محمد آبسواران

محمد آبسواران

زندگینامه

محمد آبسواران در تاریخ 1/4/1336 در روستای کنارو پا به عرصه گیتی نهاد، پدرش علی تمام تلاش خود را مصروف تربیت اسلامی او ساخت و بعد از اتمام سال چهارم دبستان برای ادامه تحصیل به روستای تازیان رفت. محمد علاوه بر تحصیل در مدرسه در بیشتر موارد به خانواده اش کمک نمود. وی دورة راهنمایی را در شهر بندرعباس به پایان رساند، آموختن قرآن و حضور در مساجد و جلسات سخنرانی باعث شد او فردی متدین و معتقد گردد. آبسواران در ایام تعطیل و ماههای محرم و رمضان به زادگاهش بازمی گشت. وی پس از مدتی به استخدام نیروی دریایی درآمد و شب ها در کلاسهای شبانه به ادامه تحصیل پرداخت و توانست مدرک دیپلم را دریافت نماید. همزمان با اوج گیری انقلاب به علت شرکت در تظاهراتها توسط ساواک تهدید شد و یکبار توسط آنان دستگیر گشت اما به علت مقاومت در مقابل ساواک آنها او را رها کردند، محمد پس از آزادی با پخش اعلامیه دامنه فعالیت خود را گسترش داد و با پیروزی انقلاب در جهادسازندگی فعالیتش را آغاز نمود. سرانجام مبارز و عاشق نستوه در تاریخ 12/11/1360 به همراه شهید پرویز سبزه غلامی توسط گروهک منافقین به شهادت رسید. جوان24 ساله ایران اسلامی در حین انجام مأموریت به آسمان پر گشود و به دیار حق شتافت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

جبار احمدی

جبار احمدی

زندگینامه

جبار احمدی سال 1347 در یکی از روستاهای تابعه بخش زرنه، قدم به عرصه گیتی نهاد. او که در خانواده ای مذهبی اما محروم به دنیا آمد از همان آغاز زندگی با مشکلات دسته و پنجه نرم می کرد و به امور کشاورزی می پرداخت، ضمن این که همزمان به تحصیل علم و دانش همت گمارد. جبار با عشق و علاقه ای که به جنگ و جهاد داشت در سال 1366 تحصیل را رها کرد و در قالب نیروی افتخاری بسیج راهی مناطق عملیاتی گیلانغرب گردید و پس از تلاش و ایثار فراوان عاقبت در تاریخ 9/5/1366 در منطقه ی عملیاتی تاجیک گیلانغرب در مصاف با منافقین کوردل در سن 19 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

بشری یوسفی

بشری یوسفی

زندگینامه

بشری یوسفی فرزند حسین و سیمان در اول فروردین ماه سال 1357 در شهر بدره کشور عراق در خانواده ای شیعه و ایرانی دیده به جهان گشود. 
و پس از چندی توسط رژیم بعث عراق به همراه خانواده اش ار عراق اخراج و به سمت مرزهای ایران سوق داده شدند. 
بشری یوسفی پس از ورود به ایران در محله بانبرز شهر ایلام ساکن شدند. چندی از ورود به موطن اصلی نگذشته بود که آتش جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شعله کشید و در این میان مردم غیر نظامی نیز از تعرضات ددمنشانه بعثیون در امان نماندند. 
بشری در بیست و پنجم بهمن ماه سال 1362 در حالیکه کودکی بیش نبود در سن 5 سالگی بر اثر بمباران شهر ایلام مظلومانه به شهادت رسید. 
مزارش در گلزارشهدای صالح آباد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سمیرا یلمچی

سمیرا یلمچی

زندگینامه

سمیرا در سال 1363 در تهران متولد شد، کودکی او در خانه ی پدربزرگ سپری شد تا پدرش بتواند دوران خدمت نظام وظیفه ی خود را به پایان برساند.
چهار سال بیشتر نداشت که آماده ی مراسم تحویل سال نوی 1367 شد. ناگهان صدای انفجار موشک های رژیم بعثی شادی سال نو را به غمی بزرگ تبدیل کرد. ترس و وحشت مجالی برای کمک خواستن از مادر نگذاشت دستان کوچکش با قطرات سرخ خون مظلومیت مردم بی پناه را ثبت کرد.
مزار او در امامزاده علی اکبر (ع) چیذر کنار پدر بزرگ ( شهید عباس علی حاج حسینی ) مادربزرگ ( شهید فاطمه حسین عسگر ) دایی ( شهید منصور حاج حسینی ) ، همسر و فرزندان دایی اش قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

خدیجه یزدان خواه کناری

خدیجه یزدان خواه کناری

زندگینامه

در پنجمین روز از خرداد ماه سال 1355 در فریدونکنار ديده به جهان هستي گشود. نامش را خديجه نهادند و از خداوند سلامت و سعادت او را خواستار شدند. 
مادر به آرمان‌هاي والاي امام خميني (ره) اعتقاد داشت و فرزندانش طوبي و خديجه را با خود به تظاهرات مي‌برد. روز نهم آذر ماه سال 1357 خديجه در آغوش مادر به خيابان رفت. غريو الله اکبر مردم با صداي رگبار گلوله‌ها درهم آميخت و در همان لحظه خديجه دو ساله و خواهرش طوبي به دست مزدوران رژيم به شهادت رسيدند. 
همان روز مردم اين دو عزيز را در مسجد امام سجاد (ع) به خاک سپردند. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

طوبی یزدان خواه

طوبی یزدان خواه

زندگینامه

در سال 1347 در فريدونکنار دختري پا به عرصه‌ي وجود نهاد که او را "طوبي" نام نهادند. او در خانه‌اي ساده، آرام و در ميان دست‌هاي زحمتکش پدري که با کار سخت و شديد شبانه روزي به زندگي و خانواده‌اش سر و سامان مي‌داد، پرورش يافت. وي دختري باوفا بود و حجب، حيا و متانتش او را زبانزد عام و خاص کرده بود. در منزل دستان کوچکش ياريگر بازوان خسته مادر بود و خواهرش "خديجه" را که دو ساله بود همواره به کول مي‌گرفت تا کمک حال مادر باشد. 
معلمش وي را کودکي با هوش و با استعداد مي‌شناخت. با علاقه قرآن کريم را تلاوت مي‌کرد. وي آنقدر دوست داشتني بود که در يارکشي‌هاي بازي‌هاي کودکانه همواره بر سر او دعوا مي‌شد. مادر طوبي مي‌گويد: وقتي او کلاس چهارم دبستان بود بيش از حد در استفاده از لوازم قناعت مي‌کرد. روزي ديدم بدون آنکه در دستانش چيزي باشد در حال نوشتن بر روي کاغذ است. بسيار تعجب کردم به ايشان گفتم: «طوبي چه مي‌کني؟» گفت: «دارم مشق مي‌نويسم.» گفتم: «با چه؟» مداد بسيار کوچکي را نشانم داد و گفت: «با اين!» برايش يک مداد خريدم اما او همچنان قناعت مي‌ورزيد و مي‌گفت: «هنوز هم با اين مداد مي‌شود نوشت.» 
وقتي مدارس در اوايل انقلاب تعطيل شده بود. شهيده طوبي به همراه مادرش چند مرتبه در تظاهرات شرکت کرد و سرانجام در تاريخ 9 آذر ماه 1357 او و خواهرش خديجه يزدانخواه که 2 ساله بود به دست مزدوران پهلوي به شهادت نايل آمده و در همان روز در مسجد امام سجاد (ع) شهر فريدونکنار با حضور مردم شهيدپرور اين خطه به خاک سپرده شدند. امروز مسجد امام سجاد (ع) محل زيارت قبور اين عزيزان به خصوص 5 شهيد از خانواده‌ي يزدانخواه شده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مرضیه یارم طاقلو

مرضیه یارم طاقلو

زندگینامه

مرضیه در روز هجدهم شهریور ماه سال 1361 در همدان به دنیا آمد.
مرضیه همراه ما و گاهی زودتر از ما به مسجد می رفت. دختری آرام و مهربان بود. 
در روز سی ام دی ماه سال 1365 بیرون از خانه بودیم که صدای آژیر خطر را شنیدیم. من با سه کودکم یکی در بغل و دوتای دیگر در کنارم ایستاده بودیم که با صدای هواپیما دیگر چیزی نفهمیدم فقط دیدم بچه هایم از سر و صورتشان خون می ریزد و همه آنها شهید شدند. مرضیه هم یکی از آن ها بود. 
او در 4 سالگی به شهادت رسید و در باغ بهشت همدان به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از