام نگرفت و با حضور در راهپیمایی ها و مراسمات متعدد راز ماندن و پایداری را آموخت.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بلافاصله رژیم عراق علیه ایران آتش گشود. معصومه همواره با همان همت همیشگی در حالیکه حجاب و عفافش در هاله ای از تقوا که مزین به صبر حاصل از روزه بود در صحنه حاضر می شد و پله پله طریق تکامل را می پیمود تا سرانجام روز موعود فرا رسید، براستی که حسرت پرواز در حلقه چشمانش قاب بسته بود، به مادر خیره شده بود و از سرخی غروب می گفت و بعد از سکوت طولانی ناگاه با انفجار یک بمب خوشه ای در پرواز به رویش گشود شد.
در آستانه پرواز اجازه نمی داد دکتر روسریش را باز کند گویی می خواست گوهر پاک فطرت خویش را در همان صدف معصومیت به محضر دوست تقدیم کند. 
روز دوم بهمن ماه سال 1365 در سن 11 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در بهشت شهدای بروجرد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

شربتی پنجستونی

	زندگینامه

شربتی پنجستونی

زندگینامه

شربتی در روز اول فروردین ماه سال 1294 پا به عرصه هستی نهاد. شهر ایلام میزبان روزهای کودکی اش شد و در میان خانواده ای مذهبی و متدین پرورش یافت و تا پایان دوره ابتدایی به تحصیل پرداخت.
او زندگی خود را با زحمات و مشقات فراوان سپری نمود. روز چهاردهم خردادماه سال 1361 یک روز قبل از شهادتش در منزل دخترش تصمیم گرفت در راهپیمایی شرکت کند خانواده هر چه سعی کردند مانع حضورش شوند اما او مصرانه از منزل خارج شد.
فرزندانش سفارش کردند او فقط 10 دقیقه در راهپیمایی شرکت کند. اما مادر دلش پر می کشید تا در میان یاران امام(ره) فریاد مرگ بر شاه سر دهد.
پنجستونی درخیابان فردوسی در بمباران هوایی رژیم بعثی مورخ 15 خرداد ماه سال 1361 در سن 67 سالگی براثر اصابت بمب سنگین در هفت متری خود به شهادت رسید.
پیکرپاکش را در گلزار شهدای صالح آباد به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حیفا پژواک

	زندگینامه

حیفا پژواک

زندگینامه

حیفا فرزند داراب خان و کتان در یکم فروردین ماه سال 1341 در شهر بغداد به دنیا آمد تا سوم راهنمایی تحصیل کرده بود و در بخش بهداری به عنوان پرستار صادقانه به مردم خدمت می کرد.
اوشغل خود را با دلسوزی تمام انجام می داد. بسیار صبور و مهربان بود و شب و روز بر بالین، مانندی شمعی فروزان نورافشانی می می کرد که ناگهان براثر حمله هوایی دشمن متجاوز بعثی به مناطق مسکونی شهر ایلام به علت اصابت ترکش به ناحیه قلب در سن 23 سالگی در یکم فروردین ماه سال 1364 به دیار معبود خویش شتافت.
مزار این شهیده گرانقدر در گلزار شهدای صالح آباد می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

زهرا پژدم

	زندگینامه

زهرا پژدم

زندگینامه

زهرا پژدم در سال 1335 در شهرستان مهاباد متولد شد، پدرش مردی متدین بود، لذا از همان آغاز فرزندش را بر طبق موازین اسلامی تربیت کرد، زهرا سالها بعد در سال 1358 ازدواج نمود و به تهران مهاجرت کرد. چندی بعد صاحب یک فرزند شد؛ سال 1361 او در انتظار تولد فرزند دومش بود، که در روز پانزدهم شهریورماه به همراه همسر و برادر همسرش به علت بمب گذاری منافقین در سن 26 سالگی به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

وحیده پروری

	زندگینامه

وحیده پروری

زندگینامه

وحیده پروری در تاریخ 5 تیرماه سال 1340 در ایلام متولد گردید. ایام طفولیت را با فراگرفتن مقدسات شرع اسلام گذراند و قرآن را تلاوت می کرد. در سن 6 سالگی به مدرسه رفت و زمان شهادتش سال چهارم رشته اقتصاد و اجتماعی دبیرستان تربیت ایلام بود. قبل از پیروزی و زمان تظاهرات سال 1356 و 1357 با اختیار خودش در تمام تظاهرات شرکت می کرد همیشه به مادرش می گفت: مادر جان راضی نیستم در ماتمم اشک بریزی گریه کنی و خود را پیش مردم ناراحت جلوه دهی و باید در مجالس ختم با شیرینی از مردم پذیرایی کنی.
در زمان جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق مرتبا به طور فعال در دبیرستان و خارج از دبیرستان به طور فعالانه خدمات انقلابی-اسلامی انجام میداد. او وارد بسیج خواهران شد، برای کمک به مجروحین جبهه ها همیشه به خانواده ها تذکر می داد که به خدا توجه داشته باشید.
به اندوختن علم توجه زیادی داشت و می خواست تحصیلات عالی خود را تا مرحله ی دانشگاه ادامه دهد. رفتار او با مردم بسیار خوب بود کاملا مودب، بردبار و حلیم و لبخندی برچهره اش نمایان بود.
نسبت به مردم با کمال تواضع رفتار می کرد، مردم دار بود. نسبت به پدر و مادرش مودب و نصایح آنان را گوش می داد. هیچ گاه عصبانی نمی شد بیشتر اوقات بیکاری خود را صرف مطالعه ای اخلاق اسلامی و کتاب خواندن می کرد.
لباس ساده می پوشید و به فکر خصوصیات مادی نبود. هیچ وقت از ایثار دربره دیگران کوتاهی نمی کرد، وی انسانی بود که روح شهادت در وجودش موج میزد. بسیار با ایمان و از نظر اخلاق و رفتار نمونه بود در طول عمرش با همه مهربان و صاف بود.
در پیاده شدن احکام اسلام سخت وفادار بود در مقابل کفار و منافقین سرسختانه ایستاد و با آنها بحث می کرد و سعی می کرد آنها را قانع کند.
روحانیت را اصیل ترین قشری می دانست که به انقلاب و اسلام وفادار می ماند. به همه نصیحت می کرد که به امام وفادار بمانید روحانیت را پشتیبان باشید و آنها را احترام کنید به صله رحم توجه کامل داشته باشید و سرکشی از اقوام و فامیلان و خانواده ی شهدا را سرلوحه ی زندگی خود قرار داده بود و معتقد بود که انسان باید عزیزترین چیزها را در راه خدا هدیه کند و رسالت جهانی داشته باشد.
از غیبت کردن تنفر داشت و از فرد غایب به دفاع بر می خواست زندگی او نمونه ی وفاداری به اسلام و خدمت به ساحت مقدس امام عصر(عج) بود و سرانجام در روز پانزدهم خرداد ماه سال 1361 به همراه مادربزرگ و خواهر بزرگش در اثر بمباران هواپیماهای بعثی صهیونیستی عراق در سن 21 سالگی در ایلام به درجه رفیع شهادت نایل آمد و اینک زندگی او و شهادتش مشعلی فرا راه آینده ی ما خواهد بود تا پیام همیشه جاویدش را به نسل های آینده بسپاریم.
مزارش در گلزار شهدای صالح آباد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

شهین پرسته

	زندگینامه

شهین پرسته

زندگینامه

شهین پرسته در سال 1344 در خانواده ای زحمتکش در آبادان به دنیا آمد؛ پس از چندی که به تحصیل خود ادامه می دهد، ازدواج می کند تا بالاخره یک روز دو میگ عراقی در آسمان آبادان پرواز می کنند و آموزش و پرورش و خانه های اطراف را بمباران می کنند. 
آن ها نمی دانستند و نمی دانند و نمی فهمند که با هر قطره خون شهیدی که بر زمین می ریزد، هزاران نفر برای پاسداری از خون او قیام می کنند. در این بمباران ناجوانمردانه که توسط مزدوران عراقی انجام می گیرد، شهین پرسته نیز به همراه عده ای دیگر شربت شهادت می نوشد به لقاءالله می پیوندد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

بهیه پرتوی

	زندگینامه

بهیه پرتوی

زندگینامه

بهیه پرتوی در روز دوم فروردین ماه سال 1328 در روستای شیخه کوره از توابع شهرستان مریوان در استان کردستان به دنیا آمد.
پدرش محمد و مادرش طوبی نام داشت. بهیه نیز همانند بسیاری از همسالان خود در آن روستا به علت فقر مالی خانواده و نبود امکانات تحصیلی و آموزش از نعمت سواد محروم بود. او درسن 18 سالگی به عقد دائم یکی از اقوام مادری خود شهید علی سلیمانی درآمد.
این خانواده نوپا در اوایل سال 1350 به روستای بالک زادگاه شهید سلیمانی عزیمت نمودند. ثمره ازدواج ایشان چهار فرزند به نامهای ثریا، جلال، عطاء و مهدی می باشد. 
پدر خانواده به کارگری و کشاورزی مشغول بود و مادر با تمام همت خود به تربیت فرزندان می پرداخت. اما در دومین روز فروردین ماه سال 1367 روستای بالک مورد حمله وحشیانه نیروی هوایی ارتش بعثی عراق قرار گرفت. 
با بمباران شیمیایی و گاز خردل این خانواده در کنار هم در منزل خود جان به جان آفرین تسلیم کرده و به شهادت رسیدند. 
خانواده شش نفری سلیمانی یکی از هزاران خانواده قربانیان سلاح های شیمیایی در ایران بودند.
بهیه در سن 39 سالگی به شهادت رسید و مزارش درگلزار شهدای روستای شیخه کوره قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

آنی پانوسیان

	زندگینامه
	شهادت

آنی پانوسیان

زندگینامه

«آني پانوسيان» در سال 1356 شمسي در شهر تبريز متولد گرديد. اين طفل معصوم در کلاس چهارم ابتدايي در مدرسه ارامنه مشغول به تحصيل بود که در روز اول بهمن ماه 1365 به همراه پدر «ماطوس پانوسيان»، مادر «زويا هاروطونيان» و خواهرش «آدرينه» در بمباران وحشيانه هواپيماهاي عراقي به هموطنان بي‌گناه تبريزي به شهادت رسيد. 
پيکر پاک شهيد 99 ساله «آني پانوسيان» بعد از انجام تشريفات مذهبي، در کنار ساير اعضاي خانواده‌اش در قطعه مخصوص شهدا در گورستان ارامنه تبريز به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از