پروانه هادی حسین آبادی

	زندگینامه

پروانه هادی حسین آبادی

زندگینامه

پروانه در روز سوم دی ماه سال 1335 به دنیا آمد و در خانواده ای با فرهنگ و مذهبی در اصفهان بزرگ شد و بیشتر اوقاتش را با قرآن و نماز پر می کرد. سنگر مسجد را از همان دوران بلوغ رها نکرده بود. 
با آغاز زمزمه ها انقلاب در راهپیمایی ها شرکت می کرد. با وجود فرزندان کوچک حضور پرشور در تظاهرات داشت. نوارهای مذهبی زیادی در زیرزمین خانه پنهان می کرد و در اوقات تنهایی گوش می داد؛ تا اینکه ساواک از این مسئله اطلاع پیدا کرد، در یک غروب پاییزی مامورین ساواک ناگهان به خانه آن ها حمله کردند اما خوشبختانه نوارها در زیرزمین حیاط مدفون بود و این بار مدد الهی پروانه را از چنگال دژخیمان ساواک نجات داد و موفق نشدند چیزی پیدا کنند. 
همسر او در فرودگاه اصفهان مشغول به کار بود، بعد از پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی، با حجم زیادی از مجروحین جنگی مواجه بود و برای کمک به مجروحین و انتقال آن ها به بیمارستان بیشتر اوقات را در بیرون از خانه بسر می برد و همین امر باعث حضور کمتر وی در کانون خانواده گردید، از پروانه بارها عذرخواهی می کرد اما ایشان در پاسخ می گفت: " ما نیاز به ترو خشک کردن نداریم، آن عزیزان مجروح هستند و نیاز به یاری و کمک دارند. برو خدا به همراهت. 
شب دوم ماه مبارک رمضان هواپیماهای دشمن مرتب شهر اصفهان را می کوبید و شهر را زیر بمب ها و موشک های خود گرفته بود. 
همسر پروانه آن شب در فرودگاه کشیک بود ساعت 2 شب به وی اطلاع دادند که موشکی در حوالی منزلشان به زمین خورده است. ایشان پس ازحضور در بیمارستان متوجه شدند که دختر 4 ساله شان زخمی و همسر و دو فرزند دیگرش به مقام رفیع شهادت نایل آمده اند. 
از دوستان شهیده نقل شده که ایشان هنگام صحبت کردن در مورد مجروحین جنگی بارها آرزو می کرد که ای کاش او نیز با این رزمندگان شهید شود. 
خداوند متعال او را به آرزوی دیرینه اش در تاریخ 30 فروردین ماه سال 1367 رساند. و به همراه دو فرزندش هادی و حامد در جوار قرب الهی ماوا گرفت. مزار این مادر 32 ساله در گلستان شهدای اصفهان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

طوبی هادی پور

	زندگینامه

طوبی هادی پور

زندگینامه

طوبي در سال 1314 به دنيا آمد. روزها و ماه‌ها گذشت و او ازدواج نمود و زندگي تازه‌اي را آغاز کرد. 
زماني که رژيم بعث شهرهاي ايران را بمباران مي‌کرد او در شهر دزفول بود، و در تاريخ 19 آذر 1360 در سن 46 سالگي به شهادت رسيد. 
پيکر پاکش را در قطعه قديم گلزار شهداي انديمشک به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

خاتون نیلدارشوشتری

	زندگینامه

خاتون نیلدارشوشتری

زندگینامه

خاتون در روز دوم اسفند ماه سال 1301 به دنیا آمد. اهل شهرستان شوشتر بود. او سال ها بعد در پنجم مهر ماه سال 1359 بر اثر اصابت ترکش در شوشتر در سن 58 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در گلزارشهدای شوشتر قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

ام هانی نیکبخت

	زندگینامه

ام هانی نیکبخت

زندگینامه

ام هانی نیکبخت در سال 1307 در یک خانواده ی کشاورز و متدیّن پا به عرصه ی وجود گذاشت. وی دوران زندگی خود را در روستای بزرگ بیشه محله محمودآباد گذرانید و در همان جا نیز ازدواج نموده و صاحب فرزندانی شد. 
او به خانه ی خدا و زیارت مدینه منوره و الگوی خود زهرای اطهر عشق می ورزید و با همین عشق راهی مکه مکرمه گردید و در جمعه ی خونین مردادماه سال 1366 به همراه سایر عشاق موفق به زیارت حق و حضور در ضیافتخانه ی کعبه ی عشق شد و با جسمی خونین اقامه ی حج نمود و در سنّ 59 سالگی به شهادت رسید. 
مزار این شهیده کعبه در روستای بزرگ بیشه محله محمودآباد قرار دارد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سکینه بیگم نیک نژاد

	زندگینامه

سکینه بیگم نیک نژاد

زندگینامه

سکینه بیگم نیک نژاد در اولین روز از آبان ماه سال 1324 در خانواده ای تحصیل کرده و متدین در خطه «بهبهان» از توابع استان خوزستان پا به عرصه وجود نهاد. پدرش مردی فهیم و تحصیل کرده بود و با پیمانکاری پروژه های متعدد در شهرهای مختلف سعی می کرد امکان ادامه تحصیل را برای سکینه و شش خواهر و برادر بعدیش فراهم کند. حمایت های پدر و استعداد و پشتکار مثال زدنی سکینه باعث شد تا بلافاصله پس از اخذ دیپلم وارد دانشسرای معلم بهبهان شود؛ دو سال تحصیل در این دانشسرا و مدت کوتاهی تدریس در دبستان نیز از عطش آموختنش نکاست و همراهی مادر او را رهسپار بروجرد کرد تا با وجود سختی پیمودن ۱۶ ساعت راه، مدرک کارشناسی را در مدت کوتاهی در رشته تربیت بدنی کسب کند. 
درسش تازه تمام شده بود که محمدتقی به خواستگاریش آمد. 
در محله تهران نو آپارتمانی کوچک تهیه کردند و صاحب 3 فرزند شدند. 
پس از چندی احساس وظیفه سکینه را بر آن داشت تا به یکی از نقاط مرزی محروم رفته و زکات علمش را به کودکان محروم مهرانی- شهری در استان ایلام- بپردازد. 
پس از بازگشت تهران و فروش آپارتمانشان، خانه ای در مهرویلای کرج خریدند، این اتفاقات با پیدایش موج بیداری اسلامی در ایران همزمان بود و سکینه هم که شور و شعور وصف ناشدنی اش او را شیفته امام(ره) و انقلاب اسلامی کرده بود؛ با تبلیغ در خانواده و مدرسه به یاری نایب امام زمانش شتافت؛ پس از به ثمر رسیدن نهال انقلاب اسلامی و بازگشایی مدارس به سنگر تعلیم بازگشت و معاونت مدرسه راهنمایی ترکمان را به عهده گرفت؛ در کنارش تعلم را هم رها نکرد و در مقطع کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل شد. 
با شروع جنگ تحمیلی، در مدرسه به جمع آوری کمک های مردمی می پرداخت و سعی می کرد همزمان دانش آموزان را با آرمان ها و ارزش های انقلاب آشنا سازد. 
یازدهم بهمن ماه سال ۱۳۶۰ منافقین به مدرسه حمله کردند و هنگام اذان ظهر سکینه 36 ساله بر اثر اصابت تیر در کرج به شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) قطعه24- ردیف101- شماره39 تهران واقع می باشد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

جیران نیک پور

	زندگینامه

جیران نیک پور

زندگینامه

امیرحسن در بیست و یکم اردیبهشت ماه سال 1359 فرزندش را در آغوش گرفت. برق شادی در نگاهش درخشید. بعد از حمد و سپاس خدا نام او را جیران گذارد. روزهای کودکی او با شادی سپری شد.
دوره آمادگی و پیش دبستان را پشت سر گذارد. اما هنوز 4 سال بیشتر نداشت که در تاریخ 23 اسفند 1363 در پی بمباران هوایی رژیم بعثی به مناطق مسکونی زادگاهش تهران به همراه مادر، برادر، پدربزرگ و مادربزرگ به شهادت رسید.
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فاطمه نیک

	زندگینامه
	حج خونین
	ام الشهداء
	شهادت

فاطمه نیک

زندگینامه

فاطمه نیک در تاریخ 5/7/1300 در جزیره ی قشم از توابع استان هرمزگان به دنیا آمد. پدرش مؤذن مسجد بود و فاطمه در دامان خانواده ای معتقد و متدیّن رشد کرد و جانش با آموزه های دینی عجین شد، آن چنان که بعدها وقتی خود ازدواج کرد و مادر شد، فرزندان رشید و شجاع و باایمان را تربیت نمود و در کنار خانه داری به فعالیت در امور مذهبی و مبارزه با استبداد شاهی پرداخت و پس از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی تک تک فرزندانش را عازم جبهه های جنگ نمود. 
در طول جنگ چند تن از پسرانش به شهادت رسیدند و به ام الشهدا معروف شد. در مردادماه 1366 عازم حج ابراهیمی شد و در مراسم برائت از مشرکین سینه اش آماج گلوله های وهابیون گردید و مورخه 9/5/1366 در سنّ 66 سالگی در شهر مکرم مکه به شهادت رسید. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

  ایران نیرو

	زندگینامه

ایران نیرو

زندگینامه

ایران زمان کودکی اش را در شیراز آغاز کرد، پنجم شهریور ماه سال 1336 به دنیا آمد. مادر ایران وقتی که ایران یک سال ونیم داشت به سبب مشکلات و موانع رنج آور از همسرش جدا شد و سرپرستی او را خود به عهده گرفت. 
وی در یکی از دبستان های شیراز به تحصیل مشغول شد و پنجمین پایه و کلاس ابتدایی را به پایان رساند ولی به سبب فقر و عدم توان مالی مدرسه را رها کرد. 
و زمانی که آماده ازدواج می شود با یکی از جوانان مورد اعتماد ازدواج می کند. 
سپس با ورود به صنایع الکترونیک شیراز، در آن مرکز صنعتی به کار و فعالیت می پردازد و خود بخشی از هزینه های زندگی را فراهم می کند. 
در تربیت و پرورش فرزندان خود صادقانه گام بر می دارد. وی رفتار و کردار و پنداری پسندیده داشت و خصلت گشاده رویی او را می آراست. 
در زمان انقلاب در حالی که نوزادی را در شرف تولد داشت در راهپیمایی ها شرکت می کرد. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در روز میلاد حضرت مهدی(عج) محفل جشن و شادی برگزار می کرد. 
او که صاحب 3 فرزند بود که کوچک ترین آن ها 40 روز داشت. به کار و فعالیت می پرداخت. 
در روز 22 بهمن سال 1366 در بمباران هوایی شهر شیراز که صنایع الکترونیک را هدف قرار داده بودند در سن 30 سالگی به شهادت رسید. 
مزارش در گلزار شهدای دارالرحمه قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 گلنام نیازی

	زندگینامه

گلنام نیازی

زندگینامه

گلنام نيازي در سال 1316 به دنيا آمد. سال‌ها بعد با مردي مؤمن عقد ازدواج بست و گرمابخش سراي او شد. گلنام در بيست و دوم مرداد 1362 در جريان حمله‌ي موشکي دشمن بعثي به شهر انديمشک در 46 سالگي بي‌گناه و مظلوم به شهادت رسيد. پيکرش را در قطعه‌ي جديد گلزار شهداي انديمشک به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 آزاده نیازی

	زندگینامه

آزاده نیازی

زندگینامه

آزاده در روز سي‌ام آبان ماه سال 1360 به دنيا آمد. تولدش شور و شعفي خاص ميان اهل خانه پديد آورد. 
هنوز دو سال بيشتر نداشت که موشک‌هاي رژيم بعثي در روز بيست و دوم مرداد ماه 1362 شهر انديمشک را ويران کرد و او خونين کفن به لقاء حق دست يافت. 
پيکر پاکش را در گلزار شهداي انديمشک (قطعه جديد) به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از