علی محمدزاده

علی محمدزاده

زندگینامه

در 25 آذر 1341 در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود و علي نام گرفت. کودکي آرام و متواضع بود و تحصيلات ابتدايي و متوسطه را تا دبيرستان حرفه‌اي در محل زادگاهش گذراند و در سال 1357 وارد دبيرستان حرفه‌اي شد. 
در روزهاي شورانگيز انقلاب اسلامي از همان ابتدا حضوري خلاق داشت و با شرکت در تظاهرات و راهپيمايي‌ها پيوند ناگسستني‌اش را با اسلام اعلام مي‌کرد. در همان دوران شب‌ها در جلسات فراگيري قرآن شرکت مي‌جست و آيات الهي را با گوش جان مي‌شنيد و در ضميرش حک مي‌کرد. 
پس از پيروزي انقلاب هيئت کوچکي را در محل تشکيل داد و به بچه‌هاي محل قرآن و فرايض ديني را مي‌آموخت و خود نيز در ميان آن‌ها نمونه بود. تعطيلات تابستاني سال‌هاي 1358 الي 1360 را در جهاد سازندگي در اطراف قزوين به ياري روستاييان محروم شتافت و در ساختن مساجد، حمام و مدارس فعاليتي چشم‌گير داشت و در اين دوران نشان داد که جواني از خود گذشته و عميقاً متعهد مي‌باشد. پس از دريافت ديپلم راه و ساختمان و دريافت دفترچه آماده به خدمت در کميته مرکزي انقلاب اسلامي نام‌نويسي کرد و پس از موفقيت در امتحان گزينش به خدمت در کميته انقلاب اسلامي پرداخت. 
جواني مهربان، محبوب و متين بود و چه در خانه و چه در محل کار همه او را دوست داشتند. براي مال دنيا کوچک‌ترين ارزشي قائل نبود و هميشه در فکر کمک به ديگران بود. هموراه لباس‌هاي ساده و کهنه مي‌پوشيد و هرگاه پيراهن نويي مي‌خريد اول به دوستان خود مي‌داد و سپس خود مي‌پوشيد و مي‌گفت لباس نو که مي‌پوشم احساس ناراحتي مي‌کنم. اوقات فراغتش را به مطالعه کتب مذهبي مي‌گذراند و از مطالعه علوم اسلامي آن‌چنان لذت مي‌برد که خود نيز قادر به توصيفش نبود. 
چندي قبل از شهادت علي، پدرش عازم جبهه نبرد حق عليه باطل گرديد. به هنگام خداحافظي پدرش به او سفارش کرد که مواظب دسائس منافقين باشد و او در جواب گفت: "جان دست خداست، جبهه، جبهه است پدر، تو برو به اميد خدا و من هم در اين‌جا به اميد خدا هستم، هر چه باشد دست اوست ولا غير". 9 روز بعد خبر شهادت فرزند را در جبهه به پدر دادند، در روز سوم خرداد 1361، محمدزاده در حين گشت با چند نفر از منافقين تروريست که مشغول تخليه يکي از لانه‌هاي فساد تيمي در خيابان ستارخان_ خيابان سپهر تهران بودند مواجه شد و به اتفاق همراهانش جهت دستگيري تروريست‌ها وارد عمل شده و شجاعانه به استقبال خطر شتافت. در برخوردي که متعاقب اين حادثه رخ داد تروريست‌ها علي محمدزاده 20 ساله را هدف گلوله قرار داده و جنايتي ديگر را در کارنامه سياه خود ثبت مي‌کنند. پيکر پاک او را در بهشت زهرا(س) قطعه 26 رديف 48 شماره 42 به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عبدامام محمدی

عبدامام محمدی

زندگینامه

عبدامام محمدی در نهم اردیبهشت ماه سال 1318 در تهران به دنیا آمد. وی بیسواد بود و به کارگری اشتغال داشت. عبدامام در تهران سکونت داشته، متاهل و دارای چهار فرزند بود. وی سرانجام در هشتم دی ماه سال 1357 در اهواز توسط عناصر تروریستی سازمان مجاهدین خلق مورد سوء قصد واقع شد و به دلیل خونریزی زیاد قبل از رسیدن به بیمارستان در سن 39 سالگی به شهادت رسید. 
مزار پاک و مطهرش در بهشت رضا(ع)-خوزستان قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 اسماعیل محمدی

اسماعیل محمدی

زندگینامه

اسماعیل در چهارم اسفند ماه سال ۱۳۱۹ در یک خانواده روستایی دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی اش را در روستای زادگاهش گذراند و سپس همراه با پدرش به کشاورزی مشغول گردید. در سال ۱۳۳۷ به تهران عزیمت کرد و ابتدا به عنوان شاگرد نانوا و سپس شاگرد خیاط به کار پرداخت و پس از مدتی با کمک برادرش یک مغازه خیاطی دائر کرد که بعدها به پارچه فروشی تبدیل نمود.
در روزهای سرنوشت ساز انقلاب مردم ایران، حضوری مستمر داشت و در کلیه تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت داشت.
سرانجام در بیست و سوم شهریور سال 1361، هنگام اذان مغرب، آن زمان که آماده رفتن به مسجد می شد، دو نفر از تروریست های منافق وارد مغازه بزازی او می شوند و او را هدف گلوله های خود قرار می دهند و بدین سان اسماعیل محمدی را در سن 42 سالگی به شهادت می رسانند.
پیکر پاک و مطهرش را در روستای خورهه به خاک سپردند.
از او 4 فرزند به یادگار مانده است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمدحسن محمدعینی

محمدحسن محمدعینی

زندگینامه

محمدحسن محمدعینی در سال 1330 در شهرستان قم به دنیا آمد. پاهای پرتوان پدر هر روز برای کسب روزی گام های بیشتری برمی داشت، اما فقر هم چنان بر خانواده سایه افکنده بود. کودکی را با بازی های پرنشاط پشت سر نهاد و سپس به تلاش در راه تأمین معاش خانواده پرداخت. اما شدت علاقه وی به یادگیری به او کمک نمود تا همزمان به تحصیل بپردازد. مدتی بعد در آزمون درجه داری نیروی هوایی قبول شد و مشغول تحصیل در آن جا گشت و سپس به پایگاه وحدتی دزفول منتقل گشت تا تعهد خود را به انجام رساند.
محمدحسن طبق سنت نبوی در سال 1350 با بانویی مؤمن ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو نوگل زیبا به نام های مهدی و مجید می باشند. او مدتی بعد با پشتکار و زحمت طاقت فرسا موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و پس از پایان دوران تعهدش از ارتش استعفا داد و در شرکت پارس الکتریک مشغول به کار شد. زمانی که ندای نضهت اسلامی از حلقوم امام (ره) و امت برخاست ،محمد حسن نیز کلام امام خمینی (ره) را عین حقیقت یافت و با انجام فعالیت های سیاسی انقلاب را یاری نمود و در جریان همین مبارزات توسط مأموران ساواک دستگیر شد و مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. محمدحسن که شیفته امام (ره) بود، در کمیته استقبال از ایشان حضور داشت و حفظ نظم در بهشت زهرا (س) و حراست از انبار اسلحه را به همراه سایر شیفتگان بر عهده گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی پاکسازی در سازمان گسترش صنایع و معادن را بر عهده گرفت و سپس در تدارکات مجلس به فعالیت پرداخت. آغاز جنگ او را به صفوف بسیجیان پیوند داد. اما سرنوشت، شهادتی شیرین در حزب جمهوری اسلامی ایران برایش رقم زده بود. سرانجام محمدحسن در سی سالگی در روز هفتم تیرماه سال 1360 براثر انفجار بمب در حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 بهاء الدین محمدی عراقی

بهاء الدین محمدی عراقی

زندگینامه

سال 1305 سال تولد بهاء الدین بود، کودکی مهربان و بازیگوش که موج شادی را برای خانواده به ارمغان آورد. کودکی بهاءالدین در شهرستان کنگاور سپری شد. بعد از اینکه خواندن و نوشتن را فرا گرفت به شوق آموختن علوم دینی در سال 1321 به حوزه علمیه قم رفت. روزها از پی هم گذشت و محمدی آهسته روح و جانش را با فرامین دین اسلام به هم آمیخت. سال 1346 به زیارت عتبات عالیات مشرف گشت؛ در شهر نجف اشرف با امام آشنا شد. از همان سال به یاری امام برخاست و با انتقال پیام ها و سخنان حضرت (ره) به مردم، مبارزات خود را آغاز نمود تا آن جا که بارها در جریان فعالیت های سیاسی به زندان افتاد. محمدی در زمان جنگ تحمیلی همراه و همدوش ملت غیور ایران به تهیه وسائل مورد نیاز و پشتیبانی از رزمندگان، فعالیتش را ادامه داد. چند مرتبه نیز در خطوط مقدم به مصاف باطل رفت تا این که سرانجام در 55 سالگی بعد از اقامه نماز عشا در شب بیستم تیرماه سال 1360 هنگامی که از مسجد به سمت خانه می رفت به ضرب گلوله منافقین کوردل بر خاک افتاد و شوکران عشق الهی را لاجرعه سر کشید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

رقیه محمدی

رقیه محمدی

زندگینامه

اسحق و معصومه چشم به راه تولد فرزند بودند که بالاخره تقویم تاریخ ششم آذرماه سال 1338 روز تولد رقیه را ثبت کرد. سرزمین سرد و زیبای میانه شاهد بالندگی و رشد رقیه شد. او کم کم قالیبافی را یاد گرفت. شاید هنوز نقش هایی که سرپنجه هایش هنرمندانه بر تاروپود گره زدند باقی مانده باشند. او در سن 17 سالگی ازدواج نمود و در 5 سال زندگی مشترک صاحب 3 فرزند شد.
اما تقدیر تمام شادی و نشاط این خانواده را از هم پاچید. زمانیکه آن ها پس از زیارت حرم حضرت معصومه (س) جهت بازگشت به میانه به تهران مسافرت کردند بار دیگر منافقین پیام آور تاریکی و مرگ شدند.
رقیه و پسر سه ساله اش احمد در روز شانزدهم اسفندماه سال 1366 در حادثه انفجار بمب در ایستگاه راه آهن مجروح شده و به بیمارستان منتقل شدند.
رقیه پایش قطع شده و به سختی مجروح بود و سرانجام در سن 28 سالگی توسط منافقین کوردل به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 رجب علی محمدزاده

رجب علی محمدزاده

زندگینامه

رجب علی محمدزاده در روستای «نوده» از توابع شهرستان بجنورد در خراسان شمالی متولد شد. او در سال های 1360 و1361 که جوانی برومند شده بود به منظور حراست از انقلاب اسلامی به سپاه پاسداران پیوست. این پاسدار شجاع اسلام در دوران دفاع مقدس با حضوردرخط مقدم جبهه نقش برجسته ای دردفاع از کیان میهن اسلامی ایفا کرد. او که با بروز شایستگی هایش به سمت فرماندهی برگزیده شد، درعملیات والفجر 8 زمانی که مسئولیت یگان دریایی سپاه نصر را برعهده داشت، به لحاظ شرایط ویژه، بی ریا و بدون هرگونه تکلف با پای برهنه نیروی تحت امر خود را در این عملیات هدایت می کرد. او در این جنگ نابرابر چندین بارمجروح شد. اما هم چنان درصحنه نبرد باقی ماند و نیرو های خود را هدایت کرد.
سردارمحمدزاده در عملیات کربلا 4 قسمتی از پای خود را ازدست داد و به درجه جانبازی نایل آمد. با اتمام جنگ تحمیلی وی دست از مبارزه با دشمنان نظام اسلامی برنداشت وبا حضور درعرصه های مختلف، دین خود را به انقلاب ادا کرد. 
سردارمحمدزاده با داشتن ویژگی های هم چون اطاعت محض از ولایت، مردم داری، شجاعت و دلاوری در عرصه های خطر واشتیاق به انجام وظایف اسلامی_ انقلابی خود در مناطق مرزی غرب، شرق و شمال کشور حضوریافت وبرای تامین امنیت ساکنان این مناطق شبانه روز تلاش کرد.
سردارمحمدزاده که فرماندهی سپاه سیستان و بلوچستان رابرعهده داشت، در روز یکشنبه 26 مهرماه 1388 در همایش سران و معتمدان عشایر و طوایف برخی مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان که در منطقه پیشین شهرستان سرباز برگزارمی شد، شرکت کرده بود که در یک حادثه تروریستی به همراه سردارشوشتری، چند نفراز فرماندهان سپاه سیستان و بلوچستان و جمعی از سران و ریش سفیدان قبایل محلی به شهادت رسید. 
روحش شاد و راهش پررهروباد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی رضا محمدزاده

علی رضا محمدزاده

زندگینامه

علی رضا محمدزاده در سال 1341 متولّد شد. در نوجوانی به مطالعه و فراگیری علم و دانش علاقه داشت. به ویژه در یادگیری قرآن و قرائت آن نیز سعی فراوان داشت تا جایی که در مجلس وعظ با صوت زیبایی قرآن را تلاوت می کرد و گاهی نیز به مداحی و نوحه سرایی در سوگ سالار شهیدان و ائمه اطهار می پرداخت.
همه ی این مسایل، روح علی رضا را با لطافت و عشق خاصی عجین کرد و در نهایت او تمام احساسات و علاقه ی وافری که به ائمه اطهار و به خصوص سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) داشت، را در قالب اشعاری به زبان می آورد. 
تمام شعرهایش برای رضای دوست بود که در بعضی محافل آن ها را قرائت می کرد. به محض آغاز جنگ از طریق حوزه ی علمیه و سازمان تبلیغات اسلامی قم بارها به جبهه اعزام شد و در عملیات های رمضان و خیبر حضوری فعال داشت. پس از پانزده ماه حضور فعّال و مستمر در سپاه پاسداران، سنگر خویش را تغییر داد و برای آشنایی بیشتر با علوم دینی عازم قم شد و با موفقیت در آزمون ورودی وارد مدرسه منتظریه شد. 
سرانجام در سال 1362 در پانزدهم اسفندماه توسط خفاشان تاریک دل، در حالی که از خیابان می گذشت، در سن 21 سالگی بر اثر اصابت گلوله ای به سر مبارکش، جام شهادت را نوشید و به وصال معبود و محبوبش شتافت.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد محمدی نسب

محمد محمدی نسب

زندگینامه

محمد در سال 1331 چشم بر جهان هستی گشود کودکی او در سایه پرمهر خانواده سپری گشت و تعلیمات دین مبین اسلام را از آنان فرا گرفت.
محمدی نسب خیلی زود درس ایثار و جوانمردی را از مکتب سرخ سیدالشهدا آموخت و دل بسته ی سیره ی اهل بیت (ع) گشت. وی با آغاز جنگ تحمیلی در جرگه ی سربازان لشگر اسلام به مصاف با بعثیان پرداخت و سرانجام در سال 1361 در جاده ی تبریز مرند به دست منافقان کوردل ترور شد و از شربت طهور بهشتی نوشید و در سن 30 سالگی شهید راه حق شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 عباس محلوجی قمی

عباس محلوجی قمی

زندگینامه

عباس در سال 1338 در شهر قم به دنیا آمد، دوران کودکی اش را تحت سرپرستی و تربیت پدر روحانی اش سپری کرد.
عباس در سن 7 سالگی به مدرسه رفت و تعلیمات مذهبی را نیز در مکتب پدرش آموخت، از بدو تولد در محله های فقیر نشین شهر رشد کرد. پس از اخذ مدرک سوم دبیرستان به علت محدودیت های مالی ناگزیر به ترک تحصیل شد و به کار پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب از آن جائیکه به فعالیت تشکیلاتی در راه اسلام اعتقاد داشت به حزب جمهوری اسلامی پیوست و ازآن جائی که با درد و رنج مستضعفان و به خصوص کارگران محروم آشنا بود در شاخه کارگری حزب به فعالیت پرداخت و در تحریریه ی نشریه صالحان سازنده ی ارگان کارگری به خدمت مشغول شد.
مدتی در کمیته های انقلاب اسلامی در حراست از ثمرات خون شهیدان فعالیت داشت و سپس فعالیت خود را در شورای آرد و نان متمرکز نمود و به عنوان بازرس شورا جهت رفاه حال مردم به کار پرداخت.
صبح روز شنبه ششم شهریور ماه سال 1361 عباس طبق معمول جهت رفع نواقص توزیع نان و تأمین رفاه همشهریانش مشغول سرکشی به نانوائیها گردید. حدود ساعت 11 صبح دو نفر از تروریست های منافق که از قبل موتور سیکلتی را نیز به زور اسلحه سرقت کرده بودند به وی که سوار بر موتورسیکلت بود نزدیک شدند و تحت پوشش مأموران انتظامی به سوی او شلیک کردند و عباس در حالیکه یک دستش به علت جراحت باندپیچی شده بود و نمی توانست از آن استفاده کند در خون پاک خویش غوطه ور شد. اصابت گلوله به سینه باعث شد او در سن 23 سالگی به شهادت رسد. از او 1 فرزند به یادگار ماند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از