شعبان علی ترابی

شعبان علی ترابی

زندگینامه

شعبان‌علي ترابي در 7 مرداد ماه سال 1338 در روستاي بالقلو از توابع ساوه در خانواده‌اي مستضعف به دنيا آمد و تحصيلات ابتدايي‌اش را در زادگاهش با تحمل مصائب فراوان گذراند. دوره‌ي راهنمايي را به مدرسه‌اي در پنج کيلومتري روستاي خود رفت و عليرغم مشکلاتي که رفت و آمدش ايجاب مي‌کرد توانست تحصيلات خود را به خوبي ادامه دهد و براي طي کردن آخرين سال‌هاي دبيرستان به تهران عزيمت نمايد. 
هم‌زمان با اوج‌گيري مجدد انقلاب اسلامي هم‌چون ديگر جوانان مسلمان و حزب‌اللهي در صفوف فشرده امت حضور داشت و در راهپيمايي‌ها و تظاهرات فرياد‌ رساي آزادي و برقراري حاکميت الله را سر مي‌داد و در روزهاي حماسه‌ساز پيروزي خون بر شمشير از خود رشادت فراواني نشان داد. 
پس از پيروزي انقلاب و اخذ ديپلم متوسطه به خدمت سربازي اعزام گرديد و در پايگاه يکم شکاري منطقه مهرآباد به انجام اين وظيفه مشغول شد و گرچه از زمان جنگ تحميلي بارها درخواست عزيمت به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل را کرده بود، ليکن هر بار به دليلي از اين فيض عظيم محروم ماند. 
پس از پايان خدمت سربازي به کارآموزي در رشته برق صنعتي پرداخت و در اندک مدتي توانست تخصص درجه دو و سه اين رشته را کسب نمايد. با توجه به تخصص فوق مي‌توانست در کارگاه‌هاي مناسب به کار مشغول شود ليکن به سبب عشق و علاقه‌اي که به انقلاب اسلامي داشت مي‌خواست در نهادي به کار پردازد که بيشترين فايده را به اسلام برساند. به همين منظور کوشيد در پليس قضايي استخدام شود و سپس درخواست پيوستن به نيروي دريايي را نمود. او از اولين کساني بود که پس از تأسيس حزب جمهوري اسلامي به عضويت آن درآمد و در اين حزب خدايي به فعاليت پرداخت و هم‌چنين از خدمتگذاران صادق اسلام در مسجد علي‌اکبر(ع) بود و خالصانه در راه تعالي مکتب رهايي‌بخش اسلام مي‌کوشيد. 
او که در مغازه خشک‌شويي برادرش در خيابان دامپزشکي تهران مشغول به کار بود در بيست و ششم مرداد 1361 با 23 سال سن در جريان حمله‌ي تروريستي منافقين کوردل بر اثر اصابت گلوله به سر به شهادت رسيد. پیکر پاکش را در گلزار شهدای رستای بالقلو شهر ساوه به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد ترابی آذر

محمد ترابی آذر

زندگینامه

در سال 1333 در خانواده ای روستایی و متدیّن در شهر همدان چشم به جهان گشود. پدر و مادرش گرچه از مال دنیا چیزی نداشتند، لیکن قلبشان مملو از ایمان بود و همواره در یاد خدا بودند و فرزند خود را نیز با همین یاد بار آوردند و او در دامان چنین خانواده ای کودکی و نوجوانی اش را سپری نمود و روحیه ای سرشار از ایمان و اخلاص کسب کرد. از نوجوانی با کار و زحمت آشنا شد و در پرتو تلاش مستمر و پیگیر پس از عزیمت به تهران توانست سر و سامانی به زندگی محقر خود بدهد و یک مغازه ی زرگری دائر نماید؛ اما همین زندگیش نیز وقف اسلام و مردم بود و هیچ گاه از کمک به محرومان و ایتام خودداری نمی کرد. 
در سنین نوجوانی تحت توجهات خانواده اش مقلّد حضرت امام خمینی گشت و در همین رابطه هم زمان با اوج گیری مجدد نهضت اسلامی در سال 1356 مشتاقانه به آن پیوست و با حضور مداوم در صفوف به هم فشرده ی امت شهیدپرور در انقلاب اسلامی ایران شرکت جست. 
پس از پیروزی انقلاب با تعهدی صد چندان به انجام وظایف دینی و اجتماعی اش پرداخت و ضمن حضور مداوم در سنگر مسجد، بخش قابل ملاحظه ای از داراییش را صرف آن و امور خیریه می کرد. به امام و روحانیت ارادتی خاص داشت و با رفتار و اخلاق نیکوی خود مروج آرمان های والای اسلامی بود و در عین این که با مومنین با قلبی مملو از مهربانی و نوع دوستی رفتار می کرد، نسبت به دشمنان اسلام و انقلاب و به ویژه مزدوران استکبار جهانی موضعی قاطع داشت و اجازه نمی داد تا ایادی شرق و غرب میهن اسلامی اش را جولانگاه خود سازند. 
ترابی به سبب فعالیت های گسترده اش در دفاع از انقلاب اسلامی مورد شناسایی منافقین قرار گرفته بود و این کوردلان بارها با انداختن نامه های تهدیدآمیز به داخل منزلش کوشیدند تا وی را از صراط مستقیم باز دارند؛ لیکن این مقلّد راستین امام از این قبیل تهدیدات ترسی به دل راه نمی داد و به عهدی که با خدایش بسته بود، وفادار ماند. عاقبت در 14 فروردین 1361، سه نفر از تروریست های منافق به مغازه ی شهید واقع در خیابان جی یورش برده و پس از سرقت کلیه ی اموال و موجودی مغازه، او را نیز در سنّ 28 سالگی به ضرب گلوله به شهادت می رسانند و هم چون همه ی دزدان تبهکار می گریزند. 
از شهید وصیت نامه ی کوتاهی به جا مانده که در آن بخشی از دارایی اش را جهت کمک به جبهه های نبرد حق علیه باطل اختصاص داده و سلامتی و طول عمر رهبر انقلاب را خواستار شده است. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 رضا ترابی

رضا ترابی

زندگینامه

سال 1336 سال شکفتن رضا در تنگنای دنیای خاکی بود، کودکی رادر محله های فقیرنشین تهران سپری کرد و با آغاز هفتمین خزان زندگی به تحصیل علم پرداخت 13 سال بیشتر نداشت که پدرش را از دست داد و در سوگ پدر گریست. سال 1356 موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و در رشته برق دانشگاه صنعتی شریف آموختن را ادامه داد. زمانیکه ملت مسلمان ایران به قیام علیه حکومت پهلوی برخاستند. او نیز به جمع سربازان عاشقی پیوست که حکومت دینی را طلب می کردند. با پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت انجمن اسلامی دانشگاه درآمد و در اواخر سال 1358 در حزب جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت و مسئولیت تبلیغات شاخه دانشجویی را بر عهده گرفت.او سرانجام در روز هفتم تیرماه سال1360 در سن 24 سالگی توسط منافقین کوردل در کنار شهید بهشتی و 72 تن از همرزمان پاکش به جرگه شاهدان روز محشر پیوست.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 باقر پیشدار

باقر پیشدار

زندگینامه

باقر پیشدار روز چهارم شهریورماه سال1341 در روستای «درتوجان» شهرستان میناب از توابع استان هرمزگان در خانواده ای ساده و صمیمی دیده به جهان گشود. هنوز دو سال بیشتر نداشت که پدرش را از دست داد و سرپرستی او را برادر بزرگترش عهده دار شد تحصیلات ابتدایی را در همان روستای زادگاهش سپری نمود و سپس به مدرسه راهنمایی خرداد راه پیدا کرد.جهت ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان به بندرعباس رفت و در دبیرستان به تحصیل مشغول شد. با اوج گیری مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم پهلوی در صف مبارزان روح الله قرار گرفت و دربیشتر تظاهرات ها و راهپیمائی های مردمی حضوری فعال داشت.او همچنین با نوشتن شعار بر روی دیوار، چسباندن اعلامیه های حضرت امام (ره) و نصب عکس امام بر در و دیوارهای شهر پیام انقلاب را به گوش عموم مردم می رساند.حضور سبز او در برپائی راهپیمائی ها، تظاهرات های مردمی به حدی بود که کینه کوردلان ساواک را برانگیخت.در سال 1354 به عضویت سپاه پاسداران بندرعباس درآمد. سرانجام در تاریخ 2/6/1360 در شب جمعه هنگامی که در مراسم دعای کمیل شرکت نموده بود در محله نایبند جنوبی در سن 19 سالگی مورد اصابت تیر منافقین و تروریستهای کوردل قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 ابوالفضل پیرزاده

ابوالفضل پیرزاده

زندگینامه

پیرزاده فرزند علی در سال 1334 در اردبیل متولد شد. پس از تحصیلات دبیرستانی در سال 1354 وارد حوزه علمیه قم شد و در مدرسه ی حقانی به تحصیل پرداخت و تا حد سطح خواند و ملبس به لباس روحانیت گردید. با اوج گیری مبارزات حق طلبانه امت اسلامی، در تمامی راهپیمایی ها، نقش کلیدی داشت و اکثر نوارها و اعلامیه های امام (ره) توسط وی در قم تکثیر و به اردبیل فرستاده می شد تا پخش و توزیع شود. سپس به منظور گسترش این مبارزات در روستاهای آذربایجان به میانه رفت و به تبلیغ انقلاب و افشاگری رژیم شاه پرداخت و سپس به اردبیل آمد و برنامه ریزی اکثر تظاهرات و راهپیمائی ها را به عهده گرفت. پس از پیروزی انقلاب در گروه ضربت کمیته ی انقلاب اسلامی به فعالیت پرداخت. شهید پیرزاده در سال 1360 در نخستین روزهای تشکیل سپاه خالصانه قبول مسئولیت نموده، به عضویت سپاه پاسداران درآمد. سپس به «پارس آباد» رفت و در دادگاه انقلاب اسلامی آن شهر مشغول به کار شد. همزمان با آن در دبیرستان های اردبیل به عنوان معلم دینی نیز فعالیت می نمود..
او معلمی بود که برخوردهای ارشادی و هدایتی اش در دل بیشتر فریب خوردگان گروهک ها، چنان تأثیری داشت که کار صدها قلم و اندیشه ی تبیلغی را یک تنه انجام می داد. شهید پیرزاده در تاریخ هشتم آذرماه 1360، حین خروج از مدرسه، در سن 26 سالگی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید و شهر اردبیل در سوگ مسئول آموزش عقیدتی سپاه ناحیه ی آن شهر به عزا نشست. از وی فرزندی به نام ابوالفضل به یادگار مانده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد پورولی

محمد پورولی

زندگینامه

محمد در آذرماه سال 1335 در خیابان 15 خرداد غربی (درخونگاه) در خانواده ای مذهبی و متدین پا به عرصه هستی نهاد. کودکی را در هاله ای از فقر و مشکلات مالی پدر سپری کرد. سپس به آموختن علم پرداخت و تا پایان دوره دبیرستان تحصیل نمود و در سال 1354 به دانشکده غزالی قزوین راه یافت و در رشته مدیریت بازرگانی ادامه تحصیل داد. در زمان مبارزات امت مسلمان ایران علیه حکومت پهلوی به عنوان یکی از اعضا و مؤسسین انجمن اسلامی دانشگاه، مسئول کتابخانه مدرسه علمیه عبدالحسین واقع در بازار و مسئول پخش اعلامیه و نوارهای حضرت امام (ره) به مبارزه با دولت وقت پرداخت. پورولی در جریان مبارزه مسجد قبا حضور فعال داشت تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب دوباره در دانشگاه به تلاش در جهت ایجاد جریان اسلامی در محیط دانشگاه روی آورد و بعد از آن وارد حزب جمهوری اسلامی شد. او ابتدا در بخش سیاسی و سپس به لحاظ درک اهمیت فوق العاده کار روی دانش آموزان به صورت یکی از عناصر فعال بخش دانش آموزی به خدمت مشغول گشت. محمد اعتقاد داشت : کسی که بخواهد داخل حزب بشود شرط آن گذشتن از جان است.
سرانجام این رادمرد عرصه های ایثار در روز هفتم تیرماه سال 1360 در سن 25 سالگی همراه با جمع یاران شهید مظلوم بهشتی بر اثر انفجار بمب کار گذاشته شده توسط منافقین در ساختمان حزب جمهوری اسلامی به دیدار حق شتافت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدحسین پوردلیر

محمدحسین پوردلیر

زندگینامه

در دوازدهمین روز از سال 1326 در خانواده ای متدین و مذهبی در شهرستان شیراز کودکی به نام محمدحسین در خانواده پوردلیر پا به عرصه هستی نهاد. دوران کودکی و نوجوانی اش را در شیراز سپری کرد و سپس به آبادان مهاجرت نمود تا تحصیلات مقطع دبیرستان را در آن شهر ادامه دهد. از همان دوران نوجوانی فعالیتهای مذهبی اش را در مساجد و هیات ها آغاز کرد. او با ممارست و تهذیب نفس هم در اخلاق و هم در امور اجتماعی بسیار پیشرفت کرد و در سال 1340 وارد آموزشگاه گروهبانی نیروی دریایی گردید و پس از دو ماه جهت تکمیل دوره آموزشی به مدت دو سال به پاکستان اعزام شد. پس از بازگشت از پاکستان در سال 1342 با دختری عفیفه و پاکدامن ازدواج نمود که ثمره این ازدواج 5 فرزند بود. او که از تربیت دینی و مذهبی بهره جسته بود هرگز زیر بار قوانین کفرآمیز ارتش شاهنشاهی نرفت و همین امر موجب گردید تا بارها مورد تعقیب و بازجویی قرار گیرد و سرانجام فعالیتهای مذهبی او موجب اخراج وی از ارتش گردید. با اوج گیری مبارزات انقلابی مردم بر علیه رژیم پهلوی با انقلابیون مسلمان به همکاری پرداخت و در اکثر تظاهرات و راهپیمائی های مردمی حضوری فعال داشت. سرانجام او که عضوی فعال در به ثمر رساندن این شجره طیبه بود و فعالیت دامنه داری در سپاه پاسداران به منظور برقراری امنیت در جامعه داشت توسط منافقین شناسایی شد و در مقابل درب منزل خویش مورد تهاجم آنها قرار گرفت و در تاریخ 25/5/1360 در سن 34 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عزیز پوردباغ

عزیز پوردباغ

زندگینامه

عزیز پوردباغ در هفدهم اسفند ماه سال 1318 در استان اردبیل متولد شد. تا دوره ابتدایی به تحصیل پرداخت و به شغل آزاد مشغول به کار شد. وی متاهل و دارای دو فرزند بود و در اردبیل سکونت داشت. سرانجام در بیست و هشتم آذر ماه سال 1361 در شهرستان تکاب هدف سوء قصد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفت و به ضرب گلوله اسلحه کمری در سن 43 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاکش در بهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

منصور پناهی

منصور پناهی

زندگینامه

پانزدهم خرداد ماه سال 1330 در خانواده ای مسلمان و مستضعف کودکی پا به عرصه حیات گذاشت که نامش را منصور گذاشتند. وی از دوران کودکی خصوصیات اخلاقی ممتازی را از خود بروز داد و از 16 سالگی جهت تامین معاش خود به کارگری مشغول شد و با دستمزد ناچیزی که دریافت می کرد تا حدودی به هزینه های زندگی خانواده کمک می نمود.
در جریان مبارزه علنی با رژیم وابسته و ددمنش پهلوی همگام با کارگران و در کنار سایر اقشار امت اسلامی به صحنه آمد و فعالانه در راهپیمایی ها و تظاهرات مردم شرکت جست. وی از همان دوران در زمینه ارتقاء سطح آگاهی های مذهبی- سیاسی خویش برآمد و همچنین با روشنگری های خود، سایر همکاران را نیز به صفوف مبارزه کشاند. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی پناهی با احساس و درک عمیقی که از مسائل و مشکلات کارگران داشت اقدام به تشکیل انجمن اسلامی در کارخانه محل کار خود نمود و در جهت سامان بخشیدن به وضع کارگران و بیشتر از هر چیز به تعمیق پیوندهای ایمانی و روابط برادرانه بین کارگران مسلمان متعهد پرداخت و در این راستا انجمن های اسلامی دیگری را نیز در کارخانجات مختلف به راه انداخت. همچنین در جهت حل مسائل مبرم کارگران و افشاء کارفرمایان وابسته و ضد انقلاب و فراری دادن آنان از کارخانجات نیز نقش مثبت و سازنده ای را عهده دار گردید. 
در سایه شکل گیری انجمن های اسلامی در کارخانجات و بسیج نیروهای فداکار و مومن بود که جلسات متعددی به وسیله برادر پناهی و سایر برادران در کارخانجات مختلف دائر گردید که در آنها ماهیت واقعی عناصر ضد انقلاب و گروهک ها در کارخانه بررسی و خطوط انحرافی و التقاطی و الحادی آنان برای کارگران بازگو گردید. در نتیجه این تلاش ها بود که عناصر وابسته به گروهک ها در کارخانجات مختلف طرد و منزوی و خط اصیل و انقلابی ولایت فقیه، حقانیت خود را بیش از پیش در عمل به اثبات رساند. در این دوران برادر پناهی به عضویت افتخاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و به همکاری با این نهاد برانگیخته از متن امت حزب الله بکار و کوشش پرداخت و در جهت پیشبرد اهداف و ارزش های والای اسلامی گام های موثرتری را پرداخت. 
شامگاه روز بیستم مرداد ماه سال 1360 فرا می رسد و پناهی در حالیکه از محل کار و ماموریت خود بازمی گشت در سن 30 سالگی مورد سوءقصد ناجوانمردانه منافقین قرار می گیرد. او که در مسیر بزرگراه شهید چمران سوار بر موتورسیکلت در پشت چراغ قرمز متوقف شده بود مورد شناسایی دو تن از تروریست ها واقع و پس از حرکت بسمت کوی نصر مورد اصابت گلوله های آمریکایی آنان قرار می گیرد. 
مزارش در بهشت زهرا(س) قرار دارد. 
از او 3 فرزند به یادگار ماند. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محسن پشوه تن

محسن پشوه تن

زندگینامه

محسن پشوه تن در هفتمین روز از اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۸ در مشهد متولد و پس از طی دوران کودکی به مدرسه رفته و تا کلاس سوم راهنمایی درس خواند. او فردی مردمی و بسیار مؤمن و مهربان بود و در انقلاب فعالیت زیادی داشت. پس از پیروزی انقلاب وارد سپاه شد و در بخش صالح آباد شهرستان تربت جام و شهرستان سقز از توابع کردستان مشغول پاسداری بود و سرانجام روز 23 مرداد ماه ۱۳۶۰، چهل روز پس از ازدواجش، هنگامی که با دوچرخه اش عازم محل کارش بود مورد سوء قصد منافقین قرار گرفت و در اثر اصابت گلوله در سن 22 سالگی به شرف شهادت نائل شد.
مزار پاکش در خواجه ربیع قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از