حسین اصغر قانع گلیان

حسین اصغر قانع گلیان

زندگینامه

حسين اصغر قانع گليان در بیست و نهم اسفند ماه سال 1338 در خانواده اي مذهبي در روستاي گليان از توابع شهرستان شيروان پا به عرصه وجود گذاشت. تحصيلاتش را در حالي كه از نعمت پدر محروم شده بود با موفقيت كامل دنبال كرد و استعداد فوق العاده او سبب شد تا پايه هاي تحصيلي دوم و سوم را در يك سال بگذراند.
در همان زمان كتابخانه اي در روستاي زادگاهش تأسيس نمود و كتاب هاي مورد نياز را از شهر به روستا آورد. جهت ادامه تحصيل به شيروان نقل مكان كرد. در كنار تحصيل، فعاليت هاي اجتماعي هم داشت كه اين امر باعث شد از طرف مسئولين مدرسه مورد توبيخ و ضرب و شتم قرار بگيرد و براي ادامه تحصيل راهي مشهد شود. تشكيل جلسات مخفي، انجام مأموريت هاي حساس، حاصل مدت زمان اقامت او در مشهد بود كه در نهايت باعث دستگيري وي در سال 1354 گرديد. 
قانع با پيروزي انقلاب ابتدا در كميته مشغول شده و سپس به سپاه پيوست. حسين در سال 1360 ازدواج نمود و با وجود فعاليت هاي مبارزاتي خود در سال 1362 در رشته تاريخ دانشكده فردوسي مشهد نيز پذيرفته شد و هم زمان در سمت داديار ناظر زندان دادسراي انقلاب اسلامي ارتش نيز انجام وظيفه مي نمود و رسيدگي به امور زندانيان را به عنوان بخشي از اوقات پربركت خود قرار داده بود. 
پرداختن به انقلاب، دانشجو بودن و كار كردن برايش چيزي جز ايفاي مسئوليت اسلامي و تعهد اجتماعي نبود و در يك كلام در حد يك جوان معمولي بعد از انقلاب مانند يك بسيجي ساده در خدمت انقلاب بود و در اندك مدتی رابطه بسيار صميمي با زندانيان برقرار كرده بود. 
قانع پنج سال پاياني عمر خود را به صورت شبانه روزي در خدمت زندان گروهكي صرف نمود و چند ماه پاياني عمرش را از سوي اداره كل زندان ها و اقدامات تأميني و تربيتي خراسان، رياست زندان مركزي مشهد و سپس مسئوليت اجراي احكام دادسرا را عهده دار بود تا اين كه سرانجام پس از سال ها فعاليت و انجام وظيفه در سمت هاي مختلف، در روز دوازدهم دي ماه سال 1365 با تير نفاق منافقین كوردل در مشهد در سن 27 سالگی به شهادت رسيد. 
مزار پاکش در گلزار شهدای روستای گلیان واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی قانع عبادی استاد

علی قانع عبادی استاد

زندگینامه

علی در اولین روز از تیر ماه سال ۱۳۱۸ در شهرستان مشهد به دنیا آمد. ۸ ساله بود که پدرش را از دست داد و سرپرستی اش را برادرش بر عهده گرفت. او از همان زمان کودکی مجبور شد در کنار درس کار کند. تحصیلاتش را به خاطر مشکلات و محدودیت هایش فقط تا کلاس نهم دبیرستان ادامه داد. پس از پایان دوران سربازی به استخدام گروه صنعتی بهشهر درآمد و در سال ۱۳۴۴ تشکیل خانواده داد و صاحب 4 فرزند گردید.
اگر چه از عزیمت به جبهه محروم ماند لیکن در پشت جبهه تلاش چشم گیر داشت و به خانواده رزمندگان رسیدگی می کرد.
صبح روز دهم آبان سال 1361 دو نفر از تروریست ها با شناسایی قبلی به مغازه خرازی وی واقع در تهران حمله می کنند و او را به جرم حزب اللهی بودن با شلیک گلوله در سن 43 سالگی به شهادت می رسانند.
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی(آیت الله)

سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی(آیت الله)

زندگینامه

سید محمد علی فرزند حاج میرزا باقر قاضی طباطبایی، ششم جمادی الاول سال 1331ه.ق( 1292ه.ش) در شهر تبریز متولد شد و در دامان پر مهر مادری که از تربیت یافتگان مکتب اسلام بود، پرورش یافت. او تحصیلات مقدماتی را تحت نظر میرزا محمدحسین و میرزا اسدالله قاضی طباطبایی گذراند و در شانزده سالگی به همراه پدرش ابتدا به تهران و سپس به مشهد تبعید شد. در سال 1359 ه.ق(1319ه.ش) برای تکمیل مبانی علمی و مسلح شدن به سلاح علم و ایمان برای مبارزه با طاغوتیان راهی شهر مقدس قم شد و در سال 1369 ه.ق (ده سال بعد) در ادامه تلاش های علمی اش به نجف اشرف عزیمت کرد. او که در قم با امام خمینی (ره) آشنا و شیفته شخصیت برجسته ایشان شده بود، با شروع دوره جدید مبارزات به رهبری آن حضرت به عنوان یکی از ارکان مبارزه، رهبری مردم غیور آذربایجان را عهده دار شد. و سرانجام در سال 1348 به زنجان تبعید گشت. پس از چهار ماه به تبریز بازگشت و آن جا را به سنگری مستحکم برای دفاع از حریم اسلام تبدیل کرد. منزل آیت الله قاضی طباطبایی همواره پناهگاهی امن برای مبارزات، جوانان و مجروحان بود. قیام قهرمانانه مردم تبریز در 29 بهمن ماه 1356 نیز با هدایت های این شخصیت عظیم صورت گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مرداد ماه 1358 طی حکمی از سوی امام خمینی (ره) به عنوان نماینده تام الاختیار و امام جمعه تبریز منصوب گردید. نماز عید قربان سال 1358 به امامت آیت الله قاضی طباطبایی اقامه شد و شب هنگام منافقین سیه دل، این عاشق خدا و مجاهدنستوه را قربانی کردند و ملتی را به داغ نشاندند.
روحش شاد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدعباس قاضی نقیبی

سیدعباس قاضی نقیبی

زندگینامه

سال 1337 بود که کودکی زیبا و مهربان دیده به جهان هستی گشود، پدر نامش را سیدعباس گذارد و از خدا خواست فرزندش سالم و صالح بماند. سال ها گذشت و سید آن چنان تربیت یافت که هیچ گاه در مقابل ظلم سر تعظیم فرود نیاورد. 
فقر حاکم بر جمع خانواده باعث شد شب و روز کار کند تا بتواند خرج خانواده خود را تهیه کند. با اوج گیری انقلاب کار را رها کرد و به پخش اعلامیه های امام و نوشتن شعار بر روی دیوار می پرداخت. 
با پیروزی انقلاب در روز 22 بهمن وارد کمیته انقلاب اسلامی شد و به مادر سفارش کرد:« مادر من در این راه که قدم گذاشتم اگر شهید شدم برایم گریه نکنید و لباس سیاه نپوشید. مادر باید افتخار کنی که چنین فرزندی را در دامن خود پرورش دادی که حاضر است در راه اسلام و خدا از همه چیز خود بگذرد. مادر مگر خون من با ارزش تر از خون جد بزرگوارم حسین است». 
سیدعباس قاضی نقیبی سرانجام در تاریخ 12/1/1359 به هنگام تحویل گرفتن پست خود در آبیک قزوین در سن 22 سالگی با خون سرخش شجره طیبه انقلاب را بارورتر نمود و توسط منافقین به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 رحیم علی قاسم پور

رحیم علی قاسم پور

زندگینامه

رحيم‌علي در روز دوازدهم آبان ماه 1323 در شهرستان سراب متولد شد. پس از اين که هفت ساله شد تحصيلات خود را در مقطع ابتدايي آغاز نمود. در آن زمان به همراه خانواده‌اش به تهران آمد و در کنار تحصيل به شغل کارگري مشغول شد. 
در آغاز سن جواني، به همراه شريکش بنگاهي را داير کرد و در سن 25 سالگي به دختر يکي از آشنايان وصلت کرد. وي به دليل انجام کار به يکي از شهرهاي شمالي کشور عزيمت کرد. اما در اواخر سال 1356 بار ديگر به تهران بازگشت در اين زمان پدرش را از دست داد و مسئوليت خانواده پدري نيز به دوش وي افتاد. 
با اوج‌گيري تظاهرات مردمي به زخمي‌ها و مصدومين کمک مي‌کرد تا اين‌که انقلاب به پيروزي رسيد. 
او که براي خدمت به انقلاب و مردم به سپاه پاسداران پيوسته بود جهت انجام مأموريت به شهرهاي مختلف سفر مي‌کرد. سرانجام در روز 7 دي ماه 1365 در حالي که 42 سال داشت در پادگان شهيد بهشتي تهران بر اثر انفجار موشک توسط منافقين و برخورد موج انفجار به مقام رفيع شهادت رسيد. 
مزارش در شماره 16 رديف 57 قطعه 53 بهشت زهرا(س) قرار دارد. 
از او 5 فرزند به يادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

فریدون قاسم زاده حسینی شاکلوهی

فریدون قاسم زاده حسینی شاکلوهی

زندگینامه

فریدون قاسم زاده حسینی شالکوهی در بیست و هفتم مرداد ماه سال 1344 در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی داشت. فریدون مجرد و در تهران ساکن بود. وی سرانجام در هشتم دی ماه سال 1360 در شهر خود تهران توسط عناصر تروریستی سازمان مجاهدین خلق مورد سوء قصد واقع شد و در سن 16 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاک و مطهرش در بهشت زهرا(س) واقع می باشد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مجید قاسم نژادجامعی

مجید قاسم نژادجامعی

زندگینامه

مجید قاسم‌نژاد در سال 1337 پا به عرصه‌ی هستی نهاد و در آغوش گرم خانواده پرورش یافت و پس از گذراندن دوران خوش کودکی هم‌چون هم سن و سالانش وارد مدرسه گشت. مقاطع تحصیلی را به خوبی پشت‌سر نهاد تا این‌که موفق به اخذ مدرک دیپلم گشت و با شرکت در دانشگاه، ‌در رشته‌ی مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. 
دوران جوانی او هم‌زمان با روزهای پرشور انقلابی و فعالیت‌های گسترده‌ی مردمی بر علیه رژیم شاهنشاهی بود و مجید نیز حال و هوایی انقلابی پیدا کرده بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دست نشانده‌های بیگانگان هم‌چنان در فعالیت‌های ایران دخالت می‌کردند و با ترورها و بمب گذاری‌ها سعی در ایجاد آشوب و تفرقه در میان مردم انقلابی داشتند. 
مجید از جمله افرادی بود که قربانی یکی از ترورهای منافقین گشت و در تاریخ 5/4/1364 در تهران در سنّ 25 سالگی به فیض شهادت نایل گشت و در بهشت زهرا قطعه‌ی 24، ردیف 11 شماره‌ی 31 تا ابد آرام گرفت. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عبدالوهاب قاسمی(حجت الاسلام)

عبدالوهاب قاسمی(حجت الاسلام)

زندگینامه

عبدالوهاب در سال 1312 در روستای لیورک شهرستان سوادکوه (استان مازندران) پا به عرصه ی هستی گذارد. خاندانش همه روحانی و اهل دین بودند، او نیز در این جمع با احکام دین اسلام آشنا شد، کم کم قرائت قرآن را فرا گرفت. دوره ی ابتدایی را در زادگاهش طی نمود و 3 سال در شهر بابل مقدمات علوم دینی را آموخت. بعد از سفر به تهران در مدرسه ی حاج ابوالحسن معمار باشی و خازن الملک آموختن را تجربه کرد. قاسمی سال 1334 به حوزه ی علمیه ی مشهد رفت و در شمار شاگردان ممتاز حوزه ی درس آیت الله حاج شیخ هاشم قزوینی و آیت الله حاج سید هادی میلانی تا مرز اجتهاد پیش رفت. حجت الاسلام قاسمی در جریان مبارزات امام امت در مشهد مقدس، به فعالیت سیاسی روی آورد. او یک بار نیز بعد از واقعه ی 15 خرداد به زندان افتاد. چندی بعد او را به عنوان سرباز در سن 30 سالگی به پادگان بردند. اما افسر پزشک به خاطر عارضه چشم او را معاف نمود و از او خواست تا از خط مبارزه به منظور حفظ جانش کناره گیری کند، اما حجت الاسلام قاسمی ساکت ننشست و به روشنگری و آگاه ساختن مردم پرداخت. سال 1344 به دعوت مردم و تاکید علمای وقت به شهر ساری رفت. او در این راه پر خطر بارها در کمیته ی شهربانی تهران زندانی و شکنجه شد.
بعد از پیروزی نهضت پرشور انقلاب با رأی مردم ساری به مجلس شورای اسلامی راه یافت.و در روز هفتم تیرماه سال 1360 در سن 48 سالگی در کنار 72 یار باوفای امام امت برات حضور در بارگاه حق را دریافت نمود و با پیکری خونین به دیدار حق شتافت؛ فاجعه ی انفجار ساختمان حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین برای همیشه در اذهان ملت ایران باقی ماند. پیکر پاکش را به قبرستان شیخان قم انتقال داده و به خاک سپردند. از او 8 فرزند به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

کورش فیروزی

کورش فیروزی

زندگینامه

کورش فیروزی در دهم فروردین ماه سال 1348 در روستای گتک در استان کرمان متولد شد. پدرش قبل از انقلاب شکارچی بود؛ اما با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به کشاورزی روی آورد و مادرش خانه دار بود. کوروش پسر سوم خانواده بود و تحت تربیت پدرش که فردی مذهبی و مقید به اصول اسلام بود رشد کرد. او هر روز صبح با صدای تلاوت قرآن پدرش از خواب بیدار می شد. همین امر سبب شد قرآن در جانش بنشیند و سرلوحه زندگیش شود. 
او مقطع دبستان را در استان کرمان گذراند و برای تحصیل در مقطع راهنمایی همراه برادرش که در دانشگاه شیراز مشغول تحصیل بود به آن شهر رفت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، برادر کورش به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت به همین علت او برای گذراندن دوران دبیرستان نزد برادر ارشدش در تهران رفت. 
کورش در دو رشته شیمی و تربیت معلم قبول شد؛ اما پس از مدتی تحصیل، از دانشگاه انصراف داد و مجدداً در کنکور سراسری شرکت کرد. این بار در رشته علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان پذیرفته شد. او که به رشته تحصیلیش عشق می ورزید در کنار تحصیل در دانشگاه فعالیت در امور فرهنگی را نیز آغاز کرد و پس از چندی کانون قرآن و عترت آن دانشگاه را راه اندازی کرد. 
او در سال 1378 با یکی از هم دانشگاهی هایش ازدواج کرد و ساکن تهران شد. مدتی بعد خداوند به او فرزند عطا کرد. کورش تاکید داشت فرزندانش در مراسم های مذهبی شرکت کنند و حتما در مساجد حاضر شوند. 
او در مرکز انتقال خون کار می کرد و به خاطر شغلش اکثر اوقات در ماموریت بود. چند سال به همین منوال گذشت تا این که برای ادامه زندگی به همراه خانواده اش عازم زاهدان شد. وی که دوران دانشجویی خود را در این شهر گذرانده بود ادامه فعالیت های فرهنگیش در دانشگاه زاهدان را از سر گرفت. 
کورش با تمام مشغله کاریش بسیار اهل مطالعه بود. اقامه دو رکعت نماز و یک ساعت مطالعه قبل از خواب برنامه همیشگیش بود. معتقد بود سعادت و خوشبختی در خدمت به مردم و عمل به قرآن است و از آن جا که خود را خادم مردم مستضعف می دید به همسرش گفته بود:«اگر روزی نیاز باشد در محروم ترین نقطه باشم حتماً به آن جا می روم.» او هر روز صبح زندگیش را با یک حدیث شروع کرده و در طول روز آن را در اعمالش وارد می کرد. 
در ایام ارتحال عالم ربانی آیت الله بهجت، او و تعدادی از دوستانش برنامه ای در دانشگاه علوم پزشکی تدارک دیدند. شب آخر مراسم، کورش به همراه سخنران برنامه برای اقامه نماز به مسجد علی بن ابی طالب رفتند تا پس از آن عازم دانشگاه شوند؛ اما هنوز مدتی از شروع نماز نگذشته بود که انفجار مهیبی در مسجد رخ داد و تعداد زیادی از نمازگزاران بی گناه را به شهادت رساند. کورش نیز در همان انفجار در سن 40 سالگی جان سپرد و برای همیشه خاموش شد. 
مسئولیت این عملیات انتحاری را که در تاریخ 7 خرداد ماه سال 1388 به وقوع پیوست گروهک تروریستی جندالله به عهده گرفت. 
مزار او در زادگاهش واقع است و برادر او ایرج نیز به شهادت رسیده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مهدی فیروزی

مهدی فیروزی

زندگینامه

سال 1335 شهر شیراز میزبان گام های کوچک مهدی بود. پدر او اعتقاد خاصی به فرامین دین نبی اکرم (ص) داشت و از همان آغاز طفولیت سعی کرد مهدی انسانی مقیّد به دین اسلام تربیت شود. آموختن علم را از مدرسه صدرا آغاز کرد. بعد از طی دوره ی راهنمایی به دبیرستان مهدیه رفت. اما بعد از 3 سال به جهت علاقه ی به کارهای فنی وارد هنرستان شد و در رشته ی برق ادامه تحصیل داد. کم کم به مسایل سیاسی علاقمند شد و در جلسات مسجد شیشه گرها شرکت نمود. فیروزی چندی بعد به کشور لبنان سفر کرد و از آنجا به فرانسه و انگلستان رفت و در شهرهای پاریس و لندن فعالیت سیاسی خود را به انجام رساند.
در زمان ورود امام به ایران مهدی به کشور بازگشت و در شیراز به فعالیت پرداخت و حزب جمهوری اسلامی این شهر را به راه انداخت. این پاسدار دلاور اسلام مسئولیت اطلاعات و تحقیقات سپاه را بر عهده گرفت و در ادامه به عضویت شورای فرماندهی درآمد. و سرانجام در روز بیست و هشتم مهرماه سال 1360 در سن 25 سالگی در حالی که عازم محل کار خود بود، توسط منافقین به شهادت رسید و نامش در جرگه شاهدان روز حشر قرار گرفت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از